( Zawgyi )
" ဂုဏ္ယူပါတယ္ " လို႔ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ကာ ႀကိဳဆိုတဲ့ ေမေမ့ေရွ႕တြင္ ဟန္ေဆာင္အၿပံဳးေလးနဲ႔ေတာင္ ႏႈတ္မဆက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ Jimin ရင္ထဲ ဝမ္းနည္းေနမိသည္။
၈ ႏွစ္တာ စြန္႔ခြာခဲ့ရေသာ အခန္းေလးထဲကိုျပန္ေရာက္လာေပမဲ့ စိတ္ေတြ ေပ်ာ္ရႊင္မေနခဲ့ပါ။
ၾကည့္စမ္း...
ေမေမက ' စံေတာ္အိမ္ ' ကို သြားရမယ္လို႔ ေျပာတုန္းက ဒီအိပ္ခန္းေလးကို စြန္႔ခြာသြားရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ ညလံုးေပါက္ မအိပ္ပဲေနခဲ့တာေလ။
အခု...
အရာအားလံုးကို အရင္ကလိုျပန္ၿပီး ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရေပမဲ့ ဝမ္းသာမေနမိ။ က်ဥ္းလြန္းတဲ့ အလုပ္သမားတန္းလ်ားအိမ္ေလးကို သတိရေနမိသည္။ Min Yoongi ဆိုတဲ့ ခပ္ညစ္ညစ္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အႏိုင္က်င့္ပံုေလးေတြကို ျပန္ျမင္ေယာင္ကာ တမ္းတာေနမိသည္။
ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။
Hyung ရဲ႕ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားသံေလးေတြ၊ အနမ္းေလးေတြ၊ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံဘဲ အေနာက္ကတေကာက္ေကာက္လိုက္တာေတြ အာ႐ံုထဲမွာ ျပည့္သိပ္ေနမိသည္။ အခန္းထဲေအာင္းၿပီး ရင္ထဲက ေဝဒနာဆိုးကို ႀကိတ္မွတ္ခံစားေနရသည္။
" ေဒါက္... ေဒါက္ "
ယခုလို တံခါးေခါက္တတ္သူမွာ ေမေမသာရိွသည္မို႔ အခန္းတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္မိသည္။
" Jimin "
" ဗ်ာ "
" သိပ္ခံစားေနရလား ဟင္ "
" ဗ်ာ "
" ကိုယ့္ခ်စ္ရသူနဲ႔ မတန္ဘူးဆိုၿပီး ရက္ရက္စက္စက္ အခြဲခံလိုက္ရလို႔ သိပ္ၿပီးဝမ္းနည္းေနလား "
" ဟို... ဟို "
" သိပါတယ္ ရင္ထဲမွာ ဘယ္လိုခံစားေနရတယ္ဆိုတာ ေမေမ နားလည္ပါတယ္ "
" ေမေမရယ္ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ခံစားခ်က္ေနာက္ကို လိုက္ၿပီး ေပ်ာ့ညံ့တဲ့စိတ္ေတြအတြက္ "
YOU ARE READING
Love is
RomanceMin ... မင္းက ငါမေခၚပဲ ငါ့ဘဝထဲကိုဝင္လာခဲ့တဲ့သူပဲ။ ဒါေပမဲ့ မင္းရိွေနခဲ့တာကို ငါေပ်ာ္တယ္ Min ။မင္းကို ငါဘယ္ေလာက္အႏိုင္က်င့္ခဲ့က်င့္ခဲ့ မင္းသည္းခံခဲ့တယ္ေနာ္။အဲ့ဒီအခ်က္က ငါ့ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး ဘယ္ေတာ့မွေမ့ေပ်ာက္လို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး Min... Min ... မင်းက ငါမခေါ...
