Hepinize selamlar kartallarımmm!! Sizi çok özledim uzun soluklu bir bölüm ve cidden baya uğraştığım bir bölüm oldu, aşırı yoğun bir dönemden geçiriyorum ve bu yıl biterken size birkaç bir şey söyleceğim ama bölümden sonra şimdi iyi okumalar!! Yıldıza basmayı ve satır arası yorum yapmayı unutmayın!!
♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧
Okurken dinleyebileceğiniz müzikler: Skapova- Son Arzum, Karamet- Kara Duman, Mehmet Erdem- Sensiz olamam, Dedublüman- Belki, yedinci Ev- Anlat ona
Beni, beni, beni hatırla
Her ağlayan çocuğun gözyaşında
Evladını kaybetmiş bir annenin suratında
Boş kalıp titreyen avuçlarında
Beni, (beni, beni) hatırla (unutma)...
Derler ya dünya küçük yer diye ama değildir. Değildir efendim, dünya kocamandır elbet sizi aynı noktaya getirir yani eğer bir yerden giderseniz o yere dünya sizi mutlaka ulaştırır çünkü o nokta, o yol sizin kaderiniz ise evren mutlaka sizi oraya getirir....
'Ben Asena olduğumu zannederken Elfida olmak hiçbir zaman peşimi bırakmadı, çünkü neden Elfida olduğumu hatırlatan adam bir duvar gibi karşıma çıktı, bana başka çare bırakmadı.'
Asena yüzündeki o kırık gülümsemeyi silmedi, başını hafif bükerek "izleyelim ama sende sonuna kadar izleyecek kadar yürek var mı?" diye sordu, Baybars'ın öfkeli yüzü ifadesi yerini anlamsızlığa bıraktı. Asena'nın ne demek istediğini anlamamıştı, onun kelime oyunu yaptığını düşünüyordu.
Asena kaşını 'ne dersin' der gibi havaya kaldırdı. Baybars'ın kaşları tekrar çatıldı, gözlerindeki soğukluğa satırlar döşenirdi. Bir insan nasıl bu kadar ani duygular yaşayabilirdi? Nasıl böyle keskin ve acımasız olabilirdi? Daha iki gün önce acıdan nefes alamayan kişi nasıl sinirden nefes alamayacak hale gelebilirdi? Onu bu denli dengesiz yapan neydi? Karşısındaki kadının yalanları mı yoksa vicdanın sesi mi?
"İzleyelim." dedi, yatağa doğru birkaç adım attı tam yatağın dibine geldiğinde Asena'nın yüzüne doğru eğildi. "Umarım arkana bakmadan kaçmazsın gri kafa."
Asena sadece gülümsedi, başını iki yana salladı ama bu gülümsemenin bir anlamı vardı. Ben değil sen kaçacaksın gülümsemesiydi, ben acının en uç noktasını yaşadım sen kimsin gülümsemesiydi. Ama gülümsemenin altında büyük bir enkaz vardı, yıllarca onu beklemişken onu hep uykularında sayıklamışken onun bu denli yabancı oluşu hatta yine acımasız oluşu en büyük yıkımdı.
Baybars için Asena ya bir yabancıydı ya da bir ajan. Baybars geriye doğru çekilip "Serkan!" diye bağırdı. O bağırışı tüm odanın içinde hatta koridorun dışında bile yankılandı. Serkan hızla içeri girerken Baybars elini havaya kaldırıp elindeki hafıza kartını salladı, "bunu nasıl izleyebiliriz?"
Serkan önce Baybars'a baktı sonra Asena'ya, ikisi de birbirlerine kitlenmişti, arkada gerilimle karışık çalan duygusal bir müzik var gibiydi. Serkan korkak bir tavırla "şey bakabilir miyim şef?" diye sordu. Baybars, elini indirip uzattı.
"Yeni çıkan kamera hafıza kartlarında oldukça pahalıdır yani özellikl-"
"Serkan sana özelliklerini sormadım! Nasıl izleyebiliriz dedim?" diye çıkıştı, Serkan anında susmuştu ortada soğuk rüzgarın git gide arttığının o da farkındaydı. Geriye doğru birkaç adım atıp "ben hemen hallederim, bilgisayarda da açılır bunlar." dedi ve başını sallayıp odadan hızla çıktı.
JE LEEST
KARTAL İHTİLALİ
Algemene fictie"Biz Kartalız...Ölüm kokarız, barut kokarız, kan kokarız anlıyor musun? Bu yuvaya girmek ölüm demek!" Genç kadın dolu gözlerle buruk bir şekilde tebessüm etti. Kendini büyük bir arzuyla ölümün kollarına bırakmaya razıydı; kendini yuvaya adamaya hazı...
