The Isaw To Remember (Completed)

23. Breaking Bianca's Heart

Nakalabas na din kami ng ospital after 2days.. Salamat sa Dios, umayos na ang lagay ni nanay.. Makakabalik na ko sa eskwela.. Ilang araw na din kasi akong absent.. Pero susulitin ko na tong isang buong linggo.. Hindi ko pa pwedeng iwan si nanay magisa.. Mahina pa sya..

That Saturday, dumalaw si Bianca sa bahay.. Kinamusta si nanay.. May dala na nmang prutas.. Wala akong sinabi kay nanay tungkol sa paguusap namen ni Mr. De Vera.. Nagkwentuhan sila.. Halata sa muka ni nanay na gusto nia si Bianca..

"Hey, i gotta go.. Lalabas kami ni mommy later.. Gusto mong sumama??" si Bianca..

"Sorry mhal, ndi ko pa pwedeng iwan si nanay e.." sagot ko..

"ok.. Pero mhal, ok na si mama.. Wag mo ng masyadong pagurin sarili mo.. You look so stressed.. Papangit ka nian.." sabi nia..

Ngumiti lang ako.. Pero sa likod ng isip ko, nalililgalig ako.. Pano ko sa kania sasabihin..? Kabilin-bilinan ng tatay nia na wala akong babanggitin sa kania about what we've talked about.. And pano ko kakayaning sabihin kay Bianca un..? Knowing na iiyak sya..

"hinatid ka ba ni Manong Edwin?" tanong ko..

"nope.. Off nia pag saturday dba? Sasakay na lang ako ng trike" sabi nia..

"no! Ihahatid kita.. Wait lang magbibihis lang ako ng maayos" sabi ko..

Sumakay kami ng pedicab pero hanggang doon lang kami sa gate ng subdivision nila.. Sabi ko gusto kong maglakad kasama sya..

"mahal.. Dahil dun sa nangyari kay nanay, narealize ko na ang hirap pala.." pasimula ko..

"ang hirap ng alin?" tanong nia..

"ang hi-.. Ang hirap nitong.. Ang hirap nitong situation naten.." sabi ko..

"anong mahirap don? Ok nman tayo ah.. Ok na ung nanay mo? Anong mahirap?" tanong nia..

"no.. I.. I mean.. Parang hindi pa talaga tayo ready.. Or at least ako.. Hindi pa ko ready.." sabi ko..

"hindi ready saan Edward? Anu bang pinagsasasabi mo? medio naiirata na ung tono nia..

"hindi pa ko handa talaga na makipagrelasyon" nasambit ko..

"Edward, magwa-1yr na tayo.. Pano mo nasabing hindi ka ready? Masaya nman tayo dba??" sabi nia..

"Bianca, i hate to say this.. Pero this won't work out.. In few months, aalis ka na.. Pupunta ka na ng states.. Maiiwan ako dito.. Mahihirapan tayo pareho.."

"mahal, February pa lang.. May 3months pa tayo o.. Actually kahit sa September pa nga ako umalis e.. Mahal, may problema ba?? Ok ka lang ba?" sabi nia..

Malapit na kami bahay nila pero hindi ko pa din masabi..

"Bianca, kailangan na nating magbreak.. Walang pupuntahan to e.." sabi ko..

"mahal..!" sabi nia na nakatingin lang saken..

"kasi.."

"mahal..!!" sigaw nia..

Hindi na ko nka-imik..

"mahal.. Edward.. Stressed ka lang because of what happened.. But everything will be ok?? Nandito lang ako for you.. Pag kailangan mo ng tulong, nandito lang ako.. But for now, go back home.. Magpahinga ka.. Everything will be ok.." sabi nia..

"ok sige.. Alis na ko" sabi ko..

"walang kiss?" pahabol nia..

humalik ako sa pisngi nia.. Then dumerecho pauwi..

Pag dating ko sa bahay:

"anak pasensya ka na ha.. Hindi ko rin inexpect na magkakasakit ako.." sabi ng nanay ko..