How not to be shy

T H I R T Y - S I X

Η Λυδία έχει γυρίσει εδώ και μια βδομάδα περίπου από το νοσοκομείο και οι ώρες που κοιμάται είναι λιγοστές. Οπότε προσπαθώ να πηγαίνω τις ώρες που δεν δουλεύω, να κρατάω τον μικρό για να κοιμάται λίγο εκείνη.

Όπως σήμερα. Η ώρα ειναι 3 και μόλις έφτασα στην Λυδία. Ο αδελφός μου δουλεύει όποτε προσπαθεί να μην τον επιβαρύνει με τον μικρό και να κοιμάται καλά.

Παίρνω τον μικρό αγκαλιά και κάνω βόλτες ώστε να σταματήσει να κλαει. Ευτυχώς ηρεμεί γρήγορα και τον παίρνει ξανά ο ύπνος.

Ήλπιζα σε βρω σπίτι σήμερα.
-Αχιλλέας

Δαγκώνω τα χείλη μου διαβάζοντας το μήνυμα του.

Ξέρω ότι τον ενοχλεί που όταν γυρνάει σπίτι δεν με βρίσκει εκεί. Αλλά καταλαβαίνω το ποσό ΠΟΛΥ κουράζεται η Λυδία όποτε προσπαθώ να την βοηθάω.

Θα μιλήσουμε σε 2-3 ωρίτσες. Μου λείπεις.
- Βανεσα

●●●

Ξεκλειδώνω την πόρτα του σπιτιού και το πρωτο πράγμα που βλέπω είναι ο μισοκοιμισμένος Αχιλλέας ξαπλωμένος στον καναπέ. Βγάζω τα παπούτσια μου και πηγαίνω κοντά του χαμογελώντας.

"Μου έλειψες" μουρμουραω και ξαπλώνω πάνω του. Σιγογελαει και τυλίγει τα χέρια του γύρω από την μέση μου.

"Σε λίγο θα μετακομίσεις στο σπίτι του αδελφού σου" γκρινιάζει.

"Γίνεσαι υπερβολικός" γελάω και τον φιλάω στα χείλη.

●●●

Δαγκώνω νευρικά τα χείλη μου και περιμένω από λεπτό σε λεπτό να μπει σπίτι.

Μόλις ακούω τα κλειδιά στην πορτα, ανάβω γρήγορα το κερακι και μόλις η πόρτα ανοίγει φωνάζουν συγχρονισμένα 'ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΆ'.

Ύστερα αρχίζουν να τραγουδούν το τραγούδι των γενεθλίων και μαζί τους σιγοψιθυριζω κι εγώ πλησιάζοντας τον.

Η οπτική μας επαφή δεν σπάει δευτερόλεπτο μέχρι που το τραγούδι τελειώνει και ξυπνάω από τις φωνές για την ευχή που πρέπει να κάνει ο Αχιλλέας πριν σβήσει το κεράκι.

Με κοιταει και μου χαμογελάει πριν τα σβήσει. Ύστερα με τραβάει στην αγκαλιά του σφίγγοντας με πάνω του.

"Ανυπομονώ να μείνουμε μόνοι μας" ψιθυρίζει ανατριχιαζοντας με.

"Χρόνια πολλά μωρό μου. Ότι επιθυμείς" λέω αγνοώντας αυτό που είπε πριν ώστε να μην καταλάβουν κάτι οι υπόλοιποι.