EFSUNLU AŞK

° 3

Kahvaltıya oturduğumuzda baş köşede annemin eşi , onun sağında annem , solunda ben ve yanımda eşsiz kokulu o adam. Hayatım boyunca böyle kaliteli bir koku solumadım.

-"Ee Liya'cım beğendin mi evimizi ?"

Gelen soruyla hala boş duran tabağımdan başımı kaldırdım.
-"Evet çok..şey...ım size nasıl seslenmeliyim ?" diyince dişlerini göstererek güldü.

-"Daha çok yaşlanınca amca diyebilirsin ama şimdi abi de sen karizmam bozulmasın."

Sözlerine gülümseyip başımla onayladım.
-"Olur Akın abi." dedim.

-"Atahan sana amca desin ne de olsa aldın yaşını artık !" Akın abinin alay dolu sesini kahkahası takip edince bende istemsizce kıkırdamıştım.

Çayını yudumlayan eşsiz kokulu adam dudağını kıvırıp gülümsedi.
-"Sadece Atahan yeterli Akın. Henüz senin kadar yaşlanmadım. "

Atahan.

Ona ismi ile sesleneceğim bir durum olmayacağından eminim.

Akın abi onun konuşmasından sonra üzülür gibi yaptı.
-"Kırıyorsun beni alt tarafı aramızda beş yaş var. 40 yaşında olmam beni yaşlı yapar mı hayatım ?"

Annem Akın abinin masadaki elini okşayıp yanağını öptü.
-"Hayır hayatım sen her zaman genç kalacaksın !" dedi sıcacık yüzüyle.

Basit işlemle yanımdaki adamın 35 yaşında olduğunu anladım. Evet tahmin ettiğim kadar varmış. 16 sene benden büyük !

-"Dede olma zamanın geldi de geçiyor Akın!"

Mavi gözlü onunla dalga geçmeye devam ederken aynı zamanda kahvaltısını da yapıyordu.

-"Eh artık Liya bir gün evlenirse dede olurum." Akın abi bunu söyleyince utanıp tabağıma gömülmek istedim. Ben kim evlenmek kim ?

-"Kızım neden bir şey yemiyorsun ?" Annemin sorusuyla dudaklarıma getirdiğim çay bardağını çektim.

Tedirgin gözlerimi gözlerine diktim.
-"Pek kahvaltı yapmaya alışık değilim. O yüzden iştahım yok sanırım. " dedim utanarak.

Evimizde hiç bir zaman kahvaltılık görmemiştim. Marketten aldığım domates ekmek tarzı yiyeceklerle geçiştirirdim hayatım boyunca. Çoğunlukla Melike teyze yaptığı yemekleri Eylül'le yollardı bende karnımı doyururdum.

-"Alışırsın canım sen bir şeyler atıştır yinede. " Annemi kırmamak için tabağıma bir kaç tane yiyecek koydum. Yardımcılar sürekli çayları yenilerken bir değişik oluyordum. Oturduğun yerden sana hizmet edilmesi güzel bir şeymiş aslında.

Kahvaltı bitene kadar daha kimse konuşmamıştı. Zaten heyecandan konuşulanları da duyacak gibi değildim.

-"O zaman bizde sizinle çıkalım. "

Akın abi anneme tamam deyince o da yukarı gitti. Dış kapının önünde onlar ceket ve kabanlarını giyerken ayakta dikilip parlak parkeleri izliyordum.

Gelen annem elime siyah bir mantoyla çanta verdi. Beraberce giyinip çıktık. Dışarıda siyah transporter araba bekliyordu. İlk annemle Akın abi girip arabanın arka koltuklarına yan yana oturdular. Sonra ben girdim ve şoförün arka tarafına yani ters oturdum. Annemlerle yüz yüze bakacak şekilde. Tekrardan yanıma o geldi. Bacaklarını erkeksi hareketle yana açarken otomatik kapı kapanmıştı.

-"Akşam yemeği unutma hayatım olur mu ? Liya ile vakit geçirmeni bende istiyorum ama biliyorsun önemli bir yemek." dedi Akın abi anneme dönüp.