ATEŞHAN(KAĞITÇI GÜZELİ)

GELECEKTEN KESİT

Usulca yatağa yaklaştı genç adam. O kadar küçüktü ki karşısındaki genç kız, bacaklarını karnına kadar çekmiş ellerini yüzünün altında birleştirmişti. Sahiden gerçek miydi? Yoksa minyatür oyuncak bebek falan mıydı? O kadar sakin uyuyordu ki nefes almasıyla kalkan göğsü olmasa ölü sanabilirdi.

Kaç gündür uyuyordu? Üç ya da dört.
Nasıl yorulmuştuda minik kalbi hala uykudaydı. Sahiden hayat çok mu yormuştu? Pes mi etmişti vücudu?

Elleriyle büzüştürdüğü dudağına kaydı gözleri. Gül kurusu dolgun minik dudakları tam benim ağzıma göre diye düşündü Ateşhan. Beyaz atletinden belli olan göğüs uçlarına baktı. Ne kadar da iri ve bembeyazdı. Elleriyle okşamak istedi. Hatta ağzına alıp tadına bakmak istedi. Neden böyle düşünüyordu? Kaşları çatıldı, dişlerini sıkarken eliyle alnını sıvazladı. Sahiden genç kızı yatağına hapsetmek istemiyordu değil mi?

Daldığı dudaklar kıpırdanmaya başlarken silkelendi genç adam. Uyanıyor muydu?

"S-su"

Duyduğu naif sesle komidinden doldurduğu bardağı kızın öpülesi dudaklarına yaklaştırdı. Kana kana içen kıza bakarken birden kocaman yeşil gözler aralandı ve safça etrafı taradı. Başında dikilen genç adama bakarken gözleri iyice açıldı. Korku tekrardan vücudunu esir alırken yatakta biraz geri gitti.

Üstünden düşen yorgana aldırış etmedi. Tek istediği burdan gitmekti. Ateşhan tehlikeli gözlerle genç kızı süzerken gözleri pembe külodunda asılı kaldı. Kucağına almak istedi genç kızı, kucağına almak ve o külodunu parçalamak.

Genç kız adamın baktığı yere bakınca ağzından kocaman bir çığlık kaçmıştı. Resmen çıplaktı. Kıyafetlerini kim çalmıştı?

Küçük elleri kendini saklamak isterken kaşlarını çattı Ateşhan.

"Ne bakıyon bee! Çeksene gözlerini. Sapık mısınız sen? Kıyafetlerim nerde?"

Genç kız saçmalarken Ateşhan öfkeyle doldu. Bu yerden bitme bacaksız kendine mi bağırmıştı?

"KES SESİNİ!"

Ecran duyduğu sesle kelimelerini yuttu. Sesi çok korkunçtu. Sesi cinayet sebebiydi.

"A-ama kıy-"

Derdini anlatmalıydı. Zira böyle yarı çıplakken yanakları kıpkırmızı olmuş, utançtan ölüyordu. O kendini bile böyle görmezdi pek.

Sert bakışlar hala gözlerine bakıyordu. Korkuyordu genç kız hem de hiç korkmadığı kadar.

"Kes dedim daha fazla sesini duymak istemiyorum."

Dedikleriyle sus pus olmuştu Ecran. Gözlerini kırpıştırırken ağlama hissiyle dolup taşmıştı. İyide birşey dememişti ki. İçinden genç adama sövüyordu.

"Otobüs kafalı nolcak. O koca sesin içine kaçsın emi. At arabası kıl-"

"EE başka neyim mesela?"

Genç kız elini hızla ağzına kapatırken sesli düşündüğünü fark etti. Genç adam yatağa oturup yüzünü genç kıza doğru eğdiğinde olduğu yerde daha küçüldü Ecran. Gözleri kocaman açılmış adama bakıyordu. Ateşhan Ecranla yüzlerini hizaladı. Bu nasıl bir göz rengiydi? Cenneti vaad ediyordu adeta.

Hıçkırdı genç kız. Dudaklarını büzerken tekrardan hıçkırdı. Ateşhan tek kaşını kaldırmış genç kıza bakarken elini göğsüne vurdu genç kız. Kör olası hıçkırık geçmiyordu. Yapışıp kalmıştı sanki.

"Şey b-ben sana demedim. Kendi kendime şey edince oldu."

Dudaklarını dişlerken saçmalıyordu Ecran. Ateşhan karşısında duran meleğe bakarken aklını kaçırmamak için kalktı yataktan yoksa o dudaklara gömülecek ve sabaha kadar adını inlete inlete sikecekti.