စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္း ( Zawgyi & Unicode )

1.6K 220 3
                                    

( Zawgyi  )

Yoongi အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ ဆတ္ခနဲႏိုးသြား၏။ နာရီလွမ္းၾကည့္မိေတာ့ မနက္ ၉ နာရီထိုးေနၿပီ။

အိပ္ရာကေန ကမန္းကတန္းထကာ တံခါးဖြင့္ၿပီး ဝရံတာဆီထြက္လိုက္ေတာ့ ေနအပူရိွန္ေၾကာင့္ မ်က္လံုးပင္ ျပာသြားရသည္။
မေန႔ညက ဂီတာတီးျခင္းရဲ႕အက်ဳိးဆက္ေၾကာင့္ အိပ္ေရးပ်က္ျခင္းပင္။

Jimin ဘာလို႔လာမႏိႈးပါလိမ့္။
အရင္ကဆို မနက္ေစာေစာ လာလာႏိႈးတတ္၏။
ေသခ်ာတာကေတာ့ မေန႔ညက အိပ္ေရးပ်ကာတာနဲ႔ အိပ္ေနေလာက္ေရာေပါ့။

Yoongi ဝရံတာေလးကေနခြာၿပီး ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းခဲ့လိုက္သည္။

" ဦးေလး "

" ေဟ...  Yoongi ေလးႏိုးၿပီလား၊ နံနက္စာစားေတာ့မလား၊ ဦးေလးျပင္လိုက္မယ္ေလ "

" ဟာ...  မျပင္ပါနဲ႔ဦး၊ ကြၽန္ေတာ္မ်က္ႏွာေတာင္မသစ္ရေသးဘူး၊ ဒါနဲ႔ Jimin လာေသးလား၊ မေတြ႕လို႔ "

" Yoongi ေလး ေျပာမွပဲသတိထားမိတယ္၊အခုထိမလာေသးဘူး၊ အဲ့ကေလး ညကအေဆာင္ထဲကို ညဥ့္နက္မွျပန္လာတာ ဒါေၾကာင့္မႏိုးေသးတာျဖစ္မယ္ "

" ဟုတ္လား၊ ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္ သြားႏိုးလိုက္ဦးမယ္ "

" ေဟ "

" သူကပဲ ကြၽန္ေတာ္ကိုႏိႈးေနတာေလ၊ ဒီတစ္ခါ ကြၽန္ေတာ့အလွည့္၊ သြားၿပီး ဒုကၡေပးလိုက္ဦးမယ္ "

" ဪ...  ေအး..  ေအး "

စားဖိုမႈး ဦးေလးကို မ်က္စိတစ္ဖက္မိွတ္ျပကာ မီးဖိုခန္းေဘးတံခါးေပါက္မွ အေနာက္ဘက္မွာရိွတဲ့ အလုပ္သမားတန္းလ်ားေလးဆီသို႔ ထြက္ခဲ့မိသည္။

တန္းလ်ားေလးဆီေရာက္ေတာ့ ေျခသံဖြဖြေလးနင္းၿပီး အိမ္ေလးထဲကို ဝင္လိုက္သည္။ Jimin အခန္းေရွ႕ အသာေလးရပ္ကာ အခန္းတံခါးေလးကိုတြန္းၾကည့္လိုက္သည္။ တံခါးေလးက ျဖည္းျဖည္းေလး ပြင့္ဟသြားသည္။

ညကအိမ္ပ္ခ်င္မူးတူး ထိုးအိပ္သြားပံုပင္။ အခန္းတံခါးကို ေလာ့မခ်ထားေခ်။

Love is Where stories live. Discover now