KARANLIK ISTEK(Tamamlandı)

62.Bölüm

Evet yazılılar bugün bitmiş bulunuyor.O zamaaaan müthüş bir bölümm.

Iyi okumalar.
:)

Hatırlatma

Burukça gülümsedim.Hava hafiften kararıyordu.
-Sanırım gitsem iyi olacak.

O sırada duyduğum ses ile kaskatı kesildim.
-Nereye gidiyorsun Laura?

Bu ses Rylan'a aitti.

~~~~~

Olamaz olamaz olamaz.Sadece bir gün kalmıştı.Lanet olsun.
2 ay boyunca saklanmışken bu haksızlıktı.
Hızlıca kaçmaya yeltendim ama kararuhlar her yerdeydi.

Aria Hırlamaya başladı evet adi Aria'ydı.
-Evet 2 ay boyunca özgürlüğün tadını çıkardın Laura ama artık vakit doldu.
Ha bu arada bu kristal kurtta aradan çıkmış olur.
-Hayır!

Bir anda kollarımdan tutuldum.Aria'da tutulmuştu.Aria'nın gözlerinde korkuyu görmüştüm.
Şuan güçlerime ihtiyacım vardı.

Çırpınıyordum ve bağırıyordum ama elimden bir şey gelmiyordu.
O an Tanrı'ya yalvardım.
Lütfen bu kızı korumak için güçlerimi geri ver.Görevim olan Fedakarlık için güçlerimi geri ver.
Lütfen.

Gözlerimi kapadım ve gökyüzüne doğru çevirdim kafamı.
Sadece bir umut...

O sırada kolyemin ısındığını hissettim.Nolur güçlerim gelsin.
Gözlerimi açtığım da mor bir ışık bana doğru geliyordu.

Geldi ve Kolyemin içine parlak bir ışık etrafa sacilarak girdi.
Herkes bana bakıyordu.
Aria'da.

Ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardi ama ben onlara gösterecektim.

Ağzımı açtım ve Aria'yı tutanları hedef alarak uzun bir çığlık attım.
2 kararuhun ønce yüzleri kızardı ve bir süre sonrA...

Bir anda herkes bize doğru gelmeye başladı.
-Aria kaç!!
-Hayır.

Ben o sırada Aria'ya ve bana gelenlere ses dalgası gønderiyordum.
-Aria kaç daha fazla bağıramam.
Cümleyi olduģunca kısa kesiyordum.Çünkü kararuhlar geliyordu.

Aria özür dilercesine baktı ve kurda dönüşüp ormana daldı.
Ona doğru gidenlere bağırırken ağzımı bir el kapattı ve sonra bilincimde kapandı.

''''

Gözlerimi açtığım da bir yataktaydım ve daha kötüsü bağlıydım.
Bir küfür savurdum.
Dolunaya sadece bir gün kalmıştı.
Beni nasıl bulduklarını da bilmiyordum.

Ama iyi bir şey vardı ki güçlerimi geri kazanmıştım.Bu duruma ister istemez gülümserken Kapının açılması ile öfkeli halime geri döndüm.

Gelen Rylandı.
Ona sinirlice bakıyordum o ise umursamazdı.
-Bana ne yapacağınızı biliyorum.Beni kardeşinle değiştireceksin değil mi!?

O an gözlerinden bir duygu geçti.
-Tek suçum bir melez olmam.Herkes kendi çıkarlarının peşinde ama sen kazandın herhalde.

Burukça gülümsedi.
-Bugün akşam dolunay var ve ben içimden geçeni yapacağım.
-Ha! Desene bugün son günüm.
-Bilmediğin çok şey var dedi ve kapıya doğru yöneldi.
-Bilsem şaşardım zaten diye söylendim.

Bir anlık durdu.Çıkmadan önceki dediği şey kaşlarımı çatmama sebep oldu.
-Mesela bunlardan biri de  seni Buraya geldiğinden beri değil çok önceden tanıyorum.

****

Dolunaya kalan son 2 saat.Ayrıca benim ölümüme...

O değilde bir gün boyunca uyumuşsun.
Ic sesin takıldıği seye gözlerimi devirdim.Dün beni bayıltmışlardi ve ben bugün uyanmıştim.
Acaba kaçmayı mı denesem

Iç sesimin bana hareket çektiğini biliyordum.Haklıydılar.
Ellerim bağlıydi.Ayrıca kaçma ihtimaline karşı önlemler almıştır.

Acaba Lisa ne yapıyordu? Onunla son kez görüşmek isterdim.Sandy ile Esta ne yapmışlardı acaba?
Jessica zaten aramamıştı.

Hava kararıyordu ve ay çıkıyordu.
Sonum yaklaşıyordu.
En fazla öleceksin.

Değil mi ya ne kadar basit bir şey(!)
Derin bir nefes aldım.O sırada kapı açıldı ve iki tane kararuh geldi.Ellerinde o kalkandan vardi.
Zaten olmasaydı ölmüştüler.
Biri kalkanı tutuyordu.Diğeride yanıma geldi ve ipleri açtı tam ona tekme atacaktim ki o daha reflexli çıktı ve belinden bir şey çıkararak koluma sapladı.Bu bir şırıngaydı.

Beni kollarımdan tutarak kaldırdı ve yürüttü.
Bana ne yaptılarsa şuan ayakta dahi zor duruyordum.

Onlarla dışarı çıktık.
Kararuhlar toplanmıştı.Rylan'ın yanına götürdüler beni.
O sırada korkum da artmaya başladı.
Ölecektim lan ben.
Günaydın

Hareket edecek halim bile yoktu.
Önde Rylan arkada biz Ilerlemeye başladık.

****

Sonunda durduğumuz da geldiğimiz yere baktım.
Bura Aaron ile geldiğim tepeydi ve ay bu sefer daha korkunçtu.Kırmızı ay bana olacakları basbas bagırıyordu.

Vücudum daki uyuşukluk yavaştan gidiyordu.
Biri Rylan'ın yanına geldi.
-Vakit geldi.

Rylan kafasını salladı.
Kararuh yeniden eski yerine döndü.

Korkuyordum umarım canım yanmazdı, umarım Lisa güzel bir hayat geçirirdi.
Şuan ağlayıp yalvarabilirdim ama yapmak istemiyordum.Bu zavallı gibi görünmekten başka işe yaramazdı.

Rylan aya doğru döndü ve bilmediğim bir şeyler demeye başladı.
Kararuhların hepsi eğilmişti.Yanımdaki kararuhlarda kollarımı bırakmış eğilmişlerdi.

Kaçmak için ayaklarımı harekete geçireceğim sıra ayaklarım hareket etmedi.Sanki çivilenmişti.

O sırada Rylan ne söylüyorsa bitirdi ve yanıma geldi.
Gözleri parlıyordu.
Eh tabi parlar biraz sonra kardeşini görecek.

Rylan kolumu tuttu ve bir anda ısırdı ben tam çığlık atacağım anda Rylan'ın kalbinden çıkan siyah Bir gölge kalbime saplandı ve o anda gözlerim kapandı.

Bölüm Sonu.
Olaylar olaylar :D

Sizce Laura ölecek mi?
Yeni bölüm de neler olaca?

Vote ve yorumlarinizi bekliyorum....