"Biz Kartalız...Ölüm kokarız, barut kokarız, kan kokarız anlıyor musun? Bu yuvaya girmek ölüm demek!"
Genç kadın dolu gözlerle buruk bir şekilde tebessüm etti. Kendini büyük bir arzuyla ölümün kollarına bırakmaya razıydı; kendini yuvaya adamaya hazı...
"Yarayla alay eder, yaralanmamış olan." Romeo ve Juliet-WilliamShakespare
Bölüm şarkıları: Dobra Vecher- Farazi&Ati242/ Madrigal- Başka bir evrende/ İndlia- Ainsi bas la vida/ İrem Derici- Bazı aşklar yarım kalmalı/Şanışer,Ayda- aşk şarkısı/ Yıldız Usmmova- Seni severdim
^^^^^^^^^^^^^^
"Dayanamıyorum artık..." Dedi Asena, konuşurken dudaklarının titremesine ve göz yaşlarını yanağından süzülmesine engel olamadı. Ruhsal olan acıyı resmen bedeninde hissediyordu, elleri titriyor ve sürekli kusma isteği duyuyordu.
Alnını soğuk duvara yaslayıp konuşmaya devam etti, "kaldıracağımı sanmıyorum sana çok ihtiyacım var, lütfen..." Telefondaki bip sesinden sonra ki haykırıştı bu, sevgili P'nin cevap vermeyeceğini biliyordu ama yine de konuşuyordu.
"Böyle olacağını bilmiyordum, bu kadar insanı kaybedeceğimi ve bu kadar ölüme yol açacağımı yemin ederim bilmiyordum..."
Sustu, sokakta yalnızca o ve çöpü karıştıran kedilerden başka kimse yoktu. Hıçkırıkları sokakta yankılanınca telefonu kulağından yavaşça indirdi, çöp konteynerin yanındaki duvara yaslanıp yere oturdu.
Ellerini yüzüne kapatmış deli gibi ağlıyordu, sokağın diğer ucundan adım sesleri geliyordu ama o bakmıyordu bile. Adım sesleri tam tepesine geldiğinde kesildi, o yine bakmadı.
"Seni sürekli koruyamam küçüğüm, gücüm ölümlere yetmiyor."
Asena ellerini yüzünden çekip başını kaldırdığın da şaşkınlıktan dudakları aralandı, damarındaki kanların hızlı akışını hissetmek mümkün değildi, resmen kalbi tekliyordu. Şaşkınlık yerini birkaç saniye sonra titreyen dudaklara bıraktı. Asena ıslak gözlerini ovuşturup karşısındaki şeyin gerçekliğini kontrol etti, karşısındaki kişi ona elini uzatıyordu ama Asena şaşkınlıktan tutamıyordu.
Bu yüzden karşısındaki adam Asena'nın elinden tutup ayağa kaldırdı ve ellerini saçında gezdirdi, saçları upuzundu. Bir saniye saçları uzundu, kalçasına kadar geliyordu...Bu bir rüyaydı.
Asena göz yaşları ile geri çekildi, "Sen gerçek değilsin!" diye haykırdı.
Karşısındaki adam buruk bir şekilde gülümsedi ve Asena'nın üzerine birkaç adım attı, elini Asena'nın yüzüne koydu.
"Evet ben gerçek değilim..." dedi, Asena'nın yüzünü okşamaya devam etti. Asena bir rüyada olduğunu biliyordu ama ilk defa uyanmak istemiyordu, bu rüyanın içinde yaşamak istiyordu. Saçları eskisi gibiydi...
Umutla gülümsedi.
"Beni özlediğini biliyorum ama bunları yaşamak zorundasın hem bak sana veda etmesi için kimi getirdim?"
Sevgili P başını sokağın diğer ucuna çevirdi, gelen adım sesleri bir süre sonra kesildi. Asena karşısında gördüğü yüz ile hem ağlayıp hem gülmeye başladı, yaşadığının bir rüya olduğunu dakikalar geçtikçe daha iyi anlıyordu.
"Behçet abi..." dedi, önce yavaş adımlarla sokakta ilerledi. Behçet kollarını iki yana açtı ve dişleri görünürcesine kocaman gülümsedi, Asena adımlarını hızlandırdı hatta koştu ve Behçet'in boynuna atladı, sıkıca sarıldı hiç bırakmak istemedi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
