How not to be shy

T W E N T Y - N I N E

Μπαινω στο γραφείο μ'εκεινον να ακολουθεί και κάθομαι στο γραφείο μου, πιάνοντας την τσάντα μου, την οποία έχω αφήσει κάτω και παίρνω από το πρώτο ράφι τα κλειδιά του σπιτιού.

Βγάζω γρήγορα από την πίσω τσέπη του παντελονιού μου το τηλεφωνο του Μάικ, το μεταφέρω στο κινητό μου και τον παίρνω τηλέφωνο.

"Ναι;" ρωτάει μόλις το σηκώνει.

"Θα μπορέσεις να έρθεις να με παρεις;" ρωτάω με την ελπίδα να με καταλάβει. Δεν θέλω να αναφέρω το όνομα του καθώς βρισκεται και ο Αχιλλέας στο χωρο. Δεν θέλω να δώσω δικαιώματα.

"Βανέσα εσυ εισαι;" ρωτάει γελώντας.

"Ναι" χαμογελάω.

"Και να φανταστώ είναι κι πρώην σου στον ίδιο χώρο και αποφεύγεις να αναφέρεις το όνομα μου;" γελάει ξανά.

"Τα πιάνεις ευκολα" γελάω.

"Θα ερθεις;" του υπενθυμίζω ξανά την ερώτηση και δαγκώνω το κάτω χείλος μου.

"Ναι, στείλε μου την διεύθυνση σε μήνυμα και θα ρθω" λέει και αφού συμφωνώ το κλείνω.

Του στέλνω την διεύθυνση με μήνυμα και περιμένω χαζεύοντας απλά στα social media.

Η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα η Μαρίνα. Χρόνια και ζαμάνια. Κι έλεγα πόσο τυχερή είμαι που δεν την είδα καθόλου σήμερα.

Χωρίς καν να με χαιρετήσει, προχωράει προς τον Αχιλλέα και του ψιθυρίζει κάτι στο αυτί. Εκείνος χαμογελάει πονηρά κοιτώντας την και γνέφει.

Πιάνω το σημειωματάριο μου και προγραμματίζω τις αυριανές υποχρεώσεις μου ώστε να μην τους κοιτάω μα δεν αργούν να μου τραβήξουν ξανά την προσοχή.

Εκείνος βάζει τα χέρια του στην μέση της και την τραβάει να κάτσει πάνω του, κάτι που αμέσως κάνει. Δεν συγκρατιουνται! Έλεος!

Το κινητό μου χτυπάει και ο αριθμός του Μάικ αναγράφεται στην οθόνη.

"Έλα μωρό μου" λέω αυθόρμητα και νιώθω και τους δύο να με κοιτάνε.

"Έφτασα μωρό μου" αστειεύεται και χαμογελάω ώστε να μην γελάσω.

"Ερχομαι" το κλείνω και βάζω το σημειωματάριο στην τσάντα και μόλις σιγουρευτώ ότι τα πήρα όλα, φεύγω χωρίς καν να τους χαιρετήσω.

Μου σπάνε τα νεύρα. Ο Αχιλλέας υποστηρίζει πως δεν φλερτάρουμε εν ώρα υπηρεσίας αλλά το μόνο που κάνει είναι αυτό! ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ.