The Isaw To Remember (Completed)

33. The City Lights

Dinaan ko siya sa office by 5 'o clock.. She's ready na pala..

"san mo ba gustong pumunta?" I asked..

"aabot pa ba tayo sa U.P.? tanong din nia..

"I doubt, rush hour na.. Mga 8pm na tayo dadating don.." sagot ko..

"San tayo??" she asked..

"Ewan.. Ikaw nagyaya di ba??" sagot ko..

"Let's go somewhere.. Bring me anywhere.. Kahit saan.. Just like before.. Kahit saan mo ko dalhin, sasama ako.."

"(but this is not like what it was before.. iba na.. Madami ng nagbago..)" sabi ko sa sarili ko..

Dinala ko siya sa Antipolo.. Dun sa resto na may magandang view ng city lights ng Metro Manila.. Wala na kong ibang maisip e.. naghahalu-halo yung iniisip ko.. Actually dapat masaya ako e.. Pero pano ako magiging masaya, kung alam ko naman na hindi dapat si Bianca ang kasama ko dito.. Dapat si Catherine.. Dapat yung girlfriend ko..

After namen kumain, tumambay kami dun sa spot na may perfect view ng lights.. Buti na lang konti lang yung mga tao that evening.. Nakaupo kami sa hood nung car..

"This place is so perfect..! Bakit hindi mo ko dinala dito dati..?" tanong niya..

"Kelan ko din lang 'to nalaman.." sagot ko.. Trying to keep it short as possible.. Actually, wala akong gustong pagusapan.. Gusto ko lang tumambay..

"Kwento ka naman.." she said..

"Anong gusto mong ikwento ko??" sabi ko..

"Anything.. Kamusta ka na?? How's it been the past 8years.. Kamusta na si mama.. Basta magkwento ka.." pakiusap nia..

"Ok lang naman si nanay.. Like what I've told you.. Magaling na siya.. Salamat sa tulong ng daddy mo.. She was actually asking about you.. Nalungkot din siya nung nalaman niyang wala na tayo.. Wala din kasi siyang alam tungkol dun sa deal namen ng daddy mo.. Kelan ko lang sa kania kinwento.. Sobrang guilty nga nia e.." kwento ko..

"haaay.. Namiss ko din si mama.. Kelan ako pwedeng dumalaw sa kania??" tanong nia ulet..

"Anytime naman pwede kang dumalaw e.. Dun pa rin naman siya nakatira.. Kasama nia yung kapatid nia.. Si Tiya Lita.. Dalaw ka pag gusto mo.." sabi ko..

"This weekend siguro.. Basta I'm happy na ok na siya.." sabi nia..

Then tahimik na ulet ako.. Nagkekwento siya.. Pero parang wala akong naririnig.. I'm responding pag may tinatanong siya.. Pero out of courtesy na lang halos.. Sorry.. Magulo talaga isip ko..

And then, bigla siyang tumayo.. Pumasok sa loob ng kotse.. She turned it on.. Then she connected her phone sa bluetooth speaker.. She played music.. All familiar songs..

I could not ask for more..
You and Me..
This I Promise You..
Why..
I'm with you..

All along nakaupo lang kami.. Almost an hour has passed.. Hindi ko rin alam kung bakit nandun lang kami.. Hindi na kami naguusap.. I know she wants us to talk.. She wants us back.. Like the way we were before.. Then, all of a sudden, she stood up again.. Hinawakan yung dalawang kamay ko and pinatayo ako.. And I realized, "Prom" by Sugarfree yung tugtog..

We danced.. And it's like we're back in time.. Yung moment na nagsayaw kame.. And just like before, bago matapos yung kanta, she hugged me.. And i want to hug her back.. I want to kiss her.. Pero hindi ko magawa.. Hanggang natapos yung kanta.. And umupo ulet kami..

"Naalala mo ba nung first time tayong magkita??" she asked..

"Uhhmm.. Nung first time mong bumili ng puto saken..?" sagot ko..