KARANLIK ISTEK(Tamamlandı)

58.Bölüm

Yılbaşına özel uzun bir bölüm iyi okumalar :)

-Neden diye sordu Arya.
-Arya buradan gitmeden önce yapmam gereken bir şey var.
-Buradan gitmek mi? Saçmalama Laura Rylan seni bulur.
-Öyle bir yere gideceğim ki bulamayacak.
-Peki kokun?
-Onu ben halledeceğim.Ne olur yardım et Arya.
Arya emin değilmiş gibi görünüyordu.
-Lütfen...
-Off tamam.Yardım edeceğim.Gel sessizce çıkalım.

Önce üstüme siyah bir pantolon siyah T-shirt giydim.Kararuhların giydiği pelerini de üstüme geçirdim.

Beraber o önde ben arkada önce odadan sonra Evden çıktık.
Hava kararmıştı.Kimseler yoktu.Büyük ihtimalle uyuyorlardı.

Bir şey demeden yürümeye başladık.Ne mi yapacaktım? Deborah'ı öldürecektim.Kararuhlar da vampirler gibi ölümsüzdü.Kafasını koparacaktım.
Ne kadar basit.
Zaten korktuğum da basit olmaması.Daha önce hiç yapmamıştım.

Arya Bir evin önünde durduğunda ben de durdum.
Sessizce fısıldayarak
-Deborah bugün evde tek yarın Rylan ona ceza vermeyi düşünüyordu ama sanırım onun cezasını sen vereceksin.
-Aynen öyle.Sen burada dur.Arka pencere falan var mı?
-Evet.Bir tane var.
-Tamam bir şey olursa fısılda ben duyarım.
-Dikkat et.

Kafamı salladım ve arkaya doğru yavaşça ilerledim.Şu Deborah'ı öldürmezsem rahat edemezdim.En kötü huyum da buydu işte intikam.

Arkaya geldim ve yukarı baktım.Evet rahat girebileceğim bir pencere vardı.Yavaşça zıpladım ve pencereye tutundum.Bir ayağımı da içeri attığım da girebilmiştim.

Pencerenin açık olması iyiydi.Etraf karanlıktı.Kurt gözlerim devreye girdiğinde daha rahat görebiliyordum.Bura odası olmalıydı.
Evet kurbanımız yatak ta uyuyordu.
Olacaklardan habersiz..

Yavasca yanına yaklaştım.
Bağırma ihtimaline karşı direk elimi ağzına bastırdım.O da tahmin ettiğim gibi gözlerini hızlıca açıp korku ile bana bakmaya başladı biryandan da çırpınıyordu.

Sessiz olması için işaret parmağımı ağzıma bastırdım.
-Şşt.Eğer bağırmazsan sakince sadece konuşacağım.Yoksa ölürsün.Tamam mı?
Oysaki her şekilde ölecek

Biraz sakinleşir gibi oldu.
Kafasını onaylarcasına salladı.Bende yavaşça elimi çektim.
Yatakta doğruldu.Korktuğu belli oluyordu.
-Bu saatte ne Işin var? Hem ölmemişsin.Sanırım bedel işe yaradı ha?
Sakinim.
-Her şeyin hesabı alınır Deborah. Sinsice güldü.
-Eğer şimdi ölmediysen 2 ay sonra ölecektin.
Kaşlarımı çattım.
-Nediyorsun be?
Onu neden hemen öldürmüyordum eminimki dediklerinden sonra üzülecektim ama bir tarafım da merak içindeydi.
-Sence Rylan seni neden burada tutuyor sanıyorsun.Neden senin yaşamanı istiyor? Ben söyleyeyim.Sen umurunda değilsin.Neden olasın ki? O sadece kardeşini düşünüyor.
-Ne alakası var kardeşi ile 2 ay sonra ne yapacak bana!?
Alayla güldü.
-2 ay sonra Kanlı ay olacak ve Rylan kardeşini yaşatmak için Birini kurban edecek.Bir saf melezi.O da sen oluyorsun.Ne kadar safsın! Her şekilde öle...

Daha fazlasını dinlemeyecek kadar öfkeliydim.Deborah'ı saçından tuttuğum gibi çekmek bir oldu.
Ses kesilmişti.Evet yapmıştım ama sinirden elim ayağım titriyordu.Deborah'ın Kafasını cansız bedenine doğru fırlattım.

Artık göz yaşlarım akmaya başlamıştı.Yine biri beni çıkarı için kullanıyordu.Ama buna izin vermeyecektim.

Hızlıca pencereden atladım ve ön tarafa Arya'nın yanına doğru gittim.Etrafa bakıyordu.
-Ne ol...
-Bitti.Öğrendiğim gerçek ile şimdi de buradan gidiyorum.Muhtemelen sabah benim gittiğimi fark ederler.Kimseye bir şey deme.

Dedim ve vampir hızımla ormana doğru koştum.Eğer kalırsam veda ile vakit geçirecektim.
ÜZgünüm Arya...

''''''

Ne yapacağımı biliyordum.Hızlıca Kurtların bölgesine geldim.Lisa'ya veda etmem gerekiyordu.Uzaktan bir veda.

Kokusundan Lisa'nın odasını buldum ve içeri girdim.Çok yavaş hareket ediyordum.Daha yeni kurt olduğundan duyuları gelişmemişti ve bu benim işime geldi

Bir kağıt ve kaleme not yazdım.
Lisa uzun bir süre burada olamayacağım.Seni Aaron'a emanet ediyorum.Üzülmene gerek yok ben iyiyim.Yakında belki  geri dönerim.Güçlü bir kurt ol.Bu notu Aaron dan başkasına okutma.Beni aramayın.
-Seni seven Ablan...

Notu masaya koydum ve Lisa'ya son kez baktım.Genelde öpülürdü ama uyanabilirdi.Ve ben buraya kadar gelmişken mahfedemeZdim.

Odadan sessizce çıktım.Sarah'a da veda etmek isterdim.Umarım bir gün gelirse bebeklerini görürüm.

Dışarı çıktım ve vampir  hızımla ormana girdim.Kurda dönüşmediğim için özel kokum yok denilebilecek kadar azdı.Ama yinede ne olur ne olmaz diye bir geyik kokusu aradım ve oraya doğru gittim.

Hedefimde ki uyuyan geyiğe bir anda saldırdım.Kurda dönüşmediğimden vampi dişlerimle geyiği parçaladım.Geyiğin kanının bir kısmını üzerime sürdüm.Kabul ediyorum iğrenç ama kokuma baskın bir koku sürmem gerekiyordu.

Işim bittiğinde vampir hızımla koşmaya başladım.Onlardan uzaklaşabildiğim kadar uzaklaşmam gerekiyordu.

''''''

Nefesim kesilene kadar koşmuştum belki 2 saat.Ama artık durmam gerekiyordu.Bir ağacın altına oturdum.Koşarken bir çok şey düşünmüştüm.
Mesela Deborah haklıydı.Çok saftım.Ama Rylan bir kez daha kimseye güvenmemem gerektiğini göstermişti bana.

Cidden Rylan benim için endişelen mişmiydim diye düşünmüştüm. Neden benim için endişensin ki?

Öfkeliydim.Babamın intikamını alamadan kaçtığım, Herkese sans verdiğim için, Güçlü olamadığım için..Bir çok şey için öfkeliydim.
Sadece öfke mi derseniz mutlu değildim.Üzgün belki.Pişmanlık? Var.

Her şeyden uzaklaşıp sadece mutluluk neşe gibi duyguları hissetmek istiyordum.Eski halime dönebilcek miyim onu da bilmiyordum gerçi.

Lisa'yı bırakmak istemiyordum ama onu her götürdüğüm yere götüremezdim.Aaron'un bakışlarını görmüştüm.Belki Aaron onu daha iyi korurdu.

Bedel perisinden Grenda'dan bile intikam almak istiyordum.Ama güçsüzün tekiydim işte.Melezsin daha güçlüsün olayı saçmalıktı.
Hiçbir şey yapamazken nasıl Güçlü olayım ki?

Belki şuan bir kanmelezi saldırsa onu alt ederdim yada Kararuh.
Ama intikam için Bedel perisini nasıl bulacaktım ki? Belki bedel perisinin suçu yoktu.Orada ölecektim ve her şey karşılıklıydı ama neden çığlık güçlerim? Aklım güçde değildi.Ama işte babam beni böyle tanımıştı ve bu kötü hissetiriyordu.

Elim istemsizce kolyeye gitti.Hala bir umut olduğunu hissediyordum.O mor ışık sönse de ben hala fedakardım.O duygu sönmemişti bende.Kolyeyi hiç cıkarmayacaktım.
Onu da babam vermemiş miydi?

Ayağa kalktım.Bu kadar yeterdi.Telefonu elime aldım.Şarzım  % 10 du.
Bununla idare edecektim.Belki Lisa falan arayacakt ı ama ben konuşmak istemiyordum.Zaten son sözleri söylemiştim.

Saat 3 dü.En fazla 6 da kalksalar bile artık bir melez aralarında olmayacaktı.

Bölüm sonu..
Sizce Laura'yi bulacaklar mı?

Laura kaçmakla iyi mi etti?

Vote ve yorumlari bekliyorumm..
Ayrıca 2019 da sevdikleriniz ile güzel bir yıl geçirmenizi diliyorum.Umarım yeni yıl güzel şeyler getirir :*