EFSUNLU AŞK

• 26

Lüks restoranta yerleştiğimiz masada geçen ilk yarım saat boyunca Atahan'ın gerginliğine anlam veremedim. Bana bir kere bile gözünü değdirmedi. Sadece tabağındaki yemekle ve şarap kadehiyle ilgileniyordu.

En son artık dayanamadım. İlk annemi kontrol ettim. Anneannemle konışuyordu. Ardından Atahan'ın kadife ceketin sarmaladığı kolunu tuttum. Dalgınlığından sıyrılıp başını kaldırdı.

-"Bir sorun mu var ?" diye sordum.

Ağzındaki lokmayı yutup sudan içti ve başını iki yana salladı.

-"Atay ailesi değil mi o ? Fark etmemiştim girerken." Annemin kimden bahsettiğini soracakken başımı kaldırdığımda karşı masadakiden bir kaç kişiyle göz göze geldim. İlk kez gördükleri birine bu kadar sert bakmaları açıkçası tuhaftı.

-"Han bey ailen bize düşman kesildi yanımızdasın diye." Akın abinin gülerek söyledikleri üzerine ellerim buz kesildi.

Düşman bakışların sahibi ailesi miydi ? Görüşmediği ailesi.

Ayrıca Akın abi Atahan'a Han mı demişti ? Kulağıma değişik fakat hoş geldi. Neyse konumuz bu değil.

-"Bu yüzden mi gerginsin ?" Sorumu ters bakışlarla karşıladı.

-"Yemeğini yer misin Liya ?"

Bir daha da konuşursam ne olayım !! Omuz silkip içimden gelen kırılma sesleriyle yarım kalan tabağıma odaklandım.

-"Kalktılar."

-"Afiyet olsun. Nihat bey..Akın bey.." Aralarında en yaşlı görünen adamın Atahan'a benzerliğinden babası olduğunu anladım. Dedemle ve Akın abiyle el sıkışıp annemlere baş selamı verdi. Boynunda pahalı taşlarla döşeli orta yaşlı kadın burnu havada biraz geride durmuştu. Kesinlikle annesi olmalı ! Yanında iki kızla konuşuyordu. Nezaket açısından bu yaptığı hareket hiç hoş değildi. Sanki bizim masamıza onlar gelmemiş gibi.

-"Teşekkür ederiz." dedi bizimkiler resmi bir şekilde.

Gözlerim aralarında gidip gelirken kumral olan kızla göz göze geldim. Yüzü gözü güzeldi ve vücut hatları da oldukça kadınsıydı.

-"Asu seninle bir şey konuşacaktı iki dakikanı ayırabilirsin umarım oğlum. " Yaşlı kadın oğlum derken yabancı birine seslenir gibi söylemişti.

Asu ?

Tabi ya evlenme meselesindeki Asu !

Atahan'ın hayır yada ne bileyim olumsuz herhangi bir cümlesini beklerken sessizce sandalyesini itip ayağa kalktı. Ona hayal kırıklığıyla baktım. Ciddi anlamda şok oldum. Az önce güzel dediğim ama şuan nefret ettiğim kız zafer gülümsemesiyle bakıp Atahan'ın arkasından salına salına yürüdü. Ailesi de iyi akşamlar diyip uzaklaştılar.

-"Canım şey bak-"

-"Hayır anne bir şey söyleme." dedim ve elimi kaldırdım susması için.

Yaptığının açıklaması yoktu ki. Onu birinin savunmasını istemiyorum. Ben buradayken...ben onun neyiydim sahi ? Ağzından hiç bir şey duymamıştım. Her ne olursak olalım ben şimdilik bilmediğim bir sıfatla yanındaysam onunla evlenmek isteyen kızla gitmesi nedendi ?

-"Yavrum gelince nedenini açıklar sana asma güzel yüzünü." dedi anneannem.

Yutkunup daha fazla yiyemeyeceğim yemeği ileriye birkaç santim ittim. Dudaklarımı silip bacağımı sallamaya başladım. Sinirliydim ama kırılmış yanım daha ağır basıyor. Benim kıyafetime bile karışan adamın yaptığı harekete bakın !