ATEŞHAN(KAĞITÇI GÜZELİ)

16.BÖLÜM

Biraz geç geldim biliyorum ama o kadar yoğundum ki anca bölümü tamamladım. Sizi beklettiğim için üzgünüm ama tadaaa buradayım. Beğenilerinizi bekliyorum ve beğenen ellerinizi öpüyorum iyi okumalar😘😘

12 kere geçmişti aynı hemşire. Necmi 3 kez kahve getirmiş Hikmet 4 kez beni eve götürmeye çalışmıştı. 18 saat ameliyat sürmüş 1 kez kalbi durmuştu. 2 kez sakinleştirici yemiş şuan bir ölü gibi karşıya bakıyordum. Ne olmuştu? Şuan hayatta mıydı? Bana gülerek bakan gözleri kapalı mıydı? Beni seven elleri boşlukta mıydı? Neden atlamıştı önüme? Beni korurken vurulmuştu başıma hedef alan kurşun onu yaralamıştı. Necmi telefonda konuşurken demişti bunları.

Ben bu yükle nasıl yaşardım? Yanımda olmayan bedenine nasıl alışırdım?

"ATEŞHAN UYAN! GITME BENDEN LÜTFEN YALVARIRIM. NECMİ HİKMET KAHRETSİN NERDESİNİZ? ÖLME BENİ BIRAKMA"

Neden ses vermiyordu? Ölmüş müydü? Onu bu kadar geç bulmuşken hemen gitmiş miydi? Oda beni bırakıp gitmiş miydi?

Necmi ve Hikmet yanımıza koşarken hıçkırıklarım boğazımı tıkatmış oluk oluk elime gelen kanı bastırarak durmasını istiyordum. Akmamalıydı. O minicik kurşun bu kadar acıtmamalıydı canını.

"Abi abi ses ver. Duyuyo musun? Bırakma kendini!"

Necmi delirmiş gibi kana ve Ateşhana bakıyordu. Üstündeki ceketi sırtına basarken ellerim yere düştü. Ağlayışım tüm bahçeyi dolduruyor artık olmayan kurşun sesleri beynimi yiyordu.

"Necmi ben arabayı getiriyorum. Se-sen abimin başından ayrılma ceketide bırakma sıkı sıkıya tut."

Hikmet arabanın yerini unutmuş olmalıki bir oraya bir buraya gidiyor saçlarını yolarken küfürler ediyordu.

Ateşhan kucağımda sessizce yatıyordu. Göz yaşlarım saçlarına damlıyordu. Ellerim titriyordu usulca saçlarına deydiğimde tekrar hıçkırdım. Neden kara gözleri bana bakıp gülmüyordu. Yıkılmaz görünen vücudu bir kurşuna yenilmiş miydi?

"E-ecran."

Kısık titrek sesi kalbime batıyordu. Gözleri hafif aralık bana bakıyordu.

"Ya-yaşıyorsun. ŞŞŞ konuşma sadece gözlerime bak olur mu? Sakın kapama o gözlerini lü-lütfen Ateşhan lütfen gitme. Sende gitme."

Ağlamalarım şiddetlenmiş ellerimle yüzünü seviyordum. Gitmemeliydi. Beni bırakmamalıydı.

"Ö-özür dilerim be-beğim. Seni çok kırdım. A-affet be-"

"Konuşma dedim sana. Sus yorma kendini. Affettim seni. Yeterki kapama gözlerini. Her yer bu kadar karanlıkken ışığım olan gözlerini kapama Ateşhan."

Elini yüzüme uzatırken sıkıca tuttum. Daha fazla yorulmamalıydı.

"A-ağlama."