"Louis iyi misin? Hadi eve gidelim."
Bu kaçıncı söyleyişiydi ama nafile. Lou bir türlü Ryan'ı duymuyordu. Duymayı bırakın kımıldamıyordu bile. Öylece durmuş karşısında öpüşen çifte bakıyordu.
Ryan yerinden doğrulup ayağa kalktı ve usulca Lou'nun koluna girdi. Yavaşca ayağa kaldırmaya çalışırken Lou bir anda hipnozdan çıkmış gibi kafasını hızla Ryan'a çevirdi. Sanki gerçekliğinden emin olduğu bir rüyadan uyanmış gibi, safca arkadaşının gözlerinin içine baktı. Ryan ona içten fakat gizleyemediği buruklukla bi gülümseyiş gönderdi. Lou rüyayı kabullenmiş görünüyordu. Gözlerini sıkıca yumdu ve bununla beraber sol gözünden bir damla yaş süzüldü.
Hızlıca gözlerini sildi ve Ryan'dan destek alarak doğruldu. Arkadaşının kolundan çıkıp titremesini durdurmaya çalıştı. Başaramayınca hızlı adımlarla
"Harry?"
"E-efendim?"
"Ne yapıyorsun sen burada? Hepimiz seni bekliyoruz."
"Hiç. Hiçbir şey."
"Tanrı aşkına ağlıyor musun sen?"
"Hayır! Sen git geliyorum ben."
"Tanrı aşkına yine şu sikik şeylerle uğraşıyorsun değil mi? Şundan vazgeç artık."
"Siktir git anladın mı? Sıçtığımın beyninide al siktir git!"
***
-Bölüm saymayın. Sövmeyin de. Kafanızı karıştırmak içinde değil. Bi şekilde finalle bağdaştırmaya çaılışyorum işte. 6. BÖLÜMde gelecek güzel yorumlarınıza ithaflar. Başta da dediğim gibi BU BİR BÖLÜM DEĞİL.
YOU ARE READING
TOUCH THE SKY (LARRY STYLINSON)
Fanfiction"Aşk ile nefret arasında ince bir çizgi vardır." derler.Peki bu teori kendini kardeşi gibi gören birine 4 yıldır umutsuzca aşk besleyen bir "İBNE" için geçerli mi? Bir tarafta hayatını boka çeviren sikik duyguları yüz...
