Μάτζεστικ 2: Η πτώση του Dragonar

~Δ Ε Κ Α Ε Π Τ Α~

H Kat έτρεξε στο γραφείο του Jay και έκλεισε την πόρτα με δύναμη. Άφησε τους άλλους πίσω. Στα χέρια της κρατούσε την μαύρη καρδιά του Freddie, την κοίταξε. Το σκότος βρισκόταν ακόμα μέσα της. Από την μια σκεφτόταν τους κινδύνους στους οποίους έθετε τον Freddie, αλλά από την άλλη ήθελε να τον απαλλάξει από το σκοτάδι που είχε μέσα του. Συν το γεγονός ότι θα μάθαιναν περισσότερες πληροφορίες για τον Dragonar. Ήταν τόσο μπερδεμένη. Κάθισε στην αγαπημένη δερμάτινη καρέκλα του Jay, ακούμπησε την καρδιά στο γραφείο και συνέχισε να την παρατηρεί.

Τα παιδιά ύστερα μπήκαν στο δωμάτιο. Αυτή τους έριξε ένα λυπηρό βλέμμα και αναστέναξε, ξαναστράφηκε στην καρδιά. Ήταν θυμωμένη μαζί τους, αλλά έπρεπε να τους ακούσει.

Ο Jay είδε την αδερφή του ανήσυχη. Ήξερε πως ήταν σίγουρα τσιτωμένη μαζί τους οπότε έπρεπε να βρει ένα τρόπο να την αντιμετωπίσει. Ήξερε ότι δεν θα το άφηνε έτσι. Η Kat θα ξεκινούσε διένεξη. Ή τουλάχιστον έτσι πίστευε.

"Kat...", της ειπε όσο πιο ήρεμα μπορούσε.

Αυτή κατάλαβε πως ήταν ώρα για την θεραπεία. Δεν σηκώθηκε καν από την καρέκλα, απλά όρθωσε την κορμοστασιά της. Οι υπόλοιποι δεν της μιλούσαν. Ήξεραν πως θα τσακωνόταν μαζί τους και ήταν ήδη βαθιά πληγωμένη.

Όλοι άπλωσαν τα χέρια τους και συγκεντρώθηκαν. Απευλεθέρωσαν τις δυνάμεις τους και απορρόφησαν την κακή ενέργεια της καρδιάς. Το μαύρο κομμάτι εμφανίστηκε.

Η καρδιά ήταν έτοιμη. Ο Freddie σε λίγα λεπτά θα συνερχόταν στο κρησφύγετο, περικυκλωμένος από πράγματα και πλάσματα που ήθελαν να τον βλάψουν. Η Kat στην ιδέα αυτή ήθελε να κλάψει, αλλά συγκρατήθηκε.

"Kat είσαι καλά;", ρώτησε η Kendyle.

H Kat κοίταξε την πλέον κόκκινη καρδιά. Σηκώθηκε όρθια και την πήρε στα χέρια της, κίνησε να φύγει. Ο Jay όμως την σταμάτησε.

"Kat που πας με την καρδιά;"

"Την παίρνω μαζί μου."

"Δεν γίνεται! Αφού το ξέρεις ότι όλα μπαίνουν εδώ στη βιβλιοθήκη."

"Όχι Jay!", τα μάτια της άρχισαν να υγραίνουν, "Εγώ είμαι υπεύθυνη για αυτή την καρδιά. Θα την πάρω μαζί μου. Εγώ θα την προστατέψω!"

Ο Jay έπρεπε να την καλμάρει καθώς τα πνεύματα είχαν ανάψει.

"Δεν αμφιβάλλω αλλά εδώ φυλάσσουμε τα αντικείμενα της αποστολής..."

"Δεν φτάνει που με αναγκάσατε να κάνω αυτό το πράγμα και με έχετε γεμίσει ενοχές, θες να πάρεις την καρδιά μακρυά μου;"