EFSUNLU AŞK

° 35

Aradan geçen iki aydan sonra baharın gelişiyle etraf daha bir ısınmıştı. Ben bir süredir rutinim dışına çıktım. Artık kahvaltılardan sonra siteye ait olan spor salonuna oradan da annemin bana öğrettiği ufak tefek işleri yapmak için şirkete yanına gidiyordum. Şirkete hergün gitmesem de genelde gidiyorum.

Atahan'la herşey aynı. Ama artık o evinde ilk kaldığımızda ki yakınlığımız hiç tekrarlanmadı. Bana karşı sürekli temkinli yaklaşıp ufak öpücüklerle geçiştirdi. Ve onunla daha hiç kalmadım.

Annemle ikisi ise bir süre sonra ister istemez konuşmaya başlamışlardı. Akın abi üstü kapalı söylemişti ikisinin konuşup anlaştığını.

-"Annecim ? Dalgınsın ?"

Güneşin yansımalarıyla parlayan havuza dalmış gözlerimi omzuma dokunan elle çektim. İrkilip başımı çevirdiğim yerde annem duruyordu. Omuzlarıma sardığım örtüyü iyice bana dolayıp yanıma oturdu.

Haftasonu kahvaltısının ardından serin bahçede bir kenara oturmuş kuş cıvıltılarını dinliyordum. Aklımsa Atahan'da idi. Her haftasonu gelen insan bir kaç haftadır kahvaltılara gelmez olmuştu.

Niye olduğunu içimde elbette sorguluyorum fakat elde tutulur bir şey olmayınca ona da soramıyorum. Ne denir ki ? Niye mesafe koydun falan mı ? Sana öyle geliyor dese ne diyeceğim ?

-"Liya ? Bebeğim sana söylüyorum iyi misin ?"

Başımı dalgınlıktan sıyrılmak için hafifçe iki yana salladım.
-"İyiyim , pardon dalmışım." dedim kuru ve ifadesiz ses tonuyla.

Yüzümü incelediğinin farkında olunca başımı eğdim.
-"Neyin var senin anlat bana. Yoksa gidip Atahan'dan hesap soracağım !"

İsmini duyunca tüylerim ürperirken aynı anda bedenim gerginlikle kasıldı.

-"Hayır ! Hayır yani onunla ilgili değil. Havamda değilim yalnızca o kadar , biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var."

Şu son bir haftadır yorucu düşüncelerim nedeniyle doğru düzgün uyuyamıyordum bile. Buraya geldiğinde yada beni evden alıp yemek yediğimizde birbirimize normaldik. Sadece eksik olan son haftalarda ki ilgisizlik , uzak duruşu..

-"Pekala o halde yalnız kalmanı sağlayacak olan annene şimdiden teşekkür etmeni isterim." Omuzlarımı sıvazlayıp avucundaki telefonunu açarken ayağa kalktı. İçeri girmeden önce göz kırpmış daha da meraklanmama neden olmuştu.

İlerleyen dakikalarda oradan kalkıp bende eve girdim. Annemin bana doğru geldiğini görünce bahçe kapısını kapayıp omuzlarımdaki örtüyü koltuğa attım.

-"Bir kaç günlüğüne , daha doğrusu istediğin kadar kalabileceğin bir yer ayarladım. Seveceğinden eminim bu bahar akşamlarında rahatlatıcı olur. Sen koş küçük bir bavul ayarla sonra kapıda seni bekleyen arabaya bin !" Popoma küçük eliyle vurup itikledi.

Bir şey sormama ihmal vermeden beni odama gönderince dediğini yapıp küçük boy bavula ihtiyacım olacak eşyaları sıkıştırdım. Kol çantama da ufak tefek malzemeleri ve şarj aletimi koyduktan sonra mevsimlik kot ceketimi üstüme geçirdim. Alt kata inip anneme bakacaktım ama açık dış kapıdan dışarıda olduğunu gördüm. İnce topuklusunun etrafında dönüp bana bakış attı.

Şoför bavulumu alırken sıkı sıkı sarıldık.

-"Öncelikle bu durgun halinden rahatsız olduğum için bunu yapıyorum. Bana anlatmak istemediğin belli ve dediğin gibi yalnız kalıp kafa dinlemeni gerektiren bir şey olmuş. Düzelene kadar arkadaşımın dairesinde kal. Atahan'a nerede olduğunu söylemeyeceğim. Çünkü onunla ilgili olduğunu içimden bir his bana fısıldıyor."