CÜDA

7.Bölüm

Deren, "Almira sen makyajını yap. Ben de sana kıyafet seçeyim." dediğinde, utanarak "Ben makyaj yapmayı bilmiyorum." dedim. Deren makyaj malzemelerimin olduğu çantayı alıp yanıma geldi.

"Bu seferlik ben yapayım. İyi izle, çabucak öğrenirsin." dedi ve tüm makyaj malzemelerini teker teker tanıtmaya başladı.

Makyajım tamamlandıktan sonra aynanın karşısında gördüğüm ben, bambaşka biri gibi görünüyordu. Deren bana hafif makyaj yapmıştı, ama yine de oldukça güzel olmuştum. Uzun, siyah saçlarımın da omuzlarımdan dökülmesine izin verdikten sonra aşağı indik.

••••••••

Burak abimle gün boyu gezmiştik. Hava yavaş yavaş kararmaya başladığında, sahile gelmiştik. Denize karşı bir bankta oturmuş, balık ekmek yiyorduk. Önümüzden belli bir tempoyla koşarak geçen adamı, gözüm bir yerden ısırıyordu. Çok geçmeden kim olduğunu hatırlamıştım. Mezarlıkta sohbet ettiğim adamdı. Arkasından bakakalmıştım ama sanırım o beni görmemişti.

Eve geldiğimizde saat çok geç olmamıştı ama yorgundum ve uyumak istiyordum. Halam ve amcamlar evine gitmek için ayaklandığında, Deren "Anne, bugün Almira ile birlikte kalmak istiyorum. Eve gitmesek." dediğinde halam bana baktı.

Büyük bir istekle "Evet, lütfen burada kalın." dedim. Halam gülümsedi ve "Tamam, o zaman burada kalalım." dediğinde, sanırım Derenle iyi anlaşmamıza sevindiği belli oluyordu. Amcamlara da burada kalmayı teklif etmezsem, ayıp olacağını düşündüm. "Amca isterseniz siz de gitmeyin. Burada kalın." dedim.

"Yok kızım. Biz eve gidelim. İşlerim var." dediğinde, daha fazla itiraz etmek istemedim. Amcamları uğurladıktan sonra, Deren ile beraber, benim için hazırlanan odaya çıktık. İkimiz de yorgun olduğumuzdan, hemen uykuya daldık.

••••••••

Telefonumun zil sesini duyunca, gözlerimi araladım. Saat gecenin 3'ü olmuştu. Beni bu saatte kim arardı ki? Belki Melis arıyordur diye düşünmüştüm. Başına bir şey gelmesinden endişe duyuyordum. Telefonumu elime alıp, sesini kıstıktan sonra hızlı adımlarla balkona çıktım.

Arayan kişinin Melis olmadığını görünce rahatlamıştım ama telefonumda kayıtlı olmayan bir numaranın aradığını görünce merakım artmıştı. Aramayı yanıtlayıp, telefonu kulağıma götürdükten sonra, "Alo." dedim.

Karşı taraftaki kişi "Almira." deyince, tanıdık gelen sesin kime ait olduğunu anlayamadım.

"Buyurun." dediğimde, karşılık olarak, "Beni tanıdın mı?" sorusunu aldım. Benim konuşmama müsaade etmeden, "Mezarlıkta sohbet etmiştik.” diye ekledi. İşte şimdi olmuştu ama benim numaramı nereden bulmuştu. Ve en önemlisi bu saatte beni neden aramıştı.

Sesime yansıyan merakımla, "Evet, hatırladım fakat sana numaramı verdiğimi hatırlamıyorum." dedim.

"Bu saatte seni rahatsız etmek istemezdim ama görüşmemiz lazım." deyince, içimde kocaman bir merak oluştu.

Merakla, "Şimdi mi, bu saatte mi?" diye sordum. Telefon numaramı bulması ve gecenin bir yarısı benimle görüşmek istemesi beni çok şaşırtmıştı. "Evet Almira şimdi görüşmek istiyorum. Aşağıya, arka bahçeye gelebilir misin?" diye sordu. Sesi ciddi geliyordu ve bu biraz gerilmeme sebep olmuştu. Numaramı bir şekilde bulmuştu da evimi nasıl bulmuştu bu çocuk. Polis falan olabilir miydi?