နတ်ဆိုးသခင်နှင့် သူတော်စင်(QWFOD Extra 2 )( myanmar traslation)

Chapter (15)

Chapter (15)

ျပင္းထန္တဲ့တိုက္ပြဲကို ဆင္ႏႊဲၿပီးတဲ့ေနာက္ ဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္သခင္ ယြီခ်န္းဟိုင္လည္း ေမာပန္းလြန္းလို႔ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်သြားေတာ့တယ္။ ဇီရႊမ္နဲ႔က်ိဳးယြင္ရွန္႔က စမ္းေခ်ာင္းေလးတစ္ခုမွာ ေရခ်ိဳးၿပီး ၿမိဳ႕စြန္က လူမေနတဲ့အိမ္ပ်က္တစ္လံုးမွာ နားေနၾကတာျဖစ္တယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန္႔ကသာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေပမယ့္ ဇီရႊမ္က အိပ္မေပ်ာ္ဘဲ ေဘးမွာထိုင္ေနၿပီး သူ႔က်န္းခ်ီေတြကို မွန္ကန္တဲ့လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း လွည့္ပတ္ေနလိုက္တယ္။ က်န္းခ်ီေတြက ေနာက္ဆံုး သူ႔ရဲ႕တ်န္းထန္းထဲကို ဝင္ေရာက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ သူ႔မ်က္သားေပၚက အနီေရာင္ေတြ တျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့ပါးသြားၿပီး ပင္ကိုယ္အျဖဴေရာင္ ျပန္ေပၚလာေတာ့တယ္။ ျမဴေတြလို သူ႔စိတ္ထဲ ေဝဝါးေနေစတဲ့ အေတြးအားလံုးလည္း လြင့္ျပယ္ၿပီး တျဖည္းျဖည္း ျပန္ေကာင္းလာေတာ့တယ္။

တပ္မက္စရာ၊ ရူးသြပ္စရာေကာင္းတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြက ေသြးဆူႂကြခ်င္စရာ သူ႔စိတ္ထဲ ျပန္ျမင္ေယာင္ေနတုန္းပဲ။ သူ႔ရဲ႕လက္မွာ အခုခ်ိန္ထိ ေသြးစအနည္းငယ္ ေပေနဆဲျဖစ္ၿပီး သူ႔ေဘးမွာ ၿငိမ္သက္စြာအိပ္ေမာက်ေနတဲ့ လူငယ္ေလးက ျပင္းထန္စြာဆြဲေဆာင္ေနသလို ခံစားေနရဆဲျဖစ္တယ္။ ၾကံဳေတြ႕သမွ် အရာအားလံုးက ေပ်ာ္စရာအိပ္မက္ေတြျဖစ္ၿပီး ႏိုးလာတာနဲ႔ ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္တာလိုခ်င္ေပမယ့္ တစ္ေန႔တာကုန္ဆံုးသြားတဲ့အခါ အိပ္မက္ကေန ဇီရႊမ္ ႏိုးထလာခဲ့ၿပီ။

ဇီရႊမ္က ျပတင္းေပါက္ကေန ျခံထဲကိုခုန္ဆင္းလိုက္ၿပီး အာရံုဦးေရာင္ျခည္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့တယ္။ ႏွစ္နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ ေရာင္ျခည္ေႏြးေတြက တိမ္တိုက္ကိုေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး အေရွ႕မိုးေကာင္းကင္ကေန သူ႔မ်က္ႏွာေပၚကို ျဖာက်လာေတာ့တယ္။ ဒီေနျခည္ေႏြးက သူ႔ကို ေႏြးေထြးမႈကို ခံစားရေစတယ္ဆိုေပမယ့္ နက္ရႈိင္းတဲ့အေတြးေခ်ာက္ထဲ နစ္ျမဳပ္ေနတဲ့ သူ႔ကို ေအးစက္တဲ့ခံစားမႈေတြကို ေပးစြမ္းေနျပန္တယ္။

အခု သူက ေရွာင္လင္ဂိုဏ္းရဲ႕စည္းကမ္းနဲ႔ သူ႔ဆရာသခင္ခ်မွတ္ထားတဲ့ လမ္းစဥ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ၿပီး မေကာင္းဆိုးဝါးလမ္းေၾကာင္းေပၚကို ေရာက္ရွိေနၿပီဆိုတာ ဇီရႊမ္သိလိုက္တယ္။ ဒီအေတြးက သူ႔ကို ဖိစီးမႈျဖစ္ေစၿပီး မလႈပ္မယွက္ ေက်ာက္ရုပ္လို အိမ္ေခါင္မိုးေပၚမွာ ရပ္ေနေစေတာ့တယ္။ သူ အခုခ်ိန္မွာ အခန္းထဲမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ယြီခ်န္းဟိုင္ (က်ိဳးယြင္ရွန္႔)ကို မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲသလို ဆရာသခင္ေရွ႕မွာလည္း မ်က္ႏွာမျပရဲေတာ့ဘူး။

အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ အခန္းထဲမွာအိပ္ေနတဲ့ လူငယ္ေလးဆီက အသက္ရႉသံေလးေလးနဲ႔ မၾကာခင္ႏိုးထလာေတာ့မယ့္ဟန္ လူးလြန္႔ေနတာကိုၾကားေတာ့ မ်က္ႏွာပူေၾကာက္လန္႔ၿပီး အိမ္အမိုးေပၚကေနတစ္ဆင့္ တျခားကို ခုန္ပ်ံထြက္ေျပးလာေတာ့တယ္။

တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ ေရွာင္လင္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္က ေစလႊတ္လိုက္တဲ့ ဝါစဥ္ႀကီး ဘုန္းေတာ္ႀကီးအဖြဲ႕နဲ႔ဆံုေတြ႕ၿပီး ေက်ာင္းေတာ္ဆီကို အတင္းအက်ပ္ ေခၚေဆာင္သြားျခင္းခံလိုက္ရတယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန္႔ႏိုးလာေတာ့ သူ႔ခ်စ္သူကိုမေတြ႕တာနဲ႔ ပတ္ပတ္လည္ မိုင္အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဇီရႊမ့္ကိုလိုက္ရွာေတာ့ သစ္ေတာထဲမွာ တိုက္ပြဲျဖစ္သလို ရႈတ္ယွက္ခတ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရၿပီး သစ္ပင္ႀကီးေတြ အပိုင္းပိုင္းျပတ္ေနတာေတြ၊ အျမစ္ကကြ်တ္ၿပီး လဲက်ေနတာေတြကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။

သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ႕ပင္စည္မွာ ေရွာင္လင္ေက်ာင္းရဲ႕နာမည္ေက်ာ္ စိန္လက္ဝါးခုနစ္ဆယ့္ႏွစ္ခ်က္ျဖစ္ေပၚတဲ့ နက္ရႈိင္းတဲ့ လက္ဝါးရာႀကီးကိုေတြ႕ေတာ့ ဇီရႊမ့္ကို ေရွာင္လင္ဂိုဏ္းသားေတြ အတင္းေခၚသြားတယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသိလိုက္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ိဳးယြင္ရွန္႔က ရိကၡာေျခာက္ကိုဝယ္ျခမ္းၿပီး ေရွာင္လင္ေက်ာင္းကိုဦးတည္လို႔ ခရီးထြက္လာခဲ့တယ္။ သူ႔ခ်စ္သူကို ျပန္ၿပီး ကယ္တင္ရမယ္လို႔ စိတ္ကို ပိုင္းျဖတ္ထားလုိက္တယ္။

ေရွာင္လင္ေက်ာင္းရဲ႕ ဝါစဥ္ႀကီးဂိုဏ္းသားေတြက ဇီရႊမ့္ကိုသတ္မပစ္ဘဲ ေရွာင္လင္ေက်ာင္းကို အတင္းအက်ပ္ ေခၚေဆာင္လာၾကတာျဖစ္တယ္။ က်ိဳးယြင္ရွန္႔က ခရီးဆက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဇီရႊမ္က ေရွာင္လင္ေက်ာင္းရဲ႕ ျပစ္ဒဏ္ခန္းမမွာ ဒူးေထာက္ေနၿပီး ဆရာသခင္နဲ႔ ဝါစဥ္ႀကီးဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ ေမးခြန္းကို ရွက္ရြံ႕သိမ္ငယ္စြာ ေျဖၾကားေနရတယ္။

ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ က်ီရွန္းက သူ႔တပည့္ကိုေမးလိုက္တယ္။

"မင္းက သန္႔စင္တဲ့ ယန္က်င့္စဥ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ၿပီး ရူးသြပ္သြားၿပီပဲ.."

ဆရာေတာ္က ဇီရႊမ္ရဲ႕ေသြးေၾကာကို စမ္းသပ္ၾကည့္ၿပီး ဝမ္းနည္းပမ္းနည္း ေျပာလိုက္တယ္။ သန္႔စင္ယန္ခႏၶာနဲ႔ ေမြးဖြားလာတဲ့လူငယ္ေလးက မၾကာခင္ ယန္ခႏၶာက်င့္စဥ္ရဲ႕ အထြတ္အထိပ္အဆင့္ကို ေရာက္ရွိၿပီး ထူးခြ်န္ေပါက္ေျမာက္သြားမယ္လို႔ အားလံုးက ေမွ်ာ္လင့္ထားေပမယ့္ အခုေတာ့ သန္႔စင္ယန္က်င့္စဥ္ကေန ေသြဖယ္ၿပီး အလကားျဖစ္ကုန္ၿပီ။

ဇီရႊမ္က ဆရာသခင္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ ေခါင္းငံု႔ေနၿပီး ရွက္ရြံ႕မႈက တစ္ကိုယ္လံုးကိုပ်ံ႕ႏွံ႔လို႔ စကားတစ္လံုးေတာင္ ဖြင့္ဟမေျပာဝံ့ေတာ့ဘူး။ ပံုမွန္ဆိုရင္ ေရွာင္လင္ဂိုဏ္းက မေကာင္းဆိုးဝါးလမ္းစဥ္ကိုက်င့္တဲ့ တပည့္သားေျမးေတြရဲ႕ သိုင္းပညာကိုဖ်က္ဆီးၿပီး ဂိုဏ္းကႏွင္ထုတ္လိုက္ေပမယ့္ အခု ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးက ဇီရႊမ္ကို ဒီလိုမလုပ္ရက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အျခားဝါစဥ္ႀကီး ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး ျပစ္ဒဏ္တုတ္ခ်က္ ၃၀၀ ကိုခံၿပီး လႈိဏ္ဂူထဲမွာ ဆင္ျခင္သံုးသပ္မႈျပစ္ဒဏ္ကို ငါးႏွစ္လုပ္ခိုင္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။

ဇီရႊမ္က တုတ္ခ်က္ ၃၀၀ ကို လက္ခံၿပီးေနာက္ အတြင္းဒဏ္ရာက ဆိုးဝါးလာတယ္။ သူ႔က်န္းခ်ီေတြက မတည္မၿငိမ္ျဖစ္လာၿပီး တ်န္းထန္းထဲကခ်ီေတြက မရီဒန္ထဲကို စီးဝင္သြားေတာ့တယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ သူ႔မ်က္ဝန္းထဲမွာ ေသြးနီေရာင္ျဖစ္လာၿပီး၊ ဝါဝင္းတဲ့အသားအေရက ျဖဴျပာျပာအေရာင္ျဖစ္လာၿပီး အေၾကာျပာျပာေတြက တစ္ကိုယ္လံုးကို လိမ္ယွက္ၿပီးေပၚလာတယ္။

ဇီရႊမ့္ရဲ႕ အခုပံုစံက လူသားကေန မေကာင္းဆိုးဝါးပံု ျဖစ္ေပၚေနတယ္။ လႈိဏ္ဂူကုိေစာင့္ၾကပ္ရတဲ့ ဘုန္းႀကီးက ဇီရႊမ္ရဲ႕ေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ သြားခ်င္းရိုက္ခတ္ေနေအာင္ ေၾကာက္လန္႔သြားတယ္။ ဇီရႊမ္သာ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကလြတ္သြားရင္ ဒီေရွာင္လင္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာ ေသြးေခ်ာင္းစီးသတ္ျဖတ္မႈေတြ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာသိလို႔ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္နဲ႔အႀကီးအကဲေတြဆီကို အေျပးသြားၿပီး သတင္းပို႔လိုက္တယ္။

ဂိုဏ္းခ်ဳပ္နဲ႔ ဝါရင့္ဘုန္းႀကီးေတြ ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာၿပီး ဇီရႊမ္ရဲ႕ မေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ပိုင္း ပံုစံကိုေတြ႕ေတာ့ ထိတ္လန္႔သြားၾကတယ္။

"မေကာင္းေတာ့ဘူး.. သူ မၾကာခင္ မေကာင္းဆိုးဝါးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲေတာ့မယ္.. အားလံုး.. သူ႔ကိုယ္ထဲကို က်န္းခ်ီေတြထည့္ၿပီး မေကာင္းဆိုးဝါးအရွိန္ကို ဖိႏွိပ္လိုက္ၾက.."

ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးက ေႏွာင့္ေႏွးျခင္းမရွိဘဲ ဇီရႊမ့္အေရွ႕မွာ တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး က်န္းခ်ီေတြနဲ႔ ဇီရႊမ့္ကိုယ္ထဲကို အားျဖည့္ေပးလိုက္တယ္။ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ရဲ႕အမိန္႔ေၾကာင့္ က်န္ဘုန္းႀကီးေတြလည္း ခ်က္ခ်င္း ဇီရႊမ့္ပတ္လည္မွာဝိုင္းထိုင္ၿပီး က်န္းခ်ီေတြကို လႊဲေျပာင္းပို႔ေဆာင္ေပးၾကေတာ့တယ္။

ဒီက်န္းခ်ီေတြက ဇီရႊမ့္ကိုယ္ထဲက ေဖာက္ျပန္ေနတဲ့ခ်ီေတြကို ဖိႏွိပ္လိုက္လို႔ ဇီရႊမ္ရဲ႕ကိုယ္ေပၚက အျပာေရာင္ေသြးေၾကာေတြ တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့ပါးသြားၾကတယ္။ ဒါက ခဏပဲထိန္းႏိုင္တာျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ခါ ကိုယ္ေပၚကို အစိမ္းေရာင္ေသြးေၾကာေတြ ယွက္သမ္းေပၚလာၿပီး ပထမတစ္ခါထက္ ဇီရႊမ့္ကို ေဝဒနာခံစားရေစတယ္။

လႈိဏ္ဂူအျပင္မွာရွိတဲ့ ဘုန္းႀကီးဆီကို ဂိုဏ္းခ်ဳပ္က လွမ္းေျပာလိုက္တယ္။

"က်န္ခန္းမကဘုန္းႀကီးေတြ အကုန္ေခၚလာၿပီး မေကာင္းဆိုးဝါးကိုတားဆီးဖို႔ ဗုဒၶက်မ္းစာကို လာၿပီး ရြတ္ဖတ္ခိုင္းလိုက္"

ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးက အမိန္႔ေပးၿပီး ဇီရႊမ္ရဲ႕ကိုယ္ထဲ က်န္းခ်ီေတြ ထပ္ျဖည့္ေပးလိုက္တယ္။

ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕အမိန္႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းေတာ္တစ္ခုလံုး ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြက မေႏွာင့္ေႏွးရဲဘဲ အျပစ္ျပန္လည္ဆင္ျခင္ရာ လႈိဏ္ဂူအျပင္ဘက္မွာ အထပ္ထပ္ဝန္းရံထိုင္ေနၾကၿပီး ဗုဒၶက်မ္းစာကို ညီညာဖ်ဖ် ရြတ္ဆိုလိုက္ၾကေတာ့တယ္။ ဒီရြတ္ဖတ္တဲ့ တရားသံေတြကိုၾကားေတာ့ ဇီရႊမ္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ေနတဲ့အေတြးေတြက တစ္စတစ္စ ပိုမိုၿငိမ္သက္လာခဲ့တယ္။ သူ႔မ်က္လံုးထဲမွာျမင္ေနရတဲ့ ရူးေလာက္ေအာင္ ဆြဲမက္စရာေကာင္းတဲ့ လူငယ္ေလးနဲ႔ ေသြးအိုင္ထဲမွာ လံုးေထြးယွက္တင္ ေသြးသားဖလွယ္ေနတဲ့ျမင္ကြင္းေတြ၊ စိတ္ကိုထႂကြေစတဲ့ ရမၼက္ႂကြဖြယ္ ေက်နပ္တဲ့ညည္းညဴသံေတြက စိတ္အာရံုထဲကေန တျဖည္းျဖည္း မႈန္ဝါးလာခဲ့တယ္။ ဇီရႊမ္ရဲ႕စိတ္အာရံုက သူငယ္စဥ္ကတည္းက ရြတ္ဖတ္ခဲ့တဲ့ ဗုဒၶက်မ္းစာေတြကို ေသခ်ာၾကားေနၿပီး အျပင္ကအသံနဲ႔အတူ စိတ္ထဲမွာ လိုက္လံရြတ္ဆိုေနမိတယ္။

သူ႔ကိုယ္ေပၚက မိစၧာနဲ႔တူတဲ့အရိပ္ေတြ တျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့သြားၿပီး သာမာန္လူသားပံုစံ ျပန္လည္ျဖစ္လာေတာ့မွ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးက က်န္းခ်ီသြင္းေပးတာကေန ရပ္သြားေတာ့တယ္။ ဇီရႊမ္ ပံုမွန္ျဖစ္သြားေတာ့မွ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးက က်န္တဲ့သူေတြအားလံုးကို ျပန္လႊတ္လိုက္တယ္။

ဇီရႊမ္က စိတ္ႏွလံုးတည္ၿငိမ္သြားေတာ့ က်န္းခ်ီေတြကို မွန္ကန္တဲ့လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ ဆက္လက္လွည့္ပတ္ေနလိုက္တယ္။ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ႀကီးက လႈိဏ္ဂူကေန ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္ ဂိုဏ္းသားေလးက အေျပးအလႊား သတင္းလာပို႔တာနဲ႔ၾကံဳတယ္။

"ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဆရာေတာ္.. အျပင္မွာ မေကာင္းဆိုးဝါးဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ေရာက္ေနပါတယ္.."

"သူလာတာ ေကာင္းတာပဲ.. သူ႔ကို ေတြ႕ခ်င္ေနတာနဲ႔ အေတာ္ပဲ.."