KARANLIK ISTEK(Tamamlandı)

31.Bölüm.

Iyi okumalar ♥♥
Medya kötü ruhların temsili kıyafeti...(yeni Bir öneri ile değişti)

Hayır sıçmadık.Çünkü bir kurt uluması ile ormandan kurtlar gelmeye başladı.Şanslıydık ki Şuan ormandaydık.Evet ormana doğru gitmiştim.Eğer sesimi kullanmak zorunda kalsaydım bu kasabalılar için pek iyi olmazdı.

Tek gelen kurtlar değildi.Darian Ve vampirlerde gelmişti.Aaron da buradaydı.Iyi de onlar nereden biliyorlardı?

Şuanlık bunu boşverdim.Ne kadar savaş istemesem de Onların burada olmaları güven veriyordu.

Şuan ki durum şöyleydi.
Ruhlardan oluşan bir sürü ortada ben ve Lisa. Lisa demişken kız korku ile etrafa bakıyordu.Şuan o benim kardeşim olma ihtimali yüksekti ve ben ona göre hareket etmeliydim.

Vampirler ve kurtlar da bir yandaydı.
Ruhların başı olduğunu tahmin ettiğim kişi (En önde duruyor)
-Sanırım bu zamana kadar yanlış kişinin peşindeydik.Bunun cezasını onlara göstereceğim.Çığlık elfi şuan Kendi ayakları ile bize geldi.

Hikayeyi bildiğime göre Şuan Lisa'nın kardeşim olduğu kesindi ve ceza çekecekler Annem ve babam oluyordu.Bu öfkelenmeme yetmişti.

-Ne aileme bir şey yapacaksınız ne de sizinle geleceğim.
Neden bu kadar emin konuşuyordum ki? Arkamdakilere mi güveniyordum? Belki...
-Bence emin konuşma dedi ve sırıttı.

Arkamda ki hırlama seslerini duyuyordum.Ruhların yöneticisinin sesi ile Kavga başlamış oldu.
-Getirin onu.
Ruhlar bir anda bana doğru koşmaya başlayınca Kurtlar ve Vampirlerde onlara karşılık verdi. Onlara yardım etmeliydim.

Lisa'ya döndüm.
-Kasabaya git ve kimseye bir şey deme!
-Neler oluyor? Hem seni yalnız bırakmak istemiyorum.
-Lisa şuan da vakit kaybediyorum gitmelisin!!
-Ha..
-GIT Lisa!!!Bağrışımla bir ağaç devrilmiş bazi gozler buraya dönmüştü.
Lisa korku ile bana bakıyordu
-Gö gözlerin. Tamam gidiyorum dedi ve koşarak uzaklaştı.

Şuan gözlerime ne olduğunu bilmiyordum ama bunu umursamadım.Ama gözlerime ne olduysa Hala devam ediyordu.

Kolyemden gelen bir  sıcaklık bütün vücuduma yayılmaya başladığında bir şeyler yapmam gerektiğini anladım.

Şöyle bir baktığım da Yerde yatan ölü bir kaç kişi vardı.Sarah Ashley Jessica bütün tanıdıklarım buradaydı.Bana doğru gelen bir ruh gördüğüm de hızlıca elimi havaya kaldırdım ve aklıma babamı getirerek güçlü bir çığlık attım.

Şuan tek konsantrasyonum bu ruhta olduğu için beni duyuyorlar fakat etkilenmiyorlardı.

Ruh en sonunda patlayarak can verdiğinde içimde hiç pişmanlık yoktu.

Bu bir süre daha böyle devam etti.Ruhların sayısı gittikçe azalmaya başlamıştı.

O sırada birini tutup sürükleyerek getiren iki ruh ile öfkemin ve korkumun arttığını hissettim.Çünkü o sürüklenen babamdı.

-Baba!! Hızlıca oraya doğru ilerledim.Tabi kollarımdan tutuluncaya kadar.
-Bırak beni!!Diyerek debelenmeye başladım.
Kulağıma doğru
-Sakin ol diye fısıldadı.Oha sesi ne kadar erkeksiydi.Bu düşünceme yüzümü buruşturdum ve içinde bulunduğun duruma odaklandım.

Debelenmeyi kestim.Zaten herkes kavga etmeyi kesmiş buraya bakıyordu.Kurtlar  saldırmak için alfalarından işaret bekliyormuş gibi görünüyordu.

Onu rahat bırakın!
Diye bağırdım.
-O cezasını çekecek.Bize onca yılımızı heba ettirdiler.Sıra annene de gelecek Laura.
-Hayır diye bağırdım.Ve ruhu bir güçle diğer tarafa fırlattım tam yeniden gidecekken diğet ruhlar tarafindan tutulmam bir oldu.

Kurtlar tam bir atak yapacakken nasıl yaptığımı bilmediğim şekilde Zihinlerine fısıldadım.
-hayır .
O an durdular.Işe yaramıştı.
-Babanı istiyorsan bizimle gel laura
O an babam konuştu.
-Hayır Laura Sakın!
Yanındaki ruh ona Tekme attığında hızlıca elimi ona tuttum tam bağıracakken
-Bunu istemezsin Laura dedi Yöneici ve onun yanındaki ruh Kılıcı babamın boynuna doğru Yaklaştırdı.

Şuan hicbir şey yapamıyordum.Son çare kabul ettim.
-Kabul.
O an kurtlar hırlamaya, Vampirler saldırma pozisyonuna geçmeye yönetici de sırıtmaya başladı.hala yüzlerini görememiştim sadece dudakları görünüyordu.Ayrıca farketmiştim ki dudakları birbirlerinkinden çok farklıydı.

Konumuz bu değildi.Şuan babamı kurtarmalıydım ve aklımdaki düşünceler buna yardımci olmuyordu.
Kurtlara ve vampirlere Durun işareti yaptım ve yanımdaki Ruhlarla yöneticiye doğru yürüdüm.

Onlar da babamı bırakmıştı.Kaçmayacağıma nasıl bu kadar emindiler.
Çevik bir hareketle onlardan kurtuldum.Ve yeni gelen ruhları çığlığım ile geri savurdum.

Hızlıca gidip babama sarıldı.O da bana sarıldı.
Yöneticiye baktığım da sırıtıyordu?
Neler oluyor?
Babam kulağıma Kardeşine iyi bak dedi  yere yığıldı

-Baba!! Ne olmuştu? O an fark ettim ki ruhlardan biri babamı bir okla BIR OKLA vurmuştu.
O kadar sinirliydim ki ona vuran kişiye doğru ellerimi uzattım ve Atabildiğim en kuvvetli çığlığımı attım.

Ruh dakikasında parçalara ayrılırken ellerimi diğer ruhlar üzerinde de gezdirip onları da parçalarken Yöneiciye hicbir şey olmamıştı.Hala sırıtıyordu.Gözümden bir yaş düştüğünde Bütün kurtların uluma sesleri duyuldu.
Yöneticinin ardından gelen yeni ruhlar her şeyin yeni başladığının habericisiydi.

Yöneticinin Sesi de bunu destekliyordu
-Ben ölücek dediysem ölecektir Laura.Bugün bizimle gelmeyeceksin ama Sonunda sen de bizden biri olacaksın.

Dedi ve ruhları ile karanlığa kayboldu.
Ben? Ben ise  bundan sonra Içimdeki bir boşlukla yaşamaya mahkum edilmiştim..

Bölüm sonuu.
Nasıldı? Vote ve yorumlarinizi bekliyorum...:))