ATEŞHAN(KAĞITÇI GÜZELİ)

6.BÖLÜM

Yapılan yorumlar ve gelen beğeniler beni o kadar mutlu ediyorki anlatamam. Biran önce yazmak ve yayınlamak istiyorum. Destek olan arkadaşlarıma kalpten teşekkür ediyorum😘😘

∆°∆°∆°∆°∆°∆°∆°∆
Saat akşam 7'ye geliyordu. Tüm gün boyunca Ateşhan evi gezdirmiş, yapmam gerekenleri söylemişti. Yemek yap Ecran, temizlik yap Ecran, çiçekleri sula Ecran, gel ağzımı kır Ecran bla bla bla.

Zaten çok ürkünçtü Ateşhan devi, bir kelimeyle ağzına baktırıyor, hayır dememe asla izin vermiyordu. Zırt pırt karşıma çıkıyor keskin gözleriyle beni süzüyordu. Tırsıyordum ondan. Heran üzerime atlayacakmış gibi duruyordu.

Hava epey bir kararmıştı. Kar yağıyordu. Ama ben evde tişört ve şortla -bana pantolon gibi oluyordu-
duruyordum. Çünkü ev çok sıcaktı. Yaz gibi hissediyordum. Alışık değildim bu konfora. Şu saatlerde genellikle eve yeni gelmiş olurdum. Elim yüzüm buz tutmuş olurdu. O tahta evde dona dona uyurdum. Bu ev bana çok fazlaydı, epey bir fazla.

Böyleydi bu düzen. Kimisi sıcak bir çorba için didinirken kimisi çorbaya tenezzül etmezdi. Nankördü insanoğlu. Hep daha fazlasını daha iyisini isterdi. Olmayınca da Allah'a şirk koşardı.

Salonda yerde oturuyodum. Ateşhan yarım saat önce gitmiş iki yarma adamıyla işi olduğunu söylemişti. Hemen gelecekmiş. Aman çok lazım.

Kocaman salonda kahve-krem L koltuğa oturmaya kıyamamıştım çok güzeldi. Bana layık olamayacak kadar güzel. Duvarda boydan boya kocaman bir televizyon vardı. Çok ürkünç duruyordu. Sanki adamlar evin içinde yaşıyormuş gibiydi.

Bu ev için fazla kirli hissediyordum. En son ne zaman banyo yaptığımı hatırlamıyordum. Saçlarım keçe gibi olmuştu. Acaba banyoyu kullansam kızar mıydı? Belki de ruhu bile duymazdı. Aklımdaki fikirle ayağa kalktım ve Ateşhanın odasına girdim. Gri siyah gardolabını açtığımda giymek için bir şeyler bakındım. Kırmızı tişörtü olurdu sanırım.

Kıyafet işinide halletmem gerekiyordu. Durmadan adamın şeylerini giyemezdim. Banyoya girdiğimde ağzım yere değecekti. Kocaman bir küvet vardı. Yuh gemi gibiydi. Direk onu es geçtim, aman boğulur kalırdım neme lazım.

Suyu ayarladığımda duşakabinin içine girdim. Biran önce Ateşhan gelmeden yıkanmalıydım.

∆°∆°∆°∆°∆°∆°∆°∆°∆°∆°∆

Ateşhan Necmi ve Hikmetle Yağız'ın mekanına gidiyordu. Yarım kalmış bir hesapları vardı.

"Abi kızı bırakacak mısın?"

Soru Necmidendi. Yaptıkları hatayı düzeltmiş doğru kişileri yakalamışlardı.

"Hayır koçum artık Ecran benim."

Kararlı ve otoriter sesi Necmi ve Hikmeti şaşırtmıştı.

"Ama abi o veled karı gibi-"

"Hayy senin karını sikiyim Necmi. O veled karı anlıyo musun? Ka-rı!"

Hikmet artık sinirlenmişti. Kaç gündür Necmi karı gibi diye diye ortalıkta geziyordu. Artık anlaması lazımdı. Karı gibi değildi lafın doğrusu karıydı direk.