KARANLIK ISTEK(Tamamlandı)

63.Bölüm

Kalbimde hissettiğim tuhaf bir His ile yattığım yerden doğruldum.
Ne yani bunlar rüya mıydı? Cennette miydim yoksa.?

Gözlerimi kırpıştırdım.Rüya değildi ve ölmemiştim.
Neden ölmemiştim? Aynı Odadaydım.

Bir anda kapı açıldı ve Rylan içeri girdi.Yanıma geldi ve gülümseyerek yanağımı okşadı.
Noluyor lan.

Ona ilk defa insan görmüş gibi bakıyordum.
Yok yok kesin ben Ölmüştüm.
Oha yoksa Kardeşinin bedenine mi girdim.

Benim tuhaf bakışlarımdan sıkılmış gibi
-Bakma artık öyle dedi.
-Ne olduğunu açıklarsan belki bakmam.

Bana uzunca baktı.
SÖYLE ARTIK! YETER.

sonunda konuşabildiğinde yüzümün aldığı hali hayal edebiliyordum.
-Birbirimize bağlandık güzelim.

Yüzüm dehşet Icinde olmalıydı.
-Ne diyorsun Ya!! Diye bağırdım.
-Bunu sana anlatacağım hazirlan ve yanıma gel.
Dedi ve odadan çıktı.

Tanrim Deliricem!!
NOLUR BUNLAR ŞAKA OLSUN
Nolur dolunay bugün olsunda ölüp gideyim.
Şuan deli gibi ağlamak istiyordum.

En son beni ısırmıştı.Koluma baktığım da ısırık izleri yoktu.Sadece bir damarım daha fazla belirgindi.

Ne olduğunu bilmek istiyordum.Yataktan çıktım ve siyah bir pantolon Gri T-Shirt aldım.
Banyoya girip üzerimdekilerden kurtuldum.

O sırada aynaya baktığım da Dağınık  saçlarım göze batarken benim fark ettiğim şey ise damarımdı.

Onun ısırdığı yerden başlıyor ve Kalbime doğru gidiyordu.
Yutkundum ve hizlica giyindim.

Saçlarımi da topladım ve banyodan çıktım.
Kapıyı açtığım da iki kararuh vardı ve başları eğikti.
Hay aq

-Beni Rylan'ın yanına götürebilir misiniz?
-Bizimle gelin dediler ve önden yürümeye başladılar.
Bunlarda salak çıktı.Iyi mi.

Onların peşinden gidiyordum.sonunda bir kapının önünde durdular.
Kenara çekildiklerinde bende içeri girdim.
Rylan pencereden bakarak bir sey içiyordu.
Yalnız çok cool değil mi?

Yanına doğru gittim.
-Evet artık anlatacak mısın?

Bana doğru döndü ve koltuğu işaret etti.
Gidip oturdum.
-Sana anlatacagim tek seferde ama sözümü kesmek yok.
-Tamam.
Şuan çok stresliydim.Derin bir nefes aldı.
-Seni çok önceden görmüştüm.Bu kasabaya geldiğinde ama sana gözükmedim.Nedensizce ilgimi çekmiştin.Sonra ısırıldıgını ve melez olduğunu öğrendim.
O an Kardeşimi kurtarmak için seni kullanmak istedim.
Bu yüzden seni kaçırdım.Senin burada kaldığın zamanlarda Bir Ihtiyar ile karşılaştım.Bana doğru kişinin kalbimde olduğunu eğer bunu fark etmezsem içimdeki karanlığın Kalbimi Saracağını söyledi.
O anda anlamıştım onun sen olduğunu.Yani Doğru yaptığımı sandığım yanlışî seni kalbimde hissedince anlamış oldum. Kardeşimden vaz geçmek zorunda kaldım ve o dolunay da bağlanma Sözlerini söyledim.
Bu sayede birbirimize bağlanmış olduk.Pişman da deģilim eğer bunu yapmasaydım Karanlık bir Kararuh olarak kalacaktım ve asla bir eşim olmayacaktı.
Yani artık ikimizden başka biri ile olamayız birimiz ölürse.

Sözlerini tamamladığında Tepkimi ölçer gibi bana bakıyordu.
Şaşırmamıştım Mutluluk yoktu şuan da içimde patlamak üzerinde olan bir öfke vardı.
Ayağa hızlıca kalktım.
-Benden bile izin almadın! HIC SORDUN MU BEN ISTIYOR MUYUM! BABAMIN KATILI ILE BAGLANDIGIMA INANAMIYORUM!

Kaşlarını çattı ve o da benim gibi sesini yükseltti.
-Baban hakkında hicbir şey bilmiyorsun! Bana babanı savunup durma! Onun gibi bir pisliğin kızı olman büyük haksızlık.
-Babam hakkında düzgün konuş!
Sinirle güldü.
-Baban hakkında o acı gerçekleri bilmek ister misin!?
-Söyle!dedim bir anda.
-Kendinin nasıl bir Çığlık elfi olduğunu sanıyorsun!? Bu güç sana gökten inmedi.Bunun için ailenden birinin Doğaüstü olmasî gerekiyor.
-Bu çok saçma benim ailem bir insan!
-Senin Baban bir Kararuh..

Dediği ile dondum.Ne saçmalıyordu Bu!
-Nereden bileceğim doğru søylediğini?
-Inanmak veya inanmamak sana kalmış gerçekler bu.
-Kararuhlar ölümsüzdür.Babam nasıl bir okla öldü?
Gözlerimden yaşlar akıyordu.
-Baban okla ölmedi.Okun ucundaki zehir ile öldü.Ayrıca babanı Seni saklamak gibi saçma bir şey yüzünden öldürmedim.
-Ne için öldürdün o zaman!?

Ellerini sinirle saçlarina daldirdi.
-Senin baban kardeşimi intihara sürükleyenle ortaktı! Pişman değilim ve olmayacağım! Şimdi sende bana aitsin ve seni seviyorum ne yaparsan yap gerçek bu ve değişmeyecek.

Dedi ve çıktı.
Düşüncelerim ile beni yalnız bıraktı.

'''''''

Yarım saattir bu odadaydım.Yere oturmuştum ve dizlerimi kendime çekmiştim.
Babam öyle biri olamazdı.Yıllardır tanıdığım babam bir kararuh olamazdi.
Cogu kisiye de böyle güvenmiştin.
Belki de kimse gercek yüzünü göstermiyordur.

Hala inanamıyordum ama şaka yapar gibi bir hali yoktu.
Peki bağlanma işine ne demeli?
Intikam için bir adım?

Aslında olabilirdi.Belki kimse ile olamayacaktım ama yine de intikam alabilirdim.
Neyin intikamı? Düşünsene biri senin kardeşinin ölümünde rol oynuyor.Öldürmez miydin?

Sıkıntı ile nefesimi bıraktım.
Bunu sonra düşünecektim.

Ayağa kalktım.Kolyemi T-shirtim den çıkardım.Mor ışığı görmek beni gülümsetti.

Odadan çıktım ve bahçeye çıktım.Herkes bana bakarak fısıldaşıyordu.
Ne yazik ki duyuyordum.

Şimdi bu kıza saygi mi duyacagiz?

Rylan gibi birini kapti ya.

Kız hem melez hem efendimizin eşi.

Arya yı görünce onun yanına gittim.Belki bir şey öğrenebilirdim.

Bölüm Sonu
Neler oldu öyle O_o

Vote ve yorumlarinizi bekliyorum :*