Yatılı Okul 2

Hiçbir şey gizli kalmaz.

Yatılı okul 2 hakkında,  lütfen okuyun.
Öncelikle ilk kitap ile bağlı mı, ilkini okumadan da okunur mu sorusuna cevap vereceğim. Hayır okunmaz.  Başlarda evet, sorun olmaz ama ilerleyen bölümlerde ilk kitap ile baya bağlamayı planlıyorum.

Daha sonra birinci ile karakter konu ilişkisi nasıl olacak denilmişti. Karakterler anlamış olacaksınız ki farklı. Mekan aynı olmakla beraber olaylar farklı ama benzer olacak.

☆Ben de farklı bir şey bekliyordum birinci ile aynı şeklinde yorumlar aldım. Baştan söylüyorum bunda da ilkinde olduğu gibi bulmacalar,  ana bir karakter, beraber çalıştığı kişiler ve ölenler olacak. Sonra gelip de aynı bu iğrenç demeyin. Baştan söylüyorum kimseye zorla okutmuyorum ben istemeyen şimdi bıraksın.☆

..
Yeryüzünde en iyi gizlenen sır bile ortaya çıkmaya mahkumdur.
~

Sınıftan fırladığım gibi telefonlara koşmaya başladım. Bir an önce buradan kurtulmam gerekiyordu. Çok tehlikeliydi, ölebilirdim. Gece Rain ve Rae ile geldiğimiz yerde durarak düşünmeye başladım. Telefonlar nerede demişlerdi?

Aklımda dün geceyi tekrar yaşamaya çalıştım. Bana bir yeri işaret ediyorlardı, diyorlardı ki telefonlar da şurada. Ben o tarafa dönüyordum ve.. ah!

Tarif edemeyeceğim kadar kötü bir baş ağrısı başıma saplanır saplanmaz kendimi yerde buldum. Ben onların gösterdiği tarafa dönüyordum ve..

Ne zaman bunu düşünsem başımın daha da zonklaması normal olamazdı. En iyisi babamı daha sonra arayayım.

Bu düşünce aklımdan geçer geçmez ağrı durdu. Hemen oturduğum yerden kalkarak üzerimi silkeledim. Buradaki her neyse babamı aramamı istemiyordu, beni burada tutmakta kararlıydı. 

Hızla odaya döndüm. Üç oda arkadaşım da kendi halinde görünüyordu. Ders çalışan, sohbet eden sıradan insanlar. 'Sıradan' lafını ne kadar çok kullanırsam kendimi o kadar normal hissedeceğime inanıyordum.

''Maria orada neden dikiliyorsun? Yanımıza gelsene''

Kafamı iki yana sallayarak kendime geldim. Olanlar bir süre için mantıklı gelse de birkaç dakika sonra ben buna nasıl anlam verdim derken buluyordum kendimi.

Rita'nın yanına geçerek oturdum. Rain ve Rae ise tam karşımda kalıyordu. Onlara bu konu hakkında soru sormalı mıydım? Beni anlarlar mıydı? Hak verirler miydi?

Yoksa gözlerinde delirmiş bir kız gibi mi dururdum.

''Okulunda ilk gün nasıldı bakalım?'' her zamanki gibi neşesi eksik olmayan Rain'e vereceğim cevabı ben bile bilmiyordum.

''İyiydi, ama biraz tuhaftı.''

''Nasıl tuhaftı mesela?'' bu kelimeyi kullanırken böyle bir soru ile karşılaşacağımı bilmem gerekiyordu.

''Bir soru sorabilir miyim?'' Rain'in gülümsemesinin solduğunu görebiliyordum. Burada bir şeylerin ters gittiğinin farkında olmalıydı.

''Elbette sorabilirsin.'' an öncekinin aksine yapmacık bir hal alan gülümsemesi soracağım soru için endişeli olduğunu anlamama yeterdi.

''Sınıfta herkes sıraları ve duvarları karalıyor. Merak ediyorum da-''

''Bunu bilmiyorum.'' aniden lafımın kesilmesi ile tuhaf hissettim.