76.Bölüm

9K 495 17
                                    


Hatırlatma

Rylan'ın yeniden odama girmesi ile kafamı oraya cevirdim.
Elinde Karuhların yemeginin bulunduğu bir tabak vardı.

-Rylann Hayırrr!!

*

Rylandan zar zor kaçmıştım şimdi de kasabayı geziyordum yanımdan geçenlerin ne konuştuğunu dinlemek bazen sinir bozucu olurken bazen eğlenceli oluyordu ve ben şuan da onu yapıyordum.

Telefonum çalmaya başladığında telefonu cebimden çıkarıp arayana baktım.Sandy arıyordu.
-Alo?
-Alo ?Sandy? Nasılsın?
-Çok iyiyim.Esta ile sence neredeyiz?
-Nerede? Diye merakla konuştum.
-Nepenthe kasabasında!
-Ne!!?

Bağırmamla bir kaç kararuh bana dönse de  umursamadım.
-Ne zaman geldiniz?
-Şimdi ama kalacak bir yerimiz yok gibi görünüyor.

Aklıma benim onların kasabasına gittiğimde  onlar da kaldığım ev geldi.Belki onlar da bizim evde kalabilirlerdi.
-Orada bizim babamla kaldığım bir ev vardı.Orası boş isterseniz orada kalabilirsiniz.
-Cidden mi?
-Tabi ki.Ben sizde kalmıştım.
-Pekala.Nerede tam olarak?

Bir an duraksadım.
-Siz neredesiniz şuan?
-Night Cafee diye bir yer.
Aklımda şekillenen sokakdan anlatmaya başladım.
-Şimdi düz gideceksiniz.Ilk yoldan sağa dönûn sonra karşıya gecin.Anahtar Kapının önündeki kilimin altında.
-Anladım.Varınca mesaj atarım.Bu arada sağol.
-Önemli değil.Görüşürüz.
-Görüşürüz.

Dedikten sonra kapattım.
-Laura! Ah lanet olsun bu Rylan'ın sesiydi.
Arkamı döndüğümde öfkeli bir Rylan beklemiyordum.
-Neredeydin? Çok korktum.
Dedi ve sarıldı.
Istemsizce gözlerimi devirdim.

Ayrıldığımız da kolumdan tuttu ve beni Eve götürdü.Hayır kendim de yürüyebilirdim.
Odanın kapısını aćıp beni yatağa otutturdu.
Yüzünde kızgın değil endişeli ve kararsız bir yüz ifadesi vardı.
-Rylan ne oluyor?

Nefesini sıkıntılı bir şekilde verdi ve konuşmaya başladı.
-Başka bir yerde Kararuh kökenli kişiler bulunmuş.Benim de oraya gitmem ve onları bulmam gerekiyor.
Yutkundum.
-Ne kadar kalacaksın.
Ellerini saclarından gecirdi
-Bir ay.
-Ama... bir şey diyemedim.
-Seni yalnız bırakmak istemiyorum ama gitmek zorundayım.

Aslında gitmesi iyi olabilirdi en azından rahat bir nefes alabilirdim.Ama kendimi de güvensiz hissediyordum.
Burada bir sürü kararuh var bir şey olmaz.

Çok hevesli görünmeyerek.
-Peki.Zaten burada bir çok kararuh var.Seni işlerini hallet.
Hala emin olamıyor gibiydi.
-Zaten burada güvendiğim iki kurdu bırakacağım.
Kaslarımı çattım.
-Kim onlar?
-Geldiklerinde görürsün.Bu gece yola çıkacağım.Şimdi hazırlanmam gerek dedi ve dudaklarıma öpücük koyup çıktı.

Rylan'dan süphe duymuyor musun? Kıskan mıyor musun? Derseniz.Içimden Rylan'a güvenmek ve bu kötü düşünceleri düşünüp kendimi kötü hissetmek istemiyordum.Eğer öyle bir şey olur da ben görürsem hiç iyi şeyler olmaz.

Ayrıca güvendiği iki kurt kim merak ediyordum.Aria? O bir ay sonra gelecek.Sarah? Onun bebekleri var.Erkek kurt hiç koymaz yanıma.Lisa? Aaron bırakmaz.Bıraksa bile iki kurt dedi.

Neyse akşam görecektim.
Ayağa kalktım ve banyoya girdim.Aynadan kendime baktım.Göbegim hafif çıkmıştı.Ama kötü görünmüyordu.Belime kadar olan saclarımı at kuyruğu yaptım.Iyi görünüyordum.

Banyo da işlerimi halledip çıktım.Iki kurt hala aklımdaydı.Sabredip Bekleyecektim.

Akşam Saat 21:10

Şuan bütün kararuhlar bahcedeydi.Rylan hepsine beni korumamaları halinde olacak bir cok şey söylemişti.Simdi de gitme vaktiydi.Gelecek kurtları bekliyorduk.

Sonunda ormandan iki kurt sesi gelmeye başladığında bakışlarım oraya döndü.Iki tane kızıl kurt gelip Rylan'ın önünde durdular ve insana dönüştüler.

Gördüğüm kişilerle şaşırmıştım.
Ashley ve Emily.
Rylan onları nereden tanıyor ve güveniyordu?

Bunların cevaplarını Ashley ve Emily den öğrenecektim.

Rylan ile vedaştıktan sonra Bana bir cok öğut verip Arkasındaki kararuhlarla uzaklaştı bende iceri girdim.Arkamdan Da kızlar.

Rylan kapıya Iki tane kararuh koymuştu.Güvenlik önemli...

Odama girdim kızlar da arkamdan.
Arkamı döndüm ve gülümsedim.
-Eee kızlar anlatcak mısınız?
Emily konuştu.
-Neyi?
Ona açıklama yapmadan Ashley lafa girdi.
-Sence neyi Emily? Gel Oturalım Laura.

En azından Ashley anlamıştı da açıklama yapma gereği duymamıştı.
Beraber oturduk ve Ashley söze girdi.
-Sana her şeyi anlatmadan önce Bize hala güvenip arkadaş olarak görüyor musun?

Bir düşündüm.Uzun zamandır yoktular ve şuan nedenini merak ediyordum.
-Bilmiyorum...Buraya ilk geldiğim de size bayağı güveniyordum.Sonra arkamdan iş cevirdiginizi öğrendim.Ve güvenim sarsıldı.

Ikiside başıni öne eğdi.
-Ama gecmiş gecmişte kaldı.O yüzden Şimdiye bakalım ve anlatın.
Ashley kafasını kaldırdı ve konuşmaya başladı.
-Küçükken Bir kurt ile karşılaşmıştık.Adı Renetaydı.

Reneta mı? Rylan'ın kardeşi olabilir miydi?
-Onunla cok iyi Geçinirdik.Beraber oyun oynardık.Kimse birbirimizle dost olduğumuzu bilmezdi.Ama bir gün Rylan Reneta'yi takip etmiş.Rylan'in o zamanlar ne olduğunu bilmiyorduk.Reneta bile demezdi.Görüşmemizi yasakladı.
Ama yine de Reneta pes etmedi ve ona yalvardı sonra Gün gectikce Rylan bize güvendi.Ama yine de onun ne olduğunu bilmiyorduk.Şimdiye dek.Kararuhlar yüzünü göstermeye başladığında her şey ortaya çıkmıştı.Reneta'nın öldüğünü öğrendiğimde çok üzüldük.Hatta bir hafta evden çıkmadık.

Emily devam etti.
-Bu böyle devam etti.Gün gectikce unutuyorsun işte.Sonra sen geldin.Seninle arkadaş olduk.Senin melez oldugunu bilmiyorduk ama Aaron söyledi ve alfaya uyup bunu yapmak zorunda kaldik.Zaten sonrası belli.

Öğrendiklerimden En çok Reneta kısmına takılmıştım.Nedense yüzüm düşmüştü.Onun da burada olmasini isterdim.
-Pekala.Demek Rylan size bu yüzden güveniyor.
Peki bunca zamandır siz neredeydiniz?

Emily yerinde rahatsızca Kıpırdandı.
-Sana anlatacağız Laura belki Bize güvenin artar dedi ashley.
Belki...

-Biz Aaron'un sürüsünden ayrıldık ve başka bir yere taşındık.Babamdan zor izin alsak da Gittik.Orada da bir gariplik olduģunu sezdik.Sonra bazı kişilerin bir şeyler yaptıgını gördük ve onların kararuh olduğunu anladık.
Emily devam etti.
-Biz de Rylan'a haber verdik ve o şimdi gitti.Şimdi sende bebiş de bize emanetsiniz.

Gülümsedim.Onlara güvenebilirdim.Güvenilir olmasalar Rylan birakmazdi
-Bu arada Hala ve teyze oluyoruz herhalde biz şimdi dedi ashley gülerek.
Tek kaşımı kaldirarar güldüm.
-O nasıl oluyor?
Omuz silkti Emily.

Sabaha kadar muabbet ettik.Ikisi de hala Sapmış.Ashley'e biri etmiş ama ederken Emily dediği için Ashley sinirlenmiş ve Tokadı gecirmis.Buna çok güldüm.

Şimdi kızlar uyuyorlar Bende ışigi kapatıp gözlerimi yumdum.

Blüm Sonu.
Arkadaslar sizce 1 ay sonrasina gideyim mi Bir blüm daha mi atayim.;)

Vote ve yorumlarinizi bekliyorum.:*

KARANLIK ISTEK(Tamamlandı)Where stories live. Discover now