KARANLIK ISTEK(Tamamlandı)

73.Bölüm

Üzgünüm arkadaşlar Bölüm gec gelebiliyor derslerim olduģundan.Düzgün Bir tatil bile yapamıyoruz...

Neyse Size iyi okumalar ^^

Iyi bir insan öldüģünde ona ağlamayın.Asıl onu kaybeden topluma ağlayın.
-Farabi.

Bazen hiç umudumuz kalmadığını Sanarız.Ama öyle değildir işte.Umut her zaman bir yerlerde saklıdır.Umudu ayakta tutan neden sönmüştür sadece.Yapabileceğimiz şey ise o umudu alevlendirecek yeni bir sebeptir.

Bu bazen Bir arkadaş olur bazen değerli bir eşya...
Bulamayanlar, Umudunu canlı tutamayanlar ise artık yalnızlığın esiri olmuşlardır.

Rylan'a o sözleri söyledikten sonra odama gittim ve telefonu aldım.Dışarı cıkıp hem kasabada dolaştım hem de Sandy ile konuştum.Kac saat konuştuğuma baktığım da Ise kendime hayret etmiştim.Tam 2 saat boyunca konuşmuştuk.

Sonra da Şöminenin önüne kurulup uyumuştum.
O şöminede iyi oldu ha kavga edersek orada uyurum.

Şimdi ise Bir ağacın altında tek başıma oturuyordum.
Aryanın hep oturduğu ağaç...

Yine aklıma gelmişti ve yine moralim bozulmuştu.
O sırada telefonum çalmaya başladı.
Arka cebimden telefonu cıkardım ve arayana baktım.
Aria arıyordu...
-Alo Aria?
-Laura? Şey dünden sonra seni merak  ettim.
-Iyiyim ben.Buraya gelsene konuşalım Benim de canım sıkılıyor.
-Peki seni gelince ararım.Görüşürüz
-Tamam.Görüşuruz.

Dedikten sonra kapatıp beklemeye başladım.
Bir süre sonra Arkamdan kurt sesi duyunca o tarafa doğru gittim.

Aria insan formuna dönüştü ve bir ağacın altına oturdu.
Bende yanına oturdum.
-Önce sen anlat dedim.
Elleriyle oynamayı bırakıp bana döndü
-O yani Jacob Alfanın oģlu.Bir aralar onunla beraberdim.Ama piskopat kurdun tekiydi Bende onunla ayrıldım.Zaten sonra sürüden ayrıldım ama hala aklı bende.Artık peşimi bırakacağını da sanmıyorum.
Yine elleriyle oynamaya başladı.
-Bence kafana fazla takma.Sonuçta Aaron sürüsünden birine zarar verdirmez.Orman da tek başına gezme yeter.Ayrıca sanırım ben de gezmemeliyim.
Bunu dememle bana hızla döndü.Aaron dediğim icin gözleri parlarken heyecanla sordu.
-Peki sen ne yaptın sonrasında?

Ona olanları anlattım.Şekilden şekile girerek beni dinledi.
-Vay be.Yine Rylan kurtarmış seni ha? Umarım Aaron da beni bir gün böyle kurtarır dedi ve iç cekti.
Ona umutsuz vakaymış gibi bakarken o coktan hayallere dalmıştı.
Hayır sonra öğrenecek ve üzülen o olacaktı.

Bir iki kez onu dürtünce kendine geldi.
-Ne dürtüyon ya!Tam da ona sarıldıģım vakit.
Gözlerimi devirdim.
-Kalk hadi.Seni götüreyim.Şimdi yeniden başına bir şey gelmesin.dedim ve elimi uzattım.
Gülümseyerek elimi tuttu ve kalkar kalkmaz bana sarıldı.
-Her şey icin sagol.Oysaki bunlari yapman gerekmiyordu.
Bende boşta kalan ellerimi onun sırtına koyarak ona karşılık verdim.
-Sorun degil.Arkadaslar bugünler icindir.

Sonrasında beraber bir şey demeden yürümeye başladık.
Sen koruyucu melek falan misin? Herkes kendi basinin caresine bakmalı!
Sadece arkadaşima yardım ediyorum.Ne var ki bunda?
-Sonra kabak onun degil senin başında patlıyor!
Icsesimle olan kavgamı aria'nın sesi kesti.
-Tamam geldik.Saģol Laura.
Dedi ve gülümsedi.

-Önemli değil sonra görüşürüz dedim ve Kurda dönüşerek koşmaya başladım.
Sonucta başıma belayı ceken birisiydim.

Sonunda belasız Ulaştıģım da geri insana dönüşüp Eve girdim.O sırada Rylan merdivenlerden iniyordu ve beni görünce yanıma hızla geldi.

Ben bana bir şey yapacak sanırken o sıkıca sarıldı.
-Bir daha kavga etmeyelim.Bir daha yanımdan ayrılma.

Şuan tam bir cocuk gibiydi ve bu hali beni gülümsetti bende ona sarıldım.

Şuan da ise Bacağıma kafasını koydu ve bende onun saclarıyla oynuyordum.Bu bana tuhaf hissettirmişti.
Düzenli nefes alışından Uyudugunu anladım.

Kafasını Bacağımdan yavaşca cekip yastıga koydum.Ben de onun yanına yatıp huzurlu bir uykuya daldım.

2 gün Sonra...

-Aria o parca benimdi!
Aria güldü.
-Üzgünüm..

Şuan Lisa ve Aria ile beraber Avlanmış Geyigin son parcalarını midemize indiriyorduk.
-Ben doydum.Dedi Lisa
-Zaten kemikleri kaldı Lisa dedim ve Aria ile güldük.

Lisa bizi umursamadan gölün yanına gidip su icti.
Biz hala Aria ile gülüşüyorduk.

O sırada Lisa gölden ayrılarak koşarak yanımıza geldi.
Bende ayaklandım.
-Sorun ne Lisa?
Lisa gölün o tarafa baktı.
Aria ile kafamızı oraya cevirdiğimiz de Jacob ve arkasındaki 6 kurdu gördük.

Aria direk gökyüzüne doğru uluyarak Yerimizi belli ederken Jacobgil bize gelmeye başlamışlardı.

Belki Aaron gelene kadar Onları oyalayabilirdim.
Insana dönüştüm ve Elimi o gün yaptığım gibi topraga tutup bagırdım.

Eğer ses dalgasinin alanına girerlerse zararlı çıkacaklarını onlar da biliyordu.
Onlardan bir kurtta uğuladı.

Gücüm tükenirken burnuma gelen kurt kokusu ile geldiklerini anladım.
Aaron ve arkasında 10 kurt gelmişti.

Aaron bu tarafa doģru gelirken Aria'nın gözleri heyecandan parlamıştı.Biraz sonra yaşayacağı hayal kırıklığını bilmiyordu.

Aaron hızla gelip Başını Lisa'nın başına sürttü.Sonra da Arkasındaki kurtlarla Jacobgilin oraya gitti.Bende bağırmayı kesmiş olanları izliyordum.
Onların alfası da gelmişti.

Aria'ya baktığım da gözlerinde ki hayal kırıklığı ve öfke bariz ortadaydı.
Lisa ise olanlardan habersiz mutlulukla Aaron'a bakıyordu.

Aria'nın bakışları bana dönerken gözlerimi kacırıp Aaron gilin yanına gittim.
Lisa da yanım da geldi.
-O artık benim sürümde onu korumam benim hakkımken sizin benim sürümden birine saldırmanız savaş ilanı etmenizdir.

Alfanın gözlerinden korku gecti.Jacob ise umursamaz bir şekilde Aaron'a bakiyordu
-Emin olun bir daha olmayacak.Şimdi bu konunun kapanmasını öneriyorum.

Aaron uyarıcı bir şekilde baktıktan sonra sürüsüne Işaret etti.Lisa ile kısaca vedalaştıktan sonra o da Aaron ile gitti.

Aria da arkalarından gitti bana kızmış mıydı acaba?
Bunu sonra düşünürdüm.
Alfa ve sürüsü de gidiyordu.Jacobin gözleri Aria'yı buldu.
Sonra beni..

Umursamadim ve oradan ayrılarak geri döndüm.

Bölüm sonu
Vote ve yorumlarinizi bekliyorum...