KARANLIK ISTEK(Tamamlandı)

43.Bölüm

O bardaki cocuğun fotoğrafını ilerleyen bölümlerde koyacağım.

Bu bölüme bir şarkı bırakıyorum
Sia house on fire.(medya)

Iyi okumalar :)

Gördüklerim Andy ve Marry den başkası değildi.Onların burada hadi onu da geçtim onun yanında ne işi vardı?

Jessica'yı dürttüm

-Andy ve Marry burada çaktırmadan çaprazımıza bak.

Dediğimde en azından mallık yapıp da kafasını hızlıca oraya döndürmemişti.Göz ucuyla baktıktan sonra sessizce kulağıma

-Bunların burada ne işi var?Ayrıca o grubu burada hiç görmedim.Kokularınıda alamıyorum.Sanki kokularını gizlemişler.

-Bilmiyorum.Neyse bununla sonra ilgilenelim.Ayrıca sarhoşluk  konusun da emin misin?

-Hayır o yüzden daha hafif bir şey istedim dediğinde güldüm.

Lisa'ya baktığım da bir yere baktığını gördüm ve onları izlemeye başladım.Oğlan sırıtarak Lisa'ya bakıyordu.Kokusundan vampir olduğu belliydi.Onlar bakışırken görüş alanıma Andrea girdi.Bana sırıtarak bakıyordu.Çok fazla uzağım da olmadığından ne dediğini duymuştum.sürtük kardeşin sanırım olmayacak hayallere kapílmis.Hadi bozalim  dedi ve Gidip o çocugu öpmeye başladı bu benim sinirimi bozarken Lisa'ya baktim.Gözleri yaşarmıştı.Evet Andrea iyi bir dayaği hak etti.Ayağa kalktım.Lisa ve Jessica'nın bakışları bana dönmüştü.

-Ben hemen geliyorum.Lisa Jessica'nın yanından ayrılma.

-Nereye diye sordu Jessica.

-Sonra anlatırım.

dedim ve onların göz hapsinden çıktım.Barın çok büyük olduğunu demişmiydim?

Simdi bir düşünelim.Andrea'ya zaten gıcığım o yüzden ne yapsam mutlu olurum.Bir kurt olduğumdan zihnine fısıldayabilirim.Çok zekiyim.

dikkattimi verdim ve denedim.

-Barın arkasında ki sokağa gel 2 dk.Yanlız ol sana demem gereken önemli bir şey var.

Umarım işe yarar.Barın arkasında ki sokağa geldim.O bir vampir olduğundan fısıldayamaz.O yüzden bir umut bekleyecegiz.

Bir süre sonra adım sesi duyduğum da geldiğini anladım.
-Neredesin!
Kurda dönüşüktüm.Umarım karanlık hava da kuyruğumu görmez.
Amaan görurse görsun.
Haklısın iç ses.

Hiç beklemediği anda ona saldırdım.
Çığlik atarak bana karşı koymaya calıştı.Amacım onu öldurmek değildi.

O daracık elbisesi ile de zaten Karşılık veremiyordu.O sırada biri tarafından başka yöne savruldum.
Bu Andrea değildi.Kendimi toparlayıp ayağa kalktım.
Beni savuran Darian'dı.

Ona hırladım.Darian gözlerini bana cevirdi ve kırmızı gözlerinde ki öfke ile bir an kötü oldum.

BIR DAKIKA BENIM GOZLERIM GRI!!

Ah Lanet olsun!! Ben nasıl bir salağım!!??? Hızlıca geri çekildim ve ara sokakta koşmaya başladım.Lanet olsun neden gözlerim griydi ki benim !!?

Hızlıca insana geri döndüm ve bara gittim.Hemen buradan gidiyorduk.

Masaya geldim.Lisa tam bir şey diyecekken gidiyoruz dedim.
O sırada öfke ile masasında hem Ağlayan Andrea'nin yaralarinin iyileşmesine bakan Darian Hemde Meraklı bir şekilde Bize bakan Aaron ve tanımadığım kişiyi gördüm.

Jessica ve Lisa'da bir terslik olduğunu anlamış gibi ayaklandılar.Tam gidecekken bileğim de hissettiğim elle duvara fırlatılmam bir oldu.

-Ah! Cidden hasar olmasa da canım acımıştı.
Darian tam yanıma gelirken
O tanımadığım çocuk Darian'a tekme atması ile Darian Savruldu.

Tüm herkes bize bakıyordu.O sırada Andrea'ya baktıģım da sırıtarak bana bakıyordu.Tam ona saldıracakken kolumun tutulması ile Durmak zorunda kaldım.

Kolumu tutan o çocuktu.
-Bırak!
Bir şey demedi.Sadece gözlerime baktı.Gözleri çok güzeldi.
Kolumu bıraktı ve ona saldıran Darian'a karşılık verdi.

-Lisa Jessica arabaya gidin ben geleceğim.
Jessica yanıma geldi.
-Emin misin?
-Evet.
Jessica kafasını salladi ve çıkti.Aslinda bana yardım ederdi ama Lisa biraz engelliyordu.

O çocuk tam saldıracakken arkadaşları tuttu.Aynı şekilde Darian'ı da tuttular.
Darian bu sefer bana döndü.
-Andrea'ya bir daha bulaşma!
Onu sinir etmek için sırıtarak bardan çıkmadan önceki son sözleri söyledim.
-Onunla daha çok görüşeceğiz.
-----

Sessiz bir şekilde eve dönüyorduk.Şuan Sessiz olsak da Jessica'nın bana soracağı sorulara hazırlıklıydım.

Darian Neden o kadar kızmıştı ki? Onun kızmasi daha doğrusu Andrea için kızmasi sinirimi bozarken nedensizce kırılmıştım.

Eve geldiğimiz de Jessica da arabadan inecekken Onu durdurdum.
-Sonra konuşuruz Jessica.
Beni anlamış gibi gülümsedi.
-Peki görûşuruz
-Görûşuruz.dedikten sonra Lisa ile arabadan indik.

-Abla ben yorgunum iyi geceler
-iyi geceler.
Dedikten sonra odalarımıza girdik.Onunla konuşacaktım.

Babamı özlemiştim.O varken hiçbir zaman bu kadar yanlız hissetmemiştim.Ev bana çok boş geliyordu.Şuan tek hissettiğim yalnızlıktı.Yanımda kişiler olsa bile.

-----

Saat gece 2 ydi.Uykum yoktu.Bu saatte dışarı çıksam eminim ki başıma bir olay gelecekti.
Ne zaman gelmedi ki?

Aşagi indim.Mutfağa girip bir bardak su içtim.Pencereden ay gözüküyordu.
Sesimi kullanabilirdim.Fazla bağırmadığım sürece.Ayrıca ölümsüz olup olmadığımı daha öğrenememiştim.

Kolyemi elime aldım ve
Bilginle konusmak istiyorum.
Dedim.

Tam oraya cekildiğimi hissettiğim sırada bana gelen tekme ile savruldum.
Canım cidden acımıştı ve o tekmeyi kim attıysa ona yedirecektim.

Ayağa kalktım ve gözlerimi gri yaparak etrafa bakmaya başladım.Çünku mutfagı aydınlatan sadece aydı ve insan gözlerim ile görebilmem imkansiz gibi bir şey.

Hızlîca gidip ışığı açtım.
Etrafa baktığım da bir şey yoktu.Şuan korkuyor muydum? EVET
ama karşıma cıkacak şeyden değil.Benim sevmediğim korkularimdan birisi de Sessiz bir ortamda aniden olan şeylerdir.

Bölüm sonu :)
Sizce Onu tekmeleyen ne?
Vote ve yorumlarinizi bekliyorum.