Μάτζεστικ 2: Η πτώση του Dragonar

~Ε Ι Κ Ο Σ Ι Ε Ν Α~

Ό Jay εξακολουθούσε να κρατά την αδερφή του στην αγκαλιά του, ήθελε να βεβαιωθεί ότι είναι ασφαλής. Όμως η Κat, όπως και όλοι, περίμενε απαντήσεις από αυτόν. Ήξερε πράγματα που είχε παραλείψει πριν, αλλά τώρα συνδέονταν σαν κομμάτια  παζλ με την υπόθεση τους. Προτιμούσε να πεθαίνει ο ίδιος από  το να πάθει κάτι ο αδερφός του. Και όμως η αποκάλυψη του Ray ως Dragonar δεν τον είχε σοκάρει τελείως. Ήξερε πως κάτι πήγαινε λάθος με αυτόν. Υπήρχαν διαφορά σημάδια. Τον είχε παραξενέψει που ο Ray είχε φύγει και καλά για τον στρατό αλλά σε καμία περίπτωση δεν νόμιζε πως θα έκανε κάτι τόσο σκοτεινό.

Η Kat βρισκόταν σε κατάσταση πανικού. Την έβλεπε να κλαίει και σπάραζε η καρδιά του. Χρειαζόταν απαντήσεις και άμεσα κιόλας. Ο Jay ήξερε πράγματα που θα βοηθούσαν στην υπόθεση και ήθελε να προστατέψει την οικογένεια του.

"Άκουσε με Κat...", σήκωσε το βλέμμα της και απομάκρυνε τα δάκρυα της, "Στην Σχολή έγιναν πράγματα που δεν είχα αναφέρει... Δεν τα θεωρούσα σημαντικά αλλά πλέον πρέπει να τα μάθετε... Ο Ray είχε μπλεξίματα στη Σχολή...".

"Τι μπλεξίματα;"

"Μεγάλα. Τόσο μεγάλα που τον απέβαλλαν..."

Η Jay φάνηκε τρομαγμένη αλλά έγνεψε στον Jay να συνεχίσει.

"Ο Ray όπως ξέρεις είχε έρθει μαζί μου στην Σχολή και έμεινε εκεί για πολλά χρόνια. Στην αρχή όλα ήταν καλά, υποθέτω γιατί ήμασταν και οι δυο ψαρωμένοι. Ήμασταν ενωμένοι και δυνατοί. Τα καταφερναμε μια χαρά. Κάναμε τα πάντα μαζί. Πήγαμε εκεί, προσαρμοστήκαμε, μάθαμε πολεμικές τέχνες... Εκείνος δυσκολεύτηκε στην αρχή και του έλειπε η παλιά του ζωή  όμως τα κατάφερνε. Του άρεσε να είναι εκπαιδευόμενος. Εγώ και αυτός γίναμε οι καλύτεροι της Σχολής. Ήμασταν...εεε... είμαστε οι πιο δυνατοί. Όμως ξέρεις οτι ο αδερφός  μας είναι λίγο ανταγωνιστικός και στη Σχολή έγινε ακόμα περισσότερο. Οι έπαινοι και ο θαυμασμός από τους άλλους τον έκανε κόπανο. Δεν εξέφραζε την αλαζονεία του μπροστά στους άλλους, πάντα φαινόταν ταπεινός και σώφρων. Όμως κάθε φορά που ήμασταν μόνοι, καυχιόταν για τις δυνατότητες του... Εγώ στην αρχή δεν πίστευα, νόμιζα ότι τα έλεγε για πλάκα, όμως τελικά ήταν σοβαρός. Ειλικρινά προσπάθησα να τον ηρεμήσω αλλά... δεν ξέρω... Ο εγωισμός του ήταν μεγαλύτερος... ευτυχώς δεν έφτασε σε σημείο να ανταγωνιστεί εμένα... Τα πραγματικά  προβλήματα ξεκίνησαν όταν οι καλύτεροι, αρχίσαμε να παίρνουμε αρμοδιότητες, έτσι κάνουν εκεί. Σε κάποιο σημείο, δεν ήμασταν μόνο μαθητευόμενοι, είχαμε ανώτερη θέση. Ήμασταν όπως οι γονείς μας, οι μάστερ μάς εμπιστεύονταν αρκετά για να μας τοποθετήσουν σε σημαντικά πόστα. Εγώ και ο Ray προστατεύαμε τα τούνελ της Σχολής, εκεί που φυλάσσονταν οι γραφές, οι προφητείες... Η κρύπτη του Dragonar... Εγώ απλώς ήθελα να κάνω την δουλειά μου. Δεν είχα διάθεση να μάθω τίποτα, ούτε να διαβάσω καμία προφητεία. Οι ανώτεροι μας είχαν τοποθετήσει εκεί για κάποιο λόγο και επίσης για κάποιο λόγο δεν ήθελαν να μάθουμε τίποτα. Όμως φυσικά ο Ray δεν μπορούσε να μείνει ήσυχος! Ήθελε περισσότερα! Αναρωτιόταν τι έκρυβαν τα υπόγεια και εγώ προσπαθούσα να τον αποτρέψω από το να κάνει καμία βλακεία. Ήταν τόσο ξεροκέφαλος! Δεν μπορούσε να ακολουθήσει άλλες εντολές! Και μετά ήρθε η μέρα που απελευθερώθηκε ο Dragonar... Νόμιζα πως ο Ray δεν είχε σχέση με αυτό... Μια μέρα πριν το γεγονός, εγώ και ο Ray είχαμε διοριστεί πάλι στην προστασία των υπογείων. Ξανατσακωθήκαμε. Ο Ray είχε γίνει πολύ επιθετικός. Εκείνο το πρωί, μετά τον τσακωμό, σηκώθηκε και έφυγε από το δωμάτιο μας. Δεν ήξερα που πήγε, είχα ανησυχήσει πάρα πολύ. Αυτός δεν εμφανιζόταν και εγώ έπρεπε να πάω στο πόστο μου. Όταν έφτασα εκεί, είδα να τον σέρνουν έξω. Ο βλάκας! Είχε μπει στις κρύπτες και ψαχούλευε τα πράγματα. Τον οδήγησαν στο γραφείο του Sang. Τον είχαν πιάσει, λέει, να κοιτάζει τις γραφές και την κρύπτη του Dragonar. Πλησίασε το κουτί. Η τιμωρία του ήταν προφανέστατη, αποβλήθηκε από την Σχολή... Η απομάκρυνση του ήταν άμεση, την επόμενη μέρα αμέσως θα έφευγε. Έμοιαζε να έχει δεχτεί τις συνέπειες των πράξεών του. Είχε αυτό το ύφος... Δεν μιλούσε, ήταν ψυχρός... Νόμιζα ότι ήταν πικραμένος αλλά τώρα καταλαβαίνω ότι ήταν μοχθηρός. Μπορώ να εξηγήσω την κακία και την ψυχρότητα στο βλέμμα του. Μου απολογήθηκε... Τελικά το επόμενο πρωί αποχαιρετηθήκαμε, αλλά κάτι δεν μου άρεσε εκείνη τη στιγμή. Φαινόταν πολυ ψεύτικος  όμως εγω τον άφησα να φύγει. Αρκετή ώρα αργότερα συνέβη η απελευθέρωση του Dragonar... Δεν είχα σκεφτεί οτι ο Ray είχε μπλεχτεί αλλά τώρα βγάζουν όλα νόημα... Τελικά έκανε αυτό το τρομερό λάθος..."

Ο Jay τελείωσε τον λογο του και κοίταξε γύρω του. Όλοι ήταν καθηλωμένοι. Η Kat δεν έκλαιγε, αλλά  τον άκουγε σαν χαμένη... Ο Jay συνειδητοποιούσε όσα είχαν γίνει, ξέσπασε σε κλάματα.

"Kat, εγώ φταίω... τι έκανα; Άφησα τον αδερφό μας να οδηγηθεί στην καταστροφή..."

Δάκρυα ξανακύλησαν στα μάγουλα της Kat. Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο από το να αγκαλιάσει τον αδερφό της. Χρειαζόταν ο ένας τον άλλο αυτή τη στιγμή, η κατασταση ήταν τραγική. Οι αποκαλύψεις του Jay ήταν συγκλονιστικές. Η Kat ποτέ δεν πίστευε ότι ο αδερφός της θα έκανε κάτι τέτοιο. Θυμόταν πως ήταν διαφορετικός από τον Jay. Ο Ray ήταν απότομος, εριστικός αλλά αγαπούσε τα κοντινά του άτομα. Η Kat θυμήθηκε μια φορά που ο Ray είχε σαπίσει στο ξύλο έναν τύπο που την πείραζε. Ήταν σκληρός αλλά αγαπητός. Σεβαστικός και ασέβαστος ταυτόχρονα. Ίδιος εξωτερικά με τον Jay, αλλά όχι και τόσο στον χαρακτήρα. Όμως ο Jay και ο Ray ήταν πάντα μαζί. Ήταν ενωμένοι. Κανένας δεν τους χώριζε. Η Κat θύμωνε όταν την άφηναν στην απέξω, αλλά ήξερε πως κανένας δεν τα έβαζε μαζί τους. Μέχρι τώρα... Τώρα ήταν όλοι εναντίον του...

"Θα τον σώσουμε Jay... το ορκίζομαι... σε παρακαλώ σταματά να κλαις... νομίζω θα τρελαθώ...", του είπε η Kat και σκούπισε τα δάκρυα του. Τελικά ακούμπησε το μέτωπο της στο δικό του.

"Πρέπει να τον σώσουμε...", της ψιθύρισε.

"Θα το κάνουμε... θα βρούμε μια λύση... πάντα το κάνουμε..."

Η Kat αντίκρυσε τους φίλους της που τους κοιτούσαν θλιμμένοι. Ο Freddie ήταν απόμακρος και μπερδεμένος. Η Kat τον είχε ξεχάσει τελείως. Η Kendyle τους πλησίασε και έκατσε δίπλα στην Κat.

"Λυπάμαι πολύ... θα τον σώσουμε... Στο ορκίζομαι...", της είπε και της έτριψε την πλάτη για να χαλαρώσει.

"Και αν δεν τα καταφέρουμε; Ο Dragonar θα τον σκοτώσει..."

"Μην σκέφτεσαι έτσι... Πρέπει να χαλαρώσετε και οι δύο και..."

Πριν τελειώσει τον λόγο της την διέκοψε ο Mack.

"Πώς να ηρεμήσουν Kendyle;! Ακούς τι τους ζητάς; Ο αδερφός τους είναι ο Dragonar!"

"Το ξέρω αλλά αντί να κλαίμε την μοίρα μας, πρέπει να αποδεχτούμε την κατάσταση και να βρούμε ένα  τρόπο αντιμετώπισης! Και μην τολμήσεις να με αποκαλεσείς άκαρδη γιατί μόνο εγώ ξέρω το πόσο έχω κατατρομάξει και πόσο νοιάζομαι για αυτούς!", του φώναξε.

Ο Mack ρόλαρε τα μάτια του και δεν απάντησε. Τελικά κοίταξε την Kat. Δεν άντεχε να την βλέπει κλαμμένη. Καταλάβαινε τον πόνο της ακόμα και αν δεν είχε αδέρφια.

Η Kat είχε αρχίσει πια να ηρεμεί. Η ψυχολογία της εξακολουθούσε να είναι χάλια, όμως δεν έκλαιγε. Ο Jay όμως; Φαινόταν συντετριμμένος. Το μόνο που ήξερε εκείνη υην στιγμή, είναι οτι έπρεπε να βρίσκεται στο πάλι του αδερφού της...

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~
Γεια sirens! Τι κάνετε?

Plot twist!🙄

Until the next chapter, I salute you!
Siren Vava🌊❤