59.Bölüm

9.4K 498 22
                                    

Iyi okumalar :)

Medya Sandy ve Esta

Başarının en büyük düşmanı pes etmektir...

2 saat boyunca koşmuştum.Hava aydınlanıyordu.Fazlasıyla uzaklaşmıştım.
Şimdi ise karşımda gördüğüm bir kasabaya doğru ilerliyordum.Belki burada kalabilirdim.

Kasaba bizimkisi gibiydi.Burada insanlar daha fazlaydı.Sabahın köründe insanlar dükkanları açıyordu.Biz de olsa hava iyice aydınlanmadan kimse dışarı çıkmazdı.En azından burabir insan kasabasıydı. Yani ben bir koku almamıştım.

Kasabayı biraz gezdim.Gördüğüm kadarı ile tenha sokaklar yoktu.Sakin bir kasabaya benziyordu.

Şuan tek ihtiyacım bir evdi.
Acaba birinin evinin kapısini çalsam ne derdi?
Şansını dene yemiyecek ya?

Gözüme kestirdiğim bir eve doğru ilerdim.Iyide bu saatte uyuyorlardır.En iyisi beklemekti.
Ormana doğru ilerledim.Kasaba da ne yapabilirdim ki? Onlara ne kadar güvenebilirdim?

Çok uzaklaşmadan bir ağacın altına oturdum.Yorgunluktan kapanmak üzere olan gözlerimi daha fazla tutamadım.

'''''

-Sence güvenli mi?
-Buralı gözükmüyor.
Duyduğum seslerle hızla uyandım.
Iki tane kız ayakta bana bakıyorlardı.Uyandığımı görünce bir iki adım gerilediler.

Bende hızlıca ayağa kalktım.
-Sen kimsin? Diye sordu içlerinden biri.Ondan insan kokusu alıyordum ama diğerinde farklı bir koku daha vardı.
-Asıl siz kimsiniz?
-Biz bu kasabada yaşıyoruz.Seni daha önce görmedik? Dedi yine aynı kız.
-Uzun hikaye.Bende zaten bugün geldim.Eğer kalacak bir yerim olabilirse burada kalmayı düşünüyorum.
-Bence bizimle kalabilirsin ben Esta dedi ve elini uzattı.Bende uzatıp
-Laura dedim.
Yanındaki kız
-Göster dedi bir anda.
Kaşlarımı çatarak neyi?
Gözleri bir anda başka renkte  parladı.Bu kız da farklıydı.Göz rengi güzeldi.Onlara daha güvenebilir miyim bilmiyorum.
-Neyi göstermem gerektiğini anlamadım?
-Yalan söylemene gerek yok Farklı olduğunu biliyorum.Göster senin özelliğin ne?

Nasıl biliyor bilmiyorum ama daha yeni gelmişken ona güvenemezdim.Zaten herkese güvenmekten olmamış mıydı her şey?

Ona meydan okurcasına baktım.
-Sana neden güveneyim?
-Çünkü bu kasaba da kalmak istiyorsan burayı da tanıman gerek.Güvenmek veya güvenmemek sana kalmış.

Elden ne gelirdi ki.Bu kasabada kalacaksam birilerine ihtiyacım vardı.Gözlerimi kapadım ve geri açtım.
-Aramıza hoşgeldin melez.Ben Sandy dedi ve elini uzattı.
Bende elimi uzattım
-Laura.

▪▪▪▪▪

Birlikte onların kaldığı eve gittik.Ikisi beraber yaşıyorlarmış.Bana kıyafet verdiler.Onları giydikten sonra yanlarına gidip oturdum.
Esta,
-Neler olduğunu anlatmak ister misin?
-Peki..
Onlara başımdan geçenleri anlattım.Güçlerimi, kararuhları,
Teker teker anlattım.
Onlar da beni dinlediler.Sandy'in gözlerinin dolduğunu bile görmüştüm.
-Işte böyle.bende kaçıp buraya geldim.
-Iyi etmişsin.Senin için üzüldüm.Zor şeyler yaşamışsın.
-Sağol.Peki siz?
Sandy'in özelliğini merak ediyordum.
Esta izin ister gibi Sandy'e baktı.
Sandy kafasını sallayınca anlatmaya başladı.
-Ben bir insanım.Sandy ise geçmişten bugüne kalmış tek kanatlı.
-Kanatlı mı?

Sandy'in kanatları mı vardı? Varsa neredeydi?
-Bir zamanlar çok güzel kanatlarım vardı.Ben 1300 yaşındayım.Bugüne kadar kanatlarımla kimsenin sorunu yoktu.Ama kararuhlar bize saldırmaya başladı.Yani eski türlere.
-Evet biliyorum.Bizim kasaba da hepsi öldürüldü malesef.
-Ben şanslıydım.Orman da tek başıma gezerken kararuhlara rastladım.Tam uçarak uzaklaşacaktım ki Kırmızı saçlı bir kız yüzü gözükmüyordu kanatlarımdan birini bıçakla kesti.Ben yerde debelenirken kanatlarımı kestiler.Sonra kaçtım ve bu kasabaya geldim.Yüzümü göremedikleri için beni hala bulamadılar.

Bunları anlatırken gözleri doluydu.
-Peki periler? Onlar da kanatlı?
-Onların güçleri var.Biz onların bir altıydık.Bizim kanatlarımiz daha güçlü ama güçlerimiz yok bir de gözlerimiz renkli.

Bir an aklıma takıldı.O kızıl Andy olabilir miydi? Ama şuanlık bunu es geçtim.
-Peki neden hala seni arıyorlar?
-Genlerim de kanat geni hala var olduğu için olacak bebeklerimin kanatlı olma ihtimali var.O yüzden evlenemeyeceğim gibi duruyor.çocuklarıma bunu yapmak istemiyorum.

Yanına gidip sarıldım.
-Üzme kendini.
Oda bana sarıldı.
O da benim gibi kararuh kurbanıydı.Onu çok iyi anlıyordum.

Esta da bize sarıldı.Sonra ayrıldık.
-Kızlar şarz aletiniz var mı?
-Evet ben getiririm.Dedi Esta.

-Birbirimize neden kolayca güvendik bunu da bilmiyorum dedi Sandy.
-Aynen.Güvenimin hep boşa gitmesine rağmen.

Bana gülümsedi.Sonra bana arkasını döndü ve T-shirtini kaldırdı.
-Ne yapıyorsun?
-Bak dedi ve T-shirti iyice sıyırdı. Bunlar kesik izleriydi.Iki taneydiler.
-Kanatların...

Sonra T-shirtini indirdi.
-Evet bir zamanlar oradaydılar.
-Peki benim farklı olduğumu nasıl bildin?
-Benim bir özelliğim.Siz nasıl kokusunu alıyorsaniz.Ben hissediyorum.
Kafamı salladım
O sırada Esta geldi.Şarz kablosunu alıp telefonu şarza taktım.
Jessica hiç aramamıştı.Ha! Belki o da ihanet etmiştir?
Belki de kızı boşa suçluyorsundur.

Sandy yanıma geldi.
-Laura sana kasabaya gezdirelim mi?
-Olur.

Esta ile Sandy giyinikti.Bende Sandy'den siyah pantolon Kırmızı bir T-shirt aldım.Esta da deri ceket verdi.Alışverişe çıksam iyi olacaktı.

Hazırlanıp beraber çıktık.Burada hava daha iyiydi ve saat 3 tü.
Sessiz sakin dediğim kasaba bakalım nasıldı?

Sandyin göz rengi(biraz daha parlak)↓

Bölüm sonu...
Vote ve yorumlarinizi bekliyorum..


KARANLIK ISTEK(Tamamlandı)Where stories live. Discover now