CÜDA

42.Bölüm

"Daha ne kadar yolumuz kaldı?" yanımdaki sürücü koltuğunda oturan Görkem'e yola başladığımızdan bu yana dakika başı aynı soruyu sorup duruyordum.

Görkem sorduğum soruya, "Yarım saat sonra orada oluruz." cevabını verdi.

Melis, Kemal, Görkem ve ben hafta sonunu Kartepe'de tatil yaparak geçirecektik. Linda'yı yanımızda götüremeyeceğimiz için Serpil'e emanet etmiştik.

Hayatımda hiç kayak yapmamıştım. Biraz korkuyordum ama Görkem bana öğreteceğini söylemişti.

Görkem yola çıkmadan önce, oranın eşsiz manzarasından, yapabileceğimiz şeylerden kısaca söz etmişti.

Gezeceğimiz yerleri anlattığı andan itibaren oraya gitmek için sabırsızlanıyordum.

••••••••

Yolumuzu tamamlamış, eşyalaramızı kalacağımız eve bırakmıştık. Sapanca Gölü'nün üzerindeki restoranda kahvaltı yapıyorduk.

Kış mevsiminin doğayla buluştuğu eşsiz manzarayı izlerken çayımdan bir yudum içtim.

Görkem, "Kahvaltımızı yapalım sonra da Kartepe'de kayak yaparız." dediğinde sevinçle başımı salladım.

Kemal söze girerek, "Benim de akşam için bir planım var. Eminim çok seveceksiniz." deyince, Melis heyecanla, "Akşam da gezecek miyiz yani? Nereye gideceğiz?" diye sordu.

Kemal Melis'e ufak bir tebessüm yolladı ve "Evde vakit geçireceğiz. Hem günün yorgunluğunu da ancak evde vakit geçirerek atabiliriz." dedi.

Melis Kemal'i onaylarcasına başını salladıktan sonra yeniden yemeğine döndü. Buraya geleceğimizi öğrendiğinde sadece Görkem ve benim gideceğimi düşünmüştü.

Daha sonra onu da götüreceğimizi duyunca çok sevinmişti. Melis'de benim gibi İstanbul dışına hiç çıkmadığı için bu tatil bizlere büyük bir lütuftu.

Hızlıca kahvaltımızı yaptıktan sonra, kayak yapmak için restorandan ayrıldık. Kartepe'ye geçerken kayak ekipmanları satan mağazanın önüne gelmiştik ki kayak yapan insanları görünce korkmaya başladım.

Aslında o kadar da zor görünmüyordu ama büyük bir cesaret istediğini düşünüyordum. Görkem içeri girmek üzere iken elimden tuttuğu kolunu kendime doğru çektim ve Görkem'e, "Görkem kayak yapmasak mı?" dedim.

Görkem, "Çok istekli görünüyordun neden birden vazgeçtin?" diye sorduğunda, "Çok eğlenceli görünüyor ama korkuyorum." dedim.

Görkem yanıma yaklaşıp, soğuktan kızaran burnuma bir öpücük kondurdu ve "O zaman kar motoru kiralariz. Olur mu?" diye sorunca gülümseyerek başımı olumlu anlamda salladım.

Melis mağazaya girmek üzereyken bize döndü ve "Girmiyor muyuz?" diye sorunca "Kayak yapmasak diyorum. Ben sanırım buna cesaret edemeyeceğim." dedim.

Melis ve Kemal yanımıza geldiğinde Melis, "Aslında ben de bayağı korkuyorum." dedi.

Görkem, Melis ve Kemal'e hitaben, "Kar motoru kiralayalım diyoruz. Size de uyar mı?" diye sordu.

Kemal ve Melis bizi onaylamıştı. 2 tane kar motoru kiralamıştık. Görkem ve ben beraber, Melis ve Kemal ise beraber binecekti.

Görkem ayrı ayrı kiralamayı önermişti ama ne Melis ne de ben buna cesaret edememiştik. Kemal bu kadar korkmamıza oldukça şaşırmıştı ama Görkem anlayışla karşılamıştı.

Hep beraber dağın zirvesinde yerlerimizi aldıktan sonra Görkem ayaklarını yerden çekti ve hızla aşağı doğru kaymaya başladık.

Sert rüzgar yüzümü yalayıp geçerken, Görkem'in beline sardığım kollarımı daha da sıklaştırdım.