MASK | min yoongi

2.8

Diyorum ki sesin neden bu kadar mükemmel?
Jin-Awake

" Bekle burada ben bir bakıp geleyim." diyerek yanımdan kalkan Min Jung'u gözlerimle süzdüm bir süre.

Kim gelmişti? Aklımdan bin türlü ihtimal geçiyordu. Yoongi'nin gelebilmiş olmasını diliyor muydum bilmiyorum ama içimden bir ses onun geldiğini söyleyip duruyordu. Beni kurtarmaya geldiğini fısıldıyor gibiydi.

Başka bir ihtimal ise Hoseok'un gelebilmiş olmasıydı. Bu ise içimin korkuyla titremesine neden oluyordu ama imkansızdı değil mi? O şerefsiz şu an Yoongi'nin başında nöbet tutuyor olmalıydı.

Lanet olsun! Benim dosya alıp götürmem gerekiyordu ama o zaman çoktan fazlasıyla geçmişti! Ve bana eğer zamanında gelemezsen, geldiğin yeri boş bulursun demişti.. Ya cidden ona zarar verirse?! Lanet olsun!

Korkuyla yutkundum. İçimdeki endişe ve merak duygusu yerimde duramayarak kalkma isteğimi arttırıyordu. Ya cidden şu an iyi değilse. Tanrım.. ne olur şu an iyi olsun..

Kulaklarıma dolan adım sesleri korkumu istemesiz bir şekilde artıyordu. Bana doğru gelmiyormuş gibiydi ayak sesleri. Alt kattan mı geliyordu? Doğru ya, bu ev iki katlıydı. Peki ama kim geldi?

Merakla kendime doğru çektiğim ayaklarımı yataktan aşağıya doğru sarkıttım ve yataktan inmek için olan ilk hamlemi yaptım. Gidip bakacaktım. Ama ya ayağa kalktığım için sinirlenirse? Ya görürse?

Yapmazdı. Öyle bir insan olmadığını söylemişti. Güvenemezdim ama kimin geldiğini deli gibi merak ediyordum. Belki de biraz daha beklemediydim. Odaya gelmesini en azından. Evet. Öyle yapmalıydım.

Ayaklarımı tekrar kendime doğru çektim ve sırtımı yatak başlığına yasladım. O sırada gözüme çarpan şey ise ayak bileğimdeki neden olduğunu bilmediğim bandajdı.

Ayağımı az da olsa kendime çekerek baktığımda daha önce incittiğim bileğim olduğunu anlamıştım. İncittiğim için o sarmış olmalıydı.

Derince bir nefes alıp verdim ve olanları tekrar aklımdan geçirmeye çalıştım. Ne yapmam gerekiyordu? Bu adamın, yani Min Jung'un amacını bilmiyordum. Kaçmaya çalışmalı mıydım? Ne yapacaktım?

Kafamı geriye atarak mantıklı bir şeyler düşünmeye çalıştım. Bu ayak ve bileklerle nasıl kaçacaktım? Peki ya kaçmayıp ne yapacaktım? Amacı bana zarar vermek olmayan bir adam bana ne yapardı ki? Daha ne kadar veya neden evinde tutardı beni?

Mantıklı bir cevap yoktu. Hayır, cidden yoktu. Bekleyecek miydim? Ne olacaksa olsun mu diyecektim? Bir saniye. Peki ya Yoongi? Onu kim kurtaracaktı? Benden başka kimse onu kurtaramazdı ama asıl sorun ben onu nasıl kurtaracaktım?

Min Jung ile anlaşarak beraber kurtarabilir miydik? O iyi bir insandı değil mi? Yoongi'den nefret etse bile belki onu ikna edebilirdim. Edebilir miydim?

" Ah bilmiyorum.." dedim fısıltıyla. Beynim bulanıyordu. Ne yapacaktım bilmiyordum. Ne kadar saçma bir haldeydim böyle ben?

Derince bir nefes alarak düşünmeyi bıraktım. Bulamıyordum bir yol. Tek çare olarak Min Jung ile konuşacaktım. Ondan başka kimseden yardım istemeyezdim ama o nerede kaldı?

Ayaklarımı tekrar sarkıttım yataktan. Bu sefer cidden gidip bakacaktım. Yoongi gelmiş olamazdı değil mi? Gelseydi çoktan beni bulurdu. Ya da Hoseok gelmiş olsaydı olay çıkardı.

Bedenimi yataktan iterek ayaklarımın üstüne basmamla sarılı olan ayak bileğimin acısı bütün vucuduma yayıldı. Elimden geldiğince o ayağımın üstüne basmamaya çalışarak ilerlemeye çalıştım.