KARANLIK ISTEK(Tamamlandı)

57.Bölüm

Kücük bir not; Özelden attığınız mesajlara cevap veremiyorum:( o yüzden özel değilse yorumlara yazabilirsiniz..

Vampir hızımla Lisa'ya doğru koştum.Bıçak çok keskin geliyordu.Yakalayamazdım ama hedef ben olabilirdim.

Saniyeler farkı ile Lisa'nın önüne geçebilmiştim.Bir anda sessizleşen ortamı benim çığlığım bozdu.Sesimi kontrol etme cabasında iken  canım daha çok yanıyordu.
Bu bu..Cidden çok kötü bir acıydı.Etrafdaki sesleri duymuyordum bile.Etrafıma toplanan yanımda duran kişileri bile seçemiyordum.

Bıçak cidden çok keskindi.Zehirin vücuduma akışını hissediyordum.Şuan Lisa olsaydı belki çoktan ölmüştü.Ama melezdim.
Son noktaya geldiğimi hissettim.Belki ölüm sürem artmıştı ama bu acıdan başka bir şey vermiyordu.

Kafamı kaldırdığımda Rylanın gözleri ile karşılaştım.Pelerini kafasından çıkarmıştı.Yanımda ağlayan Bir Lisa vardı.Aaron da yanıma çökmüştü.Diğerleri ise sadece izliyorlardı.
Derin derin nefes alıyordum.
Rylan elini bıçağa doğru götürdüğünde ne yapacağını anladım.

Elini tutarak kafamî salladım.
-Ha.hayır acıyor.
Akmaya geç kalmış göz yaşlarım benden bağımsız Akmak için savaşıyorlardı.
Kolyem Bu sefer soğuk bir şekilde yanıyordu.
-Üzgünüm ama yapmak zorundayım.

Rylan'ın gözlerindem geçen ifade de neydi? Acı?
Ölüyon ölüyon bırak Rylan'ı!

Rylan bıçağı kalbimden Çıkardığında Bir an nefessiz kaldım.Artık ölmek ve bu acıdan kurtulmak istiyordum.

Başımı bıçağın çıktığı yere çevirdim.Göz yaşlarım Kanla karıştığında içimde ki dağılan zehirin durduğunu hissettim.Bir anda midem bulanmaya, Yemek borusundan bir şey yukarı doğru çıkmaya başladı.

Içimden çıkan her neyse bir anda ağzımdan firar edince kafamı sağ tarafa doğru çevirip yeşil zehiri kustum.Bu nasıl oldu bilmiyorum ama acım hala vardı.Elimde bir baskı hissettiğimde ûzerinde durmadım.

Nefes almakta zorlanıyordum.O sırada seslerden Lisa'nim sesini ayırt etmiştim.
-A..abla bı.bırakma beni sende
Ona zoraki gûlûmsedim.Konuşmaya mecalim yoktu.
Rylanın sesini duydum.
-Yaşamak zorundasın.Ölemezsin.
Benim için endişelenmiş miydi?

O sırada havada gördüğüm şeyle gözlerimi kapatmamaya çalıştım.
Bedel perisi..

Yere konup yanıma ilerdi.Gözlerinde ki pırıltıyı görmüştüm.Gözlerimi yummak ve bir daha açmak istemiyordum.Bu acıya daha fazla dayanamayacaktım.

Bedel perisi ve yanında bir kişi bana doğru geliyordu.Onu görenler kenara açılıp fısıldaşıyorlardı.
Rylan da çekilecekken elini bırakmadım.Gözlerine bakmamaya çalışıyordum.

Sanki elini bırakırsam pes edecektim.
Bedel perisinin yanındakini görünce Onu önceki gördüğümde olduğu gibi kanımın donduğunu hissettim.

Bana doğru gelen sırıtan bir Grendaydı.

Ikisi de gelip önümde durdular.Benim gözlerim ise artık kapandılar.

~~~~~~

Derin bir nefes alma ihtiyacı ile yattığım yerden hızlıca doğruldum.Neredeydim? En son ne olmuştu?
Etrafa baktığım da hava kararıktı.Odamdaydım.Yani Rylan'ın odasında.

En son bıçaklanmıştım! Elimi kalbimin oraya götürdüğümde Yara izine dahir hiçbir şey yoktu.
Ama bu imksansızdı.
Yara izi veya acı yoktu.Ölmemiştim de.Ama içimde bir yerlerde sıkıntı vardı.Sanki ruhumdan bir parça alınmıştı.
Şuan tek hissettiğim içimdeki sıkıntı ydı.

Elim istemsizce kolyeme gitti.Tshirt ümün içinden çıkardığım kolyeme baktığım da içimden gelen ağlama isteği daha fazlalaşmıştı.Kolyem normal bir gümüş halini almıştı.Eskisi gibi mor değildi.Sıcak bir şekilde yanmıyordu da.

En son bedel perisi ve Grenda gelmişti.Benden ne almıştı? Benim iznim olmadan ne almıştı. Umarım düşündüğüm şey değildir.

O sırada kapı açıldığında kolyemi bırakıp o tarafa döndüm.Gelen Arya'ydı.
Bana burukça gülümsedi.
-Gelebilir miyim?
Kafamı sallamakla yetindim.
Yanıma gelip yatağa oturdu.
-Iyisin.
-En son neler oldu?
Bunu dememle yerinde rahatsızca kıpırdandı.
-Arya anlat
Derin bir nefes aldı.
-Bedel perisi ve Yanındaki kadın...
-Grenda diyerek sözünü kestim.
-Evet Grenda.Sen gözlerini kapadıktan sonra Lisa ağlamaya başladı.Sonra Bedel perisi Bir şey söyledi.
-Ne dedi.
-Şey...
-Söylesene Arya!
-Bir şekilde yaşar o da Çığlık gücünûn ebediyen kaybolması ile dedi.
Boğazımdaki yumru ile zar zor konuştum.
-S.sonra?
-Rylan Lisa falan onu yaşat gibi sözler söylediler.Ama bunun için kan bağından birinin onayı gerekiyormuş.I..işte Rylan ile zar zor Lisa kabul etti.Ssonra

Artık az çok neler olduğunu anlıyordum.Sesim titreyerek
-D..devam et.
-Işte Grenda bir şeyler söyledi.Sonra senden mor bir ışık çıktı ve söndü.Bedel perisi ile Grenda gittiler.

Artık göz yaşlarımı tutamıyordum.Neden ağladığımı da bilmiyordum.Belki vampir veya kurt özelliğimi kaybetsem bu kadar koymazdı.Ama doğuştan bir özelliğimi kaybetmek ağır gelmişti.Oysaki babam 18 yıl boyunca ben bağırmayayım diye her şeyi yapmıştı.

Arya tam bana sarılacakken onu durdurdum.Buradan gitmeden önce yapmam gereken bir şey vardı.
-Arya bana Deborah'ın kaldığı yeri göster.

Bölüm sonu..
Bu bölümü yazarken ben bile kötü oldum.Ama napalım kurgu böyle :(
Sizce Laura güçlerini kazanabilecek mi?

Vote ve yorumlari bekliyorumm..