MASK | min yoongi

3.7

Üzerime doğru çullanmasıyla geriye doğru ittirmeye çalıştım onu ama tek eli bileğimi sıkıca yakaladığında tek yapabildiğim gözlerine sinirle bakmak olmuştu.

Ne gidebiliyordum, ne de yerimden kıpırdayabiliyordum. Gözlerimi kısa bir süreliğine yumarak yutkundum ve gözlerimi açarak gözlerinin en içine odaklandım.

" Sana ilk tanıştığımız zaman bir şey demiştim, hatırlıyor musun?"

Gözlerimi birkaç kere kırparak cevap vermedim. Sinirli olmanın yanında içimde hissettiğim değişik his bana asla yardımcı olmuyordu.

Dudaklarını yaladı ve o alaycı gülümsemesini yüzüne yerleştirerek iyice dibime girdi.

" Sen benim oynamak için seçtiğimiz en iyi kız olacaksın."

Hatırlamıştım..

Kulağıma doğru üflediğinde içimin ürpermesiyle gözlerimi yavaşça kapattım ve derince bir nefes alıp verdim. Bedenini bedenime değdirecek kadar yakınımdayken nasıl kızabilirdim ona bilmiyordum. Sadece susuyordum..

" İstediğimi hala alamadım biliyorsun değil mi?"

Kastettiği şeyi anlayarak boşta kalan elimi omzuna yerleştirdim ve bedenini bedenimden biraz daha uzağa ittim.

" Asla alamayacaksın."

Bu sefer ben fısıldamıştım kulağına doğru. Sinirlenmesini umarak yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirdiğimde, beklediğimin aksine o da gülümsemişti.

" Emin misin?"

Yutkundum.

" İstersem şu an bile alabileceğimi biliyorsun değil mi?"

" Neden bardaki kızlardan birini seçmiyorsun? Eminim sana daha fazla zevk verir."

Bileğimi tutan elini sıkılaştırdı ve yüzünü yüzüm hizzasına getirerek sinirle baktı. Ben hala gülümsemeye devam ederken onun attığı sinirli bakış, içimdeki bir şeylerin kırılmasına neden olmuştu.

" Çünkü ben seni istiyorum. Ve emin ol alacağım."

***
Gözlerimi yavaşça araladım ve yatak odamdaki tavana bakarak derince bir nefes alıp verdim. Gözlerimi kısa bir süreliğine yumarak, rüya olduğuna teşekkür ettim ve gözlerimi açtım.

Yutkundum. Bu rüyayı 1 haftadır kaç kere gördüğümü bilmiyordum ama her görüşümde gerçekliğine o kadar çok inanıyordum ki ilk görüşümde ağladığımı hala hatırlıyordum.

Saçma bir rüya neden böyle hissetirirdi bilmiyordum ama evde yanlız kalmaya başladığım günden beri tek bir gece bile kabus görmeden uyuyamamıştım. İlk defa evde yalnız kalmıyordum ama zihnim bana büyük bir oyun oynuyordu şu aralar.

Ellerimi yüzüme çıkararak yüzümü ovuşturdum ve kendime gelmeye çalışarak derince nefesler alıp verdim. Her sabah Yoongi'li rüyalar görerek uyanmaktan bıkmıştım artık.

Unutmak ve bitirmek istiyordum aramızda olan bu saçma şeyi. Ama her gece düşünüp durmam yetmiyor gibi rüyama girmesi, yapmak istediğim şeyi yapmamı daha da engelliyordu.

Tam 1 hafta. Bir haftadır yüzünü bir kere görmesem de asla aklımdan çıkmıyordu. Ve ben artık bundan bıkmıştım..

Aklımdaki düşünceleri kenara atmaya çalışarak yatakta doğruldum ve hala üstümde olan uykuyu atmak adına esneyerek gerindim. Üstümdeki yorganı kenara doğru ittim ve bir süre daha odaya göz gezdirerek kendimi yataktan aşağıya attım.