ATEŞHAN(KAĞITÇI GÜZELİ)

3.BÖLÜM

Siyah_gunce' ye çok teşekkür ediyorum. İlk beğenimi senden aldım çok hojuma gitti ayoll😘😘

Araba durduğunda etrafına baktı Ecran. Bu ıssız köhne yerde ne işleri vardı? Korku usul usul yayılırken bedenine dudaklarını dişledi. Hava iyice kararmıştı. Saat kaçtı 8 yada 9 mu?

Umarım Ayşe yokluğumu fark eder de bu ıssız yerden beni kurtaracak birilerini bulabilir diye düşündü Ecran. Sonrada güldü kendi kendine. Kim ne diye Eco'yu merak edecekti ki? Kimsesizdi o, kimsesiz ve yalnız...

Yanındaki iki adam Ecranın kollarına girdiğinde ayak diremedi genç kız. Ne olacaksa olsun gözüyle bakıyordu artık. Depo gibi bir yere geldiklerinde Necmi kapıyı açtı ve erkek sandıkları kızı içeri itti. Hikmet Necmi' ye anlamaz gözlerle bakarken Necmi omuzlarını kaldırdı bilmiyorum der gibi. Tuhaflarına gitmişti genç kız. Bağırıp kaçmasını hatta onlara saldırmasını beklemişlerdi ama genç kız sadece ayak uyduruyordu. Zaten kafasınıda yerden kaldırmıyordu. Yüzüne bakmalarına müsade etmemişti. Depoyu talan eden itlerden biri miydi? Bilmiyordu iki genç adamda. Sadece kaçtığını gördüklerinde işkillenmişler ve tutup depoya getirmişlerdi. Eğer yanlış kişiyse bu ufak çocuk, iki gündür barut gibi ortalığın anasını ağlatan Ateşhandan çekecekleri vardı.

Depoya giren Ecran beresinin izin verdiği kadarıyla alttan alttan ortama bakıyordu. Hiç bir şey yoktu etrafta sadece bir kaç sandalye ve deri bir koltuk vardı birde deri koltukta oturan Dev gibi bir yaratık. Gördüğü canavarla ağzı şaşkınlıkla açıldı. İnsan mıydı bu adam? Otururken bile nerdeyse kendinden uzundu. Patlıcakmış gibi duran gömleğine ilişti gözleri hızlı hızlı kalkıp iniyordu göğsü Ateşhan'ın. Gözlerini adamın yüzüne çıkartmaya korktu Ecran. Bedeni böyleyse yüzü nasıldı kim bilir?

"Getirdik malları çalan iti abi"

"Epey bi koşturdu ama uzun bacaklarımızdan kaçamadı abi"

Necmi Ateşhana bakıp gülerken Hikmet kafasına vurdu Necmi'nin.

"Kes zırvalamayı lan. Uzun bacaklarmış. Benimkiler yanında seninkiler bir hiç adamım"

Hikmet bacaklarını Necmi'nin gözüne sokarken genç kız saf saf adamlara bakıyordu. Benim bacaklarım daha güzel bi kere diye geçirdi içinden. Sonrada durumun saçmalığına güldü. Bu depoda tek başınaydı ve konuşulan konu bacaklardı aman ne iyi...

Ateşhan geldikleri andan beri saçmalayan Hikmet ve Necmi'ye bakıyordu. O iki gündür uyumayıp işine çomak sokan itleri ararken konuşulan konunun saçmalığıyla dişlerini sıktı. Hatta o kadar sıktı ki gelen gıcırdama sesiyle anında Necmi ve Hikmet suspus oldular.

"Afedersin abi. Necmi'nin galeyanına geldim."

"Kusura bakma abi"

Kafaları önlerinde saygı duruşuna geçerlerken Ateşhan ateş gibi gözleriyle adete lav püskürttü ikisine.

Ecran gıcırdama sesiyle gelen çişini tutamayacaktı az daha. Çok sinirli duruyordu karşıdaki dev. Korkuyordu. Bedeni bu korkuya daha ne kadar dayanırdı bilmiyordu. Biran önce gitmek istiyordu buradan. Karşısındaki adamları tanımıyordu. Katiller miydi, hırsızlar mıydı? Kimdi bu adamlar?

"Kimin Adamısın Lan Sen?"

Gelen kükreme sesiyle titredi Ecran. Ona mı diyordu bu adam? Bedeni titriyordu. Tırnaklarını etine batırıyordu. Sonra usulca kaldırdı kafasını. Cılız ışığın aydınlattığı kadarıyla baktı genç adama. Gözleri cayır cayırdı. Kaşları çatılı, çenesi gergindi. Ölüm gibiydi yüzü. Çok korkunçtu. Kafasını eğdi Ecran daha fazla bakamayacaktı. Bakarsa kül olmaktan korkuyordu. Bakarsa yok olmaktan korkuyordu.