An Ordinary Case... [ZAKOŃCZONE]

Prolog

Już kilka dni siedziałam i szukałam jakiejś pracy, która by mnie interesowała. Oczywiście szło mi okropnie. Mam już dwadzieścia trzy lata i należe do osób wybrednych.

- Clary znalazłaś coś fajnego?- przeniosłam swój wzrok z laptopa na moją przyjaciółke, która właśnie weszła do salonu i usiadła obok mnie.

- Znalazłam dwa ogłoszenia o prace, jedno jako opiekunka do pięcioletniego chłopca, a drugie tłumacz z języka hiszpańskiego na nasz.- odpowiedziałam zgodnie z prawdą

- I dzwoniłaś ?

- Dzwoniłam- odpowiedziałam zamykając laptopa i odkłądając go na bok, równocześnie przenosząc swój wzrok na ekran telewizora gdzie się zaczynał mój ulubiony serial, ShadowHunters- Chcą opiekunke, która będzie miała z 40 lat, a tłumacz już jest nie aktualny

-Ehh... W końcu znajdziesz, zobaczysz..

- Taaa... Z każdym dniem trace nadzieje. Mam już dość tego, że zazwyczaj przeszkodą jest mój wiek, albo to że boją się o swojego męża...

Tak, to prawda. Kilka dni temu byłam na rozmowie kwalifikacyjnej, gdzie miałabym się opiekować dwójką dzieci, ale jak to ich matka stwierdziła *Nie chodzi o pani kwalifikacje, ale o to że mój mąż dziwnie na panią patrzy* 

-Ey stara, to nie twoja wina, że jesteś taka ładna- Camill puściła mi oczko gdy ja przewróciłam oczami.

Godzine później przyszedł Jace- chłopak Camill, a ja postanowiłam pójść się przejść. 

Jest godzina 20:30 wiosennego wieczoru, więc jest widno. 

Szłam parkiem, mając w uszach słuchawki i puszczoną muzyke. Akurat leciała moja ulubiona piosenka Louisa Tommilsona Two of us, gdy jak to ja musiałam na kogoś wpaść.

- Ej uważaj jak biegasz!- powiedziałam, lekko podniesionym głosem do jakiegoś bruneta, który na mnie wpadł.

- Po co odrazu te nerwy- wywrócił oczami. - Przepraszam

Powiedział po czym pobiegł w swoją strone. 

Zdążyłam się przyjżeć mężczyźnie. Był wysokim, wysportowanym brunetem. Jego oczy były koloru zielonego, a spod kaptura wystawało kilka loczków. 

.....