KARANLIK ISTEK(Tamamlandı)

53.Bölüm

Okullar tatil olursaa yeni bir bölüm gelir:)
Iyi okumalar...

Kalbim bir yapboZ gibidir.Bazıları bozmak için bazıları da birleştirmek için oynar.

Hatırlatma

Pantolonumu katlarken cebinden telefonum düştü.Oha telefonu nasıl unuturum!?
Hemen aldım.Bilinmeyen bir numaradan bir çok cevapsız çağrı vardı.
Onu aradım.Ilk çalışta açtı.
-Laura!?

Arayan Aaron'du.
-Aaron! Lisa iyi mi!?
-Evet iyi uyandı.Sen neredesin!?
-Beni boşver uzun bir süre yanınızda olamayacağım ona iyi bak olur mu?
-Neredesin Laura?
-Aaron beni boşver.Lisa yanında mı?
-Evet ama şuan uyuyor.Seni sordu bir yere kadar gitti dedim.Gelecek misin?
-Evet ama uzun sürecek ona iyi bak o sana emanet tamam mı?
-Tam..

Telefonun elimden çekilmesi ile konuşma yarıda kesildi.
Rylan Telefonu elimden çektiği gibi havaya attı ardından da kemerinden çıkardığı bıçağı telefona doğru fırlattı.

Telefon parçalanırken dehşet ve şok içinde olanları izlemekle yetindim en sonunda konuşabildiğimde
-Ya sen nabıyorsun!!?diye bağırdım.
Alayla güldü.Ya sen gülme neyse nerede kalmıştık.
-Sence burada kalıyorsun ve telefonu kullanabileceğini mi zannediyorsun?
Haklı.
-Ne yani 2 ay telefonsuz muyum?
-Evet dedi ve tam bir şey daha diyecekken Derin bir nefes aldı.Sanki bir şeyi kokluyordu.Ben bile koku alamıyordum bu neyi kokluyordu ki.

Gözlerini açtığında bir çok duygu gördüm hüzün, hasret, huzur...
Ama anında o duyguların yerini soğuk bakışlar aldı.
-Yemek zamanı bir saat sonra.Istediğin gibi dolaş ama kaçmayı düşünme dedi ve çıktı.

Istodogon gobo dolos omo kocmoyo dosonmo...

Ofladım ve dışarı çıktım.Dikkat çekmek istemiyordum o yüzden kapşonlumu taktım.
Böyle hiç dikkat çekmiyodun ya..

Koridorlar boştu merdivenlerden indim ve dışarı çıktım.Bura ne kadar kasaba gibi olsada beton bir şey yoktu evler siyah/gri tahtadandı.Yollar ağaçlar kaplıydı ve topraktı.

Burada daha fazla kararuh vardı ve bu tuhaf hissettiriyordu.O sırada bir ses duyduğumda bunun Arya olduğunu anladım.Bana gel işareti yapıyordu.

Onun yanına gittim.Bir ağacın altında kendi başına oturuyordu.Bu kızdan kararuhlar hakkında bilgi alabilirdim.
-Merhaba dedim ve bende yanına oturdum.
Bana gülümsedi.
-Burada ne yapıyorsun?diye sordum
-Canım sıkıldı temiz hava alıyordum
-Arkadaşın yok mu?
-Hayır.Burada beni seven pek fazla kişi yok.
Kaşlarımı çatarak sordum
-Neden?
-Bu biraz uzun dinlemek ister misin?
-Tabi.Hem siz hakkında bir şeyler öğrenirim.
-Kararuhlar doğuştandırlar.Asla ısırık gibi şeylerle dönüşemezler.Genler ile zehir çoğalması olur ve çocuğa aktarılır.Bir kararuh adı üstünde "kara" kötü kalpli doğar.Nadiren iyi kalpli doğmalar da olur.Kararuhlar iyi olanları pek sevmezler.Sonradan huy değiştirerek kötüler iyi, iyilerde kötü olabilir.
-Sende huy değiştirenlerden misin?
-Evet. Ben iyiliği seçtim.Benim gibi değiştirerek yada doğuştan iyi olanlar var ama ben istemiyorum.Benim tek bir arkadaşım vardı ve o da gitti.

Bunu derken gözleri hafif doluydu.
-Anlatmak zorunda değilsin.
O beni tınlamadan anlatmaya devam etti.
-Rylan'ın kardeşi  Renata.Çok iyi arkadaştık.O doğuştan iyiydi.Ama fazla  masumdu.O bir melezdi Rylan ve Renata'nın annesi bir kurt babası ise kararuh.Renata hem kurt hem kararuhtu.Yani zehiri vardı ama Rylan sadece Kararuh.
-Peki Renata nerede?
-Kalbimde.Onu 1 yıl önce kaybettik.Bana her şeyi anlatırdi.Çok sorunu vardı o zamanlar.Abisi ile çoğu kez kavga ederdi, Sevdiği çocuk ona zorla sahip olmak istedi ve o da kendini ısırarak intihar etti.Sonra tabi Rylan çocuğu öldürdü ama çok geç.
Dediģinde gözünden bir yaş aktı.
-Şimdi Rylan onu ...
Gelen bir çocuk onun sözünü kesti
-Arya Rylan seni bekliyor.Dedi ve bana bakıp gitti.
-Yemekte seni bulurum dedi ve.çıktığım binaya girdi.
Ben daha fazla şey öğrenmek istiyordum.
Uzun süre burdasın sıkıntı yok.
Bu gerçek beni mutlu etmiyordu.Hem neden burada olduğum hakkında da bir fikrim yoktu.

Yemek saatine ne kadar vardı acaba? Ayağa kalkıp saatimi soracak bir kişi tespit etmeye çalıştım.
Sanki içlerini okuyon

Yanımdan geçen bir kızı durdurdum.
-Yemek saatine ne kadar var?
Kız beni süzdü ve dudakları alayla kıvrıldı.
-Sen şu yeni gelensin.sana acıyorum.
Bir kararuha saat sormanın sonu gerizekalı.
-Acınacak bir durumda olduğumu sanmıyorum.Bence ben sana acımalıyım.
Kız alayla güldü.
-Hey bakın yeni MeleZimiz bana acıyor! Diye bağırdı ve güldü.
Bazılarının bakışları (neredeyse hepsi) bize kayarken kavga çıkarmanın tam vaktiydi.Eh ben demiştim değil mi? Rahat dur-mam
-Evet acıyorum! Duyan duysun çokda umrumda!
Kız gülmesini durdurdu ve bir bıçak çıkardı.Bende kurda dönüştüm.Ne yapayım bu daha çok dikkat çekiyor.
Bana bıçak fırlattığında bu kızın amacının korkutmak değil yaralamak olduğunu anladım.

Attığı bıçaktan kaçtım ve üzerine saldırdım o bana tekme attığında geriye doğru sendeledim.Çevreden ooo sesleri uğultu şeklinde geliyordu.Bir tekme daha atacağı sırada ayağını sertçe ısırdım.O Ah diye bağırırken biraz daha ısırıp bıraktım.

O sırada  Kavganın bittiğinin ve sorgu kısmına geçeceğimizi belirten ses duyuldu...

Bölüm sonu :)
Vote VE yorumlari bekliyorumm