"Τελευταιο μαθημα και ερχομαι. Σου έλειψα καθολου;" τον ρωτάω ναζιάρικα και τον ακούω να γελάει.
"Σαν αυτές που έβγαινα πριν από σενα κανεις" λέει και ενώ ξέρω πώς δεν το είπε για να με προσβάλει, στεναχωρήθηκα.
"Δεν ανοίγω τα πόδια μου στον καθένα" η φωνή μου ασταθής και τα νεύρα μου φανερά.
"Δεν εννοούσα αυτό" λέει σοβαρά.
"Έτσι ακούστηκε ομως" συνεχίζω με τον ίδιο τόνο.
"Αν έχεις όρεξη για τσακωμο, κλειστό. Τον τελευταίο καιρό μόνο αυτο κάνουμε" αυξάνει λίγο την φωνή του.
"Δεν φταίω μόνο εγώ" αυξανω κι εγώ την φωνή μου.
"Προφανώς και φταίμε και οι δύο. Σταματά όμως τώρα, πριν καταλήξουμε να φωνάζουμε ξανά ο ένας στον αλλον" φωνάζει μέσα από το ακουστικό και κλείνω το τηλέφωνο.
Από εκείνη την μέρα που ήρθε και δεν ήμουν στο δωμάτιο, τσακωνόμαστε με το παραμικρό.
●●●
Δεν ξέρω ποια θα είναι η αντίδραση του, μα μου έλειψε και θέλω να τον δω. Στέκομαι έξω από την πόρτα του σπιτιού του γύρω στα 5 λεπτά και δεν ξέρω αν πρέπει να πατήσω κουδούνι ή όχι. Μετα τον τσακωμο μας, δεν με ξαναπήρε, ούτε τον πήρα εγώ.
Χτυπάω διστακτικά και παίρνω μια βαθιά ανάσα. Η πόρτα ανοίγει και ο μεγάλος του αδελφός στέκεται μπροστά από αυτή.
"Γεια" χαμογελάει.
"Γεια, μήπως είναι ο Αχιλλέας σπιτι;" παίζω νευρικά με την άκρη της μπλούζας μου.
"Ναι είναι πάνω, πηγαινε" γνεφω και μπαίνω μέσα. Βγάζω τα παπούτσια μου και πηγαίνω κατευθείαν στο δωμάτιο του.
Ανοίγω την πόρτα χωρίς να χτυπήσω και τον βλέπω να χαζεύει ενα βιβλιο μπροστα απο την βιβλιοθήκη του.
Με κοιτάει ξαφνιασμένος και αφήνει το βιβλίο στην θέση του πριν με πλησιάσει.
Κλείνει την πόρτα βάζοντας με μέσα και εξακολουθεί να με κοιτάει.
Τον αγκαλιάζω και με σφίγγει πάνω του. Παρατηρώ πως ψηλωσε και πως τα μπράτσα του έχουν 'φουσκώσει' αρκετά.
"Γυμναζεσαι;" τον ρωτάω αβολα καθως δεν ξερω τι αλλο να πω και τον κοιτάζω στα μάτια.
"Ναι, φαίνεται;" ρωτάει με την σειρά του και γελάει φιλώντας με στα χείλη, πριν προλάβω να απαντήσω.
●●●
"Δεν ξέρεις πόσο δύσκολη ήταν αυτή η χρονια για μενα" μουρμουραει συνεχίζοντας να κοιτάει το ταβάνι.
YOU ARE READING
How not to be shy
Fanfiction"Εμείς είμαστε φίλοι, δεν είμαστε;" ρωτάω και ξεροκαταπινω από την τόσο κοντινή μας επαφή. "Θες να σου δείξω πόσο φίλοι είμαστε μωρό μου;" ψιθυρίζει και νιωθω την ζεστη ανασα του στα χείλη μου. Πριν προλάβω να απαντήσω τα χείλη του ενώνονται με τα...
