KARANLIK ISTEK(Tamamlandı)

66.Bölüm

Arkadaşlar yazdığım arayış kitabını sildim.Bu hikayeyi tamamladıktan sonra belki başka bir kitap yazabilirim.O yüzden hızlı bölüm atmaya çalışacağım...

Bıçağı titreyen elimden Geri yerine koydum.Yapmayacaktım.Ne deģişecekti ki? Babam geri mi gelecekti? Oysaki onun kardeşini geri getirme hakkı varken beni seçmişti.Bu kadar bencil olamazdım.

Yatağa mesafe koyarak yattım.Sırtım ona dönüktü.Tam gözlerimi kapatıp uyuyacaktım ki beni kendisine çekti.Sırtımı göğsüne yaslarken başını boynuma soktu.
Kalbim anın etkisiyle hızlanmaya başlamıştı.

Derin bir nefes aldım ve uyumaya çalıştîm.

'''''

Sabah uyandığım da hâla aynı pozisyondaydık.Ellerini gevşetip cıkmaya çalıştım ama beni iyice kendine çekti.

Zar zor elinden kurtulduğumda derin bir nefes aldım ve Gardıropdan kıyafet alıp banyoya ilerledim.

Yüzümû yıkadım.Ayna daki yansımamdan kendimi incelemeye başladım.Siyah saçlarım  uzamıştı.Mavi gözlerim kendini belli ediyordu.

Siyah bir pantolon giydim.Bordo T-shirt giyip siyah pelerini taktım.
Gözlerim istemsizce yüzüğü bulduğunda kalbim hızlandı.

Seviyordum bu yüzüğü.En azından şekli güzeldi.
Anlamı?
Bir iç cektim.Anlamı zaten pahabiçilemezdi.
Birileri aşık mı ne?
Iç sesime oha deyip banyodan çıktım.

Rylan odada yoktu.
Etrafa çekidüzen verip Rylan'ı bulmaya gittim.
Çalışma odasında olabilirdi.Çalışma odası diyordum ben ama orada daha çok kitaplar ve kesici aletler vardı.

Içeri girdiğimde Rylan'ın yanında bir kadın vardı.
Gençti güzeldi ve ben şuan onu parçalayabilirdim.
Sakin ol şampiyon.
Istifimi bozmadan içeri girip Rylan'ın yanın gittim.

Kadın umutsuzca bakıyordu.
EN AZINDAN BENIM ONUN OLDUGUMU BILIYOR.
Içimde fırtına kopsada normal şekilde
-Ben avlanma için ormana gideceğim dedim.
-Yanında birileri de gelsin.

Rylan'a gözlerimi devirdim.
-Çocuk deģilim Rylan.Hem fazla uzaklaşmam zaten.

Rylan tereddüt etsede sonunda kabul etti.
-Tamam.Birdahakine sana özel et ayarlayacağım.
-Rylan benim de avlanmaya ihtiyacım var.
-Iyi tamam dikkatli ol.
-Tamam. Dedim ve Rylan'a çaktırmadan Gözlerimi gri parlatıp kadına ben bir katilmişim gibi baktim. yutkunma sesi ile zaferle odadan çıktım.

Kıskançlığın anasını ağlattın.
Ne? Buna alışsa iyi olur.Madem bağlandık ortama ayak uyduruyorum.

Evden çıktım ve Kahvaltıya giden kararuhların arasından geçip ormana gittim.Zaten beni gören eğilip yol veriyordu.
Egon çıktı tepelere.
Hey! Şu konuda anlaşalım.Bunu ben istemedim.
Ya he he ..

Kurda dönüştüm ve ormana girdim.Burnuma koku gelmiyordu.Sanırım biraz daha ilerideydiler.

Koşmak iyi gelmişti.Fazla uzaklaşmamam gerekiyordu ama Koku da alamıyordum.
En sonunda burnuma gelen tavşan kokusu ile oraya yöneldim.

Koku yaklaştıkça Iştahım da artıyordu.Tavşan görüş açıma girdiģinde adımlarimi hızlandirdim.O da koşmaya başlamıştı.Zorluk çıkarmasa olmaz zaten.

Bir süre koştuktan sonra tavşan artık midemdeydi.Şuan nerede olduģumu bilmiyordum.
Sıçtın kızın kanmelezleri gelmezse bende iç ses degilim.

Hızlıca geldiğim yoldan ilerlemeye başladim.Koşarken önüme çıkan kanmelezi ile durmak zorunda kaldım.
Geç kaldınız.
Her seferinde beni buluyorlardı.Sanırım beni öldürmekten vazgeçmicektiler.

Sayılarının bu kadar fazla olmasına lanet ederken insana dönüştüm.Bir süreliğine gücümle idare edebilirdim.

Kanmelezlerinden biri saldirinca elimi uzattıp ve çığlık attım.O parçalanırken elimi yavaşça diğerlerinin üzerine getirdim.

Ne yazıkki gücüm sınırlıydı.Nefesim bitmişken kolemde ki mor ışıkta bitmişti.
Sayıları azalmiştı.
Kaçmayı dene.
Iç sesimi dinleyip son hızla koşmaya başladım.Lanet olsun ki onlarda hızlıydı.

Son sürat koşarken bir kanmelezinin pencesi ile savruldum.
Bu böyle olmayacaktı.Kurda dönüştüm.Savaşmak zorundaydım.

Karşımda 5 tane kanmelezi vardi.
Biri saldırınca ona pençe attım.
Bu böyle devam etti ve canım yanıyordu ayrıca yorulmuştum da...

Kanmelezlerinden biri dişlerini gösterip hırlayarak bana  atıldığında gözlerimi kapadım.

Ama hiçbir şey olmamıştı.Gözlerimi açıp baktığımda Kanmelezi yerde yüzündeki bıçakla yatıyordu.

Etrafa baktığımda gördüğüm kişi ile rahatlama hissettim.
Rylan gelmişti ve sinirli görünüyordu.

Bu bana Bir anımı hatirlatti.Ayni bu şekilde Kanmelezi bana saldıracaģı zaman kafasından bıçaklanmıştı
Tabi ya! Beni en başından beri koruyan Rylanmış.

Bu düşünce içimi ısıtırken Rylan yanıma geldi.
-Iyi misin? Çok endişelendim.
Kafamı sallayıp iyi olduğumu diyecekken Hissettiğim acı iyi olmadıģımı gösteriyordu.

Rylan kafasıni iki yana salladı ve beni kucağına aldı.
Sanırım evde sorgu beni bekliyordu

Bölüm Sonu♥
Vote ve yorumlarinizi bekliyorum...