" ဘယ္လိုလဲ ဆက္... ဒီတစ္လအဆင့္ႏွစ္ျဖစ္သြားပါလား... ဒီေလာက္စာေတြက်က္ထားရက္နဲ႔ ဘယ္ေနရာေတြ သွၽမ္းခဲ့လဲ ေျပာစမ္းပါဦး ''
ေက်ာင္းကေပးလိုက္သည့္ Report card ကိုကိုင္ကာ ေဒါသႀကီးေနသည့္ ေမေမေဒၚမိမိတာ...
ဆက္ ကေတာ့ ေခါင္းငံုကာေၾကာက္ေနရ႐ွာသည္ ။ စာႏွင့္ပတ္သတ္လွၽင္ တင္းၾကပ္လြန္းလွေသာ မိဘႏွစ္ပါးေၾကာင့္ သူမ်ားေတြ စာေမးပြဲေအာင္လို႔ေပ်ာ္ေနခ်ိန္ ဆက္ မွာ အဆင့္ႏွစ္ျဖစ္သြားသျဖင့့္အဆူခံေနရသည္။
" မေျဖခင္ ေမးတုန္းကအကုန္ရတယ္လို႔မေျဖခဲ့ဘူးလား... ဒါဆို ဘာလို႔အဆင့္ႏွစ္ျဖစ္ရသလဲ ''
အေျဖမ႐ွိ ။ သူမကိုယ္တိုင္လည္း မသိ။
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္မသိေသာ... ေျဖရခက္ေသာေမးခြန္းေတြကို ဆက္ မုန္းသည္ ။
" ေဖေဖေျပာမယ္သမီး... ေလာကမွာလူေတြက ပထမေနရာကလူကိုဘဲမွတ္မိတတ္ၾကတာ...
ဒုတိယေနရာဆိုတာ ႐ိုင္း႐ိုင္းေျပာရရင္ နာမည္ႀကီးထမင္းငတ္ဘဝဘဲ... ေဖေဖဆိုလိုတာကို သမီးသေဘာေပါက္မွာပါ...''
အဆူခံေနရသည့္ ကိစၥႀကီးသည္ေဖေဖ၏စကားသံႏွင့္ အဆံုးသတ္သြားသည္။
" အခုအေပၚတက္ ေရခ်ိဳးၿပီးစာလုပ္ေတာ့... ထမင္းစားခ်ိန္က်ရင္လာေခၚမယ္... ပထမေနရာကိုျပန္မယူႏိုင္မခ်င္း အရင္လို ေဆာ့ဖို႔ ၊ကစားဖို႔၊ အေလလိုက္ခ်ိန္ေတြမ႐ွိပါေစနဲ႔ေတာ့... ''
ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ သူဘာေျပာႏိုင္မလဲ...
" ဟုတ္ကဲ့ပါ ေဖေဖ '' ေပါ့...
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
ေရခ်ိဳးၿပီး ညေနငါးနာရီမထိုးခင္ကတည္းက စာထိုင္လုပ္ေနရ၍ ဆက္ ခါးေတြေညာင္းလာသည္။ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေျခာက္နာရီခြဲ...
အေညာင္းအညာေျဖဖို႔ စာၾကည့္စားပြဲမွထလိုက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္မွတိုးဝင္လာေသာေလကို တစ္ဝႀကီး႐ွဴ႐ိႈက္ပစ္လိုက္သည္ ။
