KARTAL İHTİLALİ

7.ÖLÜMÜN ÇİZGİSİ

♧BÖLÜM ŞARKILARI:
Kaan Boşnak -Bizi Nasıl Etkiler/
İndia -Ani bas la vida / Moral Of the story

♧♧♧♧♧♧♧♧♧

"Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata, varsın yara içinde kalsın dizlerim; yüreğim kadar acımaz nasıl olsa...." -Cemal Süreyya-

Kaan Boşnak - Bizi Nasıl Etkiler

Baybars elindeki viskiden bir yudum aldı ve dakikalardır yaptığı gibi gözlerini tekrar gökyüzüne kilitledi, gözlerinin önünden gitmek bilemeyen o yüz ve yüzüne yediği tokadın sızısı hala aynıydı. 14 yıl önce yediği tokadın sızısı gibi sızlamıştı. Bugün Asena onun için geçmişteki o kızı olmuştu, saçlarının uzunluğu, gözlerinin parıltısı...Hepsi ona geçmişteki kızı anımsatıyordu. İşin tuhafı iki kişide aynıydı.

Cebindeki telefonu çıkarıp Asena'dan bir bildirim olup olmadığını kontrol etti ama 40 dakikadır yoktu. Asena geleceğini söylediği için hepsi otele geçmişti ama ne dönen vardı ne arayan. Asena'yı tekrar aramak için rehber girdi, arama tuşuna basacakken Kaan'ın söylenmesi ile ona döndü.

"Çok içiyorsun farkında mısın bilmem ama boka bastık!" dedi.

Baybars bardağındaki son damlayı kafasına dikip başını aşağıya yukarı salladı, farkındaydı ama olanların nasıl bir yıkım yarattığını anlatamıyordu. Kaan çatık kaşlarla Baybars'a bakıyordu, stresle açıp iki yana bıraktığı kravatı, düğmelerini sökerek açtığı gömleği ile yeterince stresli duruyordu. Ama bu sert bakışlar Baybars'ın gözlerini dolduğunu görene kadardı, koşar adımlarla Baybars'ın yanına gitti ve elini ensesine koydu.

Endişeli bir ses tonuyla "neyin var lan? Bak yine Rapunzel dersen ağzına yumruğu yersin!" dedi. Baybars gülümsedi, gözünden bir damla yaş düştü.

"O.." dedi. Kaan sinirle gözlerini yumup açtı, "14 yıl! Olan oldu!"

Baybars başını iki yana salladı, "O kız bugün orada durdu ve ben o kızı öptüm!"

Kaan anlamamış gibi kaşlarını çattı, "Nerede? Nasıl? Sen Asena'yı mı öptün?!" üst üste sorduğu hiçbir soruya cevap vermedi Baybars. Kaan'ın ise şaşkınlığı kat ve kat arttı.

"Evet, onu öptü." dedi arkadan bir ses. Bu kişi Taha'ydı ve ilk defa bu konuda şaka yapmıyordu. Yaslandığı kapıdan doğruldu ve onların yanına gitti.

"Ve Asena ile şu meşhur Elfida'nın evinin önünde tartışmış!" dedi. Baybars balkon tırabzanına doğru gidip oraya yaslandı, hiçbir şey söylemedi. Kaan önce Taha'ya baktı sonra Baybars'a baktı. Usulca yanına gitti ve o da tırabzana yaslandı.

"Üzüntü sebebin ne? Ona benzediğini falan mı düşünüyorsun? Ya da öptüğün için bir ihanet mi? Ne oğlum bu kader? Anlat." dedi Kaan. Taha'da Baybars'ın öbür tarafına geçip yaslandı.

"Hayır!" dedi net bir şekilde ve tekrarladı, "hayır! O kız onun yanından bile geçemez!" Bu bir inkar mıydı yoksa bir gerçek mi? Baybars Kılıç gerçeğinden kaçıyor olabilir miydi? Derin bir sessizlik oldu , Baybars'a bu konu da kimse karşı çıkmadı. Onun aşık olduğu kişi ile bu kişi arasında çok fark vardı. Aslında haklıydı, onun aşık olduğu kız ölmüş Asena doğmuştu kimsenin aklının ucundan geçmeyecek Asena...

"pişmanlığın hastalığa dönüştü, unut artık onu." dedi Taha. Sesindeki hüzün cümlelerine yansımıştı. Her konuda şaka yaparken tek şaka yapmadığı konu buydu.

Baybars başını aşağıya yukarıya salladı, gözünde biriken yaşlar yanağından süzüldü ve Taha'ya döndü.

"Unutacağım.." dedi, iç çekti ve devam etti. "Onun gözlerine bakıp dizlerine kapanıp, özür dileyince ve o beni affedince unutacağım."