Reborn

3.1K 374 11
                                    

" Hyung! fuckမို႔ ဘယ္ေတြေရာက္ေနတာလား!! "

အသက္လု႐ႈေနရေသာ Taehyungကို Jungkook လွမ္းေမးလိုက္သည္...

" Okay,ပထမဆံုး စကားေျပာ ဆင္ျခင္, ဒုတိယက ေျပးရင္းနဲ႔ ကမ႓ာတဆံုးအေ၀းႀကီးေရာက္သြားတာ, တတိယက သူ အခုဘယ္မွာလဲ "

အသက္ကို လု႐ႈရင္း ေျပာလာေသာ Taehyung

" လြဲသြားၿပီ သူအခုမွ ထြက္သြားတာ "

" သူ ထြက္သြားၿပီ! မင္း ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ!?!! "

" Hey,, ကြၽန္ေတာ္ မွတ္မိသေလာက္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကို တစ္စက္မွ မလႈပ္ဖို႔ hyungမွာထားတာပဲမလား, hyungစကားကို နားေထာင္တာေလ "

ေျပာရင္းနဲ႔ Jungkook သက္ျပင္းခ်လိုက္ကာ

" ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္, မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ၾကည့္ရတာေတာ့ သူအဆင္ေျပတယ္ "

" မင္း ဒီလို စကားမ်ဳိးေျပာလိမ့္မယ္လို႔ ငါမထင္ထားဘူး Jungkook,
သူမွ အဆင္မေျပတာ,
မင္း ေကာင္းေကာင္းသိတာပဲမလား "

" ဟုတ္တယ္! သိတယ္! ကြၽန္ေတာ္သိတယ္, ok! သူ႕ကို အားနာၿပီးသနားစိတ္၀င္ေနလြန္းလို႔ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းကိုမသိတာ!!! fuck!! အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ အကုန္သိတယ္, Hyung! "

Taeက သူ႕ကို ဆြဲဖက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ထိ သူ႕မ်က္၀န္းေတြထဲက မ်က္ရည္ေတြ က်ဆင္းလာတာ သတိမထားမိပါ...

" အဆင္ေျပတယ္, မငိုပါနဲ႔, ငါ မင္းကို အခုထိ စိတ္မၾကည္ေသးေပမယ့္ အခုလို ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းက ေျပာင္းလဲၿပီး ငိုေနတာကိုေတာ့ ငါမၾကည့္ရက္ဘူး "

" OH, ေက်းဇူးပဲ Hyung, အဓိက, ကေတာ့ အခုထိ ကြၽန္ေတာ္ ဘာလို႔ အခုလိုႀကီး ခံစားေနရတာလဲဆိုတာ မသိဘူး "

" မင္း ငယ္ေသးတယ္, ဒါေၾကာင့္ စိတ္ဇေ၀ဇဝါကေတာ့ ျဖစ္တတ္ပါတယ္, ေနာက္ဆံုးေတာ့ မင္း သိလာပါလိမ့္မယ္ "

" အင္း... အခုေတာ့ စိုးရိမ္စရာမလိုေတာ့ပါဘူး ,သူ ေက်ာင္းသြားရဦးမယ္ဆိုၿပီး ေျပာသြားေသးတယ္ "

" သူက ေက်ာင္းလာမယ္!!! ငါထင္တာက- သူ မင္းကို ထပ္မေတြ႕ခ်င္ဘဲ ေက်ာင္းမလာေလာက္ဘူးထင္ေနတာ, င.. ငါ ဆိုလိုတာက အဲလိုျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း မင္းသူ႕ကို အျပစ္တင္လို႔ မရဘူးေလ... "

Ice Cold | Jikook Where stories live. Discover now