ATEŞHAN(KAĞITÇI GÜZELİ)

9.BÖLÜM

Ben geldimm. Her gün bölüm atmama rağmen beğeni ve yorumlar çok az belki bende 4-5 güne bir bölüm atmalıyım. Belki o zaman beğiniler yükselir. Neyse beğenen yorum yapan herkesi çooook öpüyorum💕💕

"Ateşhan canım napıyorsun burada?"

Uzaktan kendilerine gelen genç kız Ateşhana yaklaşmış hiçte samimi olmayan bir biçimde sarılmıştı.
Bu kız Ateşhana canım mı demişti?
•••••••••••••

Karşımdaki kadın Ateşhana sarılmış hatta üstüne atlar gibi yapışmıştı. Ben ağzım açık bir şekilde onlara bakıyordum. İşin tuhaf tarafı ise Ateşhan da kıza sarılmıştı. Hem de sahiplenir gibi.

Bu durum nabzımı arttırırken, dişlerimi sıkıyor, ayağımı ritmik bir şekilde yere vuruyordum.

"Bahar güzelim ne işin var burada?"

GÜZELİM? Ona güzelim demişti. Ama bana da demişti. Sadece ben değil miydim onun güzeli? İçimdeki çocuk küserken gözlerimin dolmasına mani olamadım. Kimdi bu kadın? Nerden Ateşhan'ın güzeli oluyordu? Yoksa sevgilisi miydi? Ya da evlilerdi? Ama o zaman beni neden öpmüştü? Benimle neden uyumuştu? Gururum kırgın bakışlarım yerdeyken gözümden akan yaşları hızlıca sildim. Ağlamamalıydım. Neden ağlıyordum ki? Ateşhanın evine sorgulamadan yerleşen bendim, beni öpmesine izin verende bendim. Kendimi o an kullanılmış ve aldatılmış hissediyor, burdan gitmek istiyordum. Kulaklarım çınlıyor, sesler boğuk boğuk geliyordu.

Ardından uzaktan Ateşhan amca diye koşarak gelen 3 4 yaşlarında küçük bir kız çocuğu gelmiş Ateşhan'ın boynuna atlamıştı. Ateşhanda onu kucağına almış etrafında döndürmüştü.

"Meleğim özledin mi amcayı?"

Benide defalarca kucağına almış ama hiç döndürmemişti. Bu git gide ağrıma gidiyordu. Bu anne kız kimdi? İçimdeki küskünlük artarken o kadın geldiğinden beri bir kere bile bana bakmayan Ateşhanla iyice kocaman olmuştu. Ayaklarımı yere vura vura ağlamak istiyor, o kadının arada bana kayan aşağılayıcı gözlerini oymak istiyordum.

Ama Ateşhan sana hiç bakmıyor kafamın içinde durmadan aynı cümle yankılanıp duruyordu.

"Amca pizza yemeye gidelim mi?"

"Ay Ateşhan bu cadı kaç gündür seni sayıklıyor, şunu bi pizza yemeye götür."

Zıkkım yeyin inşallah. Mırıldanmıştım. Neden bu kadar samimiydiler ki? Hem Ateşhanla beraber markete gidecektik biz; yani sizi pizza yemeye götüremez aç köpekler içimden saydırıyordum. Hem bana pizza almamıştı şimdi birde onlarla pizza mı yiyecekti? Pışşık içimdeki çocuk bile onlara sinir olmuştu. Biran önce gitsinler istiyordu.

"Tamam amcam hadi gidelim."

Ateşhan küçük kızı kucağına almış yanağını öpmüştü. Nasıl yani şimdi onlarla pizza yemeye mi gidecekti? Ee market ne olacaktı? İtiraz etmek istedim. Ateşhanla markete gideceğiz onu size vermem demek istedim ama onlar çoktan karşıdan karşıya geçmişlerdi. Ateşhan'ın arabasına doğru gidiyorlardı. Bense hala olduğum yerde dikiliyor dolu gözlerimle onlara bakıyordum.