Manolya / Tamamlandı

2.6

Sen hiçbir şairin kuramadığı, en güzel kafiyesin
Gökyüzündeki tek yıldızımsın
Ulaşamadığım ve bakmaya kıyamadığım.
Sen...
Sen sevdanın adısın.
Adını kalbime sakladığım.

Şimdi yazdım bu şiiri Manolya. İçimden geldi, kelimeler zihnimde uçuştular ve ben onları tutmak için ellerimi uzattım. Parmaklarımın kavradıkları döküldüler kağıda, kaçanlar ise aklımın en ücra köşelerinde şimdi.

Bugün pek bir şey yapmadım, Liva ile buluştum sadece. Ona anlatacağımı söyledim, bunu hatırlıyorsundur.

Ama yapamadım Manolya, kelimeler çıkamadı ağzımdan. Her onu birine anlatmaya kalktığımda, kalbim delicesine çarpıyor ve dilim tutuluyor. Sanki adını söylersem onu benden alacaklar gibi hissediyorum. O yüzden bu mektupların hiçbirinde adı geçmeyecek Manolya. Demiştim ya sana, ben onun adını hiç ağzıma alamadım.

Ona hiç seslenemedim.

Adımız aynı cümlede geçemedi.

Doya doya bakamadım o gözlerine, sarılamadım vücuduna.

Öpemedim onu, yapabilirdim ama yapmadım. Senin için yapmadım.

Ben onun için ölebilirdim ama onu bile yapamadım.

Şimdi sen bunları neden yazdığımı merak ediyorsundur. Neden onu hatırlattığımı, neden yeniden onu yazdığımı...

Çünkü bu sana son mektubum ve nasıl başladıysam öyle bitirmek istiyorum. Onunla başladı bu satırlar, otuz yedinci günde başladı. Şimdi, altı ay sonra bitecek ve aynı şekilde.

Aynı hislerle,

Aynı duygularla,

Aynı kişilerle,

Sadece bir tane şey değişti.

Aramızdaki sırlar. Hepsi açığa çıktı. Ve biz dost olduk yeniden. Bütün bunları aştık birlikte, sen beni affettin kurtardın ölümden. Ben de seni dinledim hep, yükünü omuzlarından almaya çalıştım.

Keşke sana veda edebilseydim Manolya, bir mektupla veda etmektense sarılsaydım sana ve sana, seni sevdiğimi fısıldasaydım. O zaman içim rahat olurdu biraz daha, seni bırakıyor gibi hissetmezdim.

Hoş, bu durumda sen beni bırakmış olmuyor musun?

Neyse... Bahsetmek istemiyorum bunlardan. Sana birkaç anımızı hatırlatacağım! Eski fotoğraflara baktım bugün ve seni daha çok özlediğimi anladım. Eski günleri ve seni.

Hatırlıyor musun, sen şarkı söylemeyi çok severdin. Sınıfta ikimizdik ve sen bağıra bağıra şarkı söylerken yemek yiyorduk. Sen çok eğleniyordun ve ben de seni izliyordum. Biliyorsun, sesim berbattır. Sonra sınıfa öğretmen girmişti, sen fark etmemiştin, sırtın kapıya dönüktü. Arkanı dönünce yanlışlıkla küfür etmiştin de bir ton azar işitmiştik.

Ama bu sayede okulun korosuna alınmıştın. Gerçekten de seninle gurur duymuştum Manolya. Sesin kadife gibiydi ve özellikle türküleri her zaman çok güzel söylerdin. Sesin hep bana huzur verirdi.

Sana bir şey itiraf etmek istiyorum. Şuan geldi aklıma ve madem son mektup bu, söylemem de pek sakınca yok. Hani sen bana onunla sevgili olduğunuzu söylediğin gün, senden bir türkü söylemeni istemiştim ya. Sen söylerken de ağlamıştım hıçkıra hıçkıra.

Sebebi o türküyü her dinlediğimde onu hatırlamamdı.

Sözlerini hiç unutmuyorum, yazıyorum bak.

Hasretinle yandı gönlüm
Yandı yandı söndü gönlüm
Evvel yükseklerden uçtu
Düze indi şimdi gönlüm 

Ben en çok son kısmını seviyorum ama.

Aramızda karlı dağlar
Hasretin bağrımda kışlar
Çaresizlik yolu bağlar
Yokluğundan öldü gönlüm 

Bana hep onu hatırlatıyor by dizeler. Sanki biri, yıllar önce olacakları tahmin etmiş de bu türküyü bize yazmış.

O gün sormuştun da annemle kavga ettiğimi söylemiştim. İnandın mı, bilemem ama doğrusu buydu işte. Ben onun için ağlamıştım, sevdiğimin sevgilisinin yanında o türkü söylerken ağlamıştım. Ama onun ruhu duymamıştı.

Bir keresinde sen onun evime gidecektin okul çıkışı. Ona defterini feri verecektin. Benim de gelmemi istemiştin, kabul etmiştim zorla da olsa. Ben hiç onun evine girmedim, bunu söylemiştim. O gün girebilirdim aslında. Siz içeri girdiğinizde ben kapıda beklemiştim, bana hızlıca geleceğini söylemiştin. On altı dakika beklemiştim, bir defteri vermek bu kadar uzun sürmemişti.

Biliyorum, seslerinizi duydum. Senin kıkırdamanı ve o sana dokundukça huylandığını belli eden seslerini.

İçeri girmedim, aslında çok istiyordum bunu. Onun kokusuyla dolan o eve girmek isterdim, yaşadığı yeri görmek... Adım atacağım sırada seslerinizi duydum ve taş kesildim. Bu acı vermişti, onun sana dokunması...

Kıskanacak değilim. Bu kıskançlık değil. Sadece daha önce hiç bu gerçek yüzüme sertçe vurulmamıştı. O senin sevgilindi ve o bana ait değildi. O gün bunu çok iyi anlamıştım.

Hatırlıyor musun, sen onu denemek için sahte bir hesap açıp ona mesaj atacaktın. Sonra da benden istemiştin bunu. Çünkü yanlış bir şey yapıp aranı bozmaktan korkuyordun. Kabuk etmemiştim, ona güvenmen gerektiğini söylemiştim.

Ama sen benimle iki gün konuşmayınca yapmak zorunda kalmıştım. Hesabı ve fotoğrafları ben yapmıştım. Oldukça güzel bir kız koymuştum fotoğraflara, olağanüstü güzeldi. Mesajı attım, hesabın şifresi sende de vardı ama sen bakmıyordun. Ben bak deyince bakacaktın, mesaja yanlış bir şey yazmaman içindi bu.

Mesajlaşma başlamıştı, oldukça normaldi mesajlar ve ben biraz flört eder gibi yazmaya başlamıştım. Sen bakmıyordun mesajlara ve ben sanki gerçek hislerimi yazıyor gibi hissediyordum. Kalbim boğazımda çarparken,

''Ben senden hoşlanıyorum. '' yazmıştım. Bana olumlu yazsaydı heyecandan ölürdüm ama aynı zamanda çok üzülecektim. Çünkü sen vardın.

Kendi mutluluğum mu yoksa sen mi, ikilemiydi bu.

Yazdığında kalbimin atışını yavaşladığını hissettim.

''Sevgilim var ve onu seviyorum. ''

O gün sen çok mutlu olmuştun. Ben de onunla şansımın olamayacağını bir kez daha anlamıştım. Çünkü o kız benden kat be kat güzeldi, ben çirkinim. Ruhum bile çirkin.

Her neyse... Anılardan anılara koştuk birlikte. Bu zamanları çok özledim, en çok da seni. Şimdi gözlerimden yaşlar süzülüyor. Çünkü dostuma veda ediyorum.

Seni seviyorum Manolya, biliyorum sen de beni seviyorsun. Çünkü bana öyle demiştin. Seni çok özlüyorum ama yapacak hiçbir şeyim yok. Ancak sen istediğin zaman seni görebileceğim.

Elveda Manolya, ruhu güzel dostum. Hep mutlu ol. Çünkü bunu hak eden nadide birisin. Seni seviyorum.

***

-Bölüm sonu! Evet, final gibi olduğunun farkındayım ama mektup olarak sondu bu. Final bölümü mektuptan oluşmayacak, ufak bir spoi olsun bu size 😊

~Sizce finalde neler olacak?

~Mektup dışında neler olabilir?

~Türküyü beğendiniz mi?

Finalden önceki son bölümdü bu. Sizlerle buluşacağım son bölümlerden biriydi.

Sizleri seviyorum. Sevgiyle kalın. 🌺

Finale son 1!🌺💙