"Δεν έκανα κάτι εγώ, σας τ'ορκιζομαι" λέω αγανακτισμένη στον διευθυντή.
"Κορίτσι μου, ήσουν ή δεν ήσουν εκεί την ώρα που έπιασα και τους άλλους να καπνίζουν;" με ρωτάει θυμωμένος και ξεφυσαω.
"Είχα μόλις βγει από την τουαλέτα. Δεν ήμουν μαζί τους, δεν τους ξέρω καν" τα μάτια μου βουρκώνουν στις τελευταίες λέξεις. Δεν θέλω να πάρουν τους γονείς μου τηλέφωνο και να τιμωρηθω άδικα για κάτι που δεν έκανα.
"Θα δω τι έχουν να μου πουν και οι υπόλοιποι και θα σκεφτώ αν χρειαστεί να ειδοποιήσω τους γονείς σου" λέει και μου κάνει νόημα να βγω από το γραφείο.
"Τι σου ειπε;" με ρωτάει γεμάτη αγωνία η Λυδία και στηρίζω το κεφάλι μου στον ώμο της αρχίζοντας να κλαίω.
"Είναι άδικοι. Εγώ απλά περνούσα από κει, δεν μπορεί να με κατηγορεί πως κάπνιζα" παραπονιέμαι κλαίγοντας.
"Έλα μην κλαις. Θα δούμε τι θα κάνουμε" λέει σφίγγοντας με στην αγκαλιά της.
●●●
"Vannesa" γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω τον Αχιλλέα να με πλησιάζει.
"Που στο καλό χάθηκες όλη μερα;" ρωτάει και ξεφυσαω.
"Αχιλλέα, έμπλεξα χωρίς να το θελω" τα μάτια μου βουρκώνουν κι εκείνος ξαφνιαζεται.
"Τι εννοείς;" ρωτάει και με πλησιάζει περισσότερο.
"Έβγαινα από την τουαλέτα και πέρναγα από μια παρέα αγοριών που κάπνιζαν.." κάνω μια παύση μα πριν προλάβω να συνεχίσω με διακόπτει.
"Σου έκαναν κάνα πρόστυχο σχόλιο; Γιατί αν είναι αυτό.. " βάζω την παλάμη μου στο στόμα μου για να σκάσει επιτέλους.
"Εκείνη την ώρα ο διευθυντής βγήκε από το γραφείο και πιστεύει πως κάπνιζα μαζί τους. Τώρα θα πάρει τηλέφωνο τους γονείς μου να τους ειδοποιήσει" λέω και μερικά δάκρυα ξεφεύγουν από τα μάτια μου. Κλείνει με τα χέρια του το πρόσωπο μου σκουπίζοντας τα δάκρυα μου με τους αντίχειρες του και σπρώχνει μερικές τούφες από το πρόσωπο μου.
"Αυτό ήταν ολο; Άστο πάνω μου" λέω χαμογελώντας και μου κλεινει το μάτι. Ας ελπίσουμε να μην τα κάνει χειρότερα.
●●●
Ανοίγω την πόρτα του γραφείου και βλέπω τον Αχιλλέα να κάθετε μπροστά από την έδρα του διευθυντή και να μου χαμογελάει. Χαμογελάει απολογητικά ομως; Ή υπερήφανος;
Ο διευθυντής μου κάνει νόημα να καθίσω στην δίπλα καρέκλα κάτι που κάνω.
"Λοιπόν.. " κάνει μια παύση κοιτώντας μας εξεταστικά. Έχω αρχίσει να αγχώνομαι.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
How not to be shy
Fanfiction"Εμείς είμαστε φίλοι, δεν είμαστε;" ρωτάω και ξεροκαταπινω από την τόσο κοντινή μας επαφή. "Θες να σου δείξω πόσο φίλοι είμαστε μωρό μου;" ψιθυρίζει και νιωθω την ζεστη ανασα του στα χείλη μου. Πριν προλάβω να απαντήσω τα χείλη του ενώνονται με τα...
