Yatılı Okul 2

Carolyn..

Hayatımda hastaneye gitmediğim kadar tedavi olasına gelmiştim. Geldiğimden beri sürekli bir şeyler beni buraya sürüklüyordu. Doğumhanenin önünden geçerken Ricky'nin anlattıkları aklıma geldi. Kafamı iki yana sallayarak hayal dünyamdan sıyrıldım.

Rain üzerinden zaman geçmiş olduğundan olacak biraz sakinleşmişti. En azından konuşurken kelimeleri seçebiliyorduk. ''Ders çıkışıydı, odama dönüyordum. Sonra kütühanenin önünden geçerken bazı sesler duydum. Aldırış etmedim, ama korkuyordum da. Bir kırılma sesi duyduğum gibi tuvalete girdim. Rita yerde yatıyordu.''

''Kırılma sesi mi dedin?'' Rain başıyla onayladı. ''Aynanın içerideki kişinin üzerine devrilebileceğini düşünmüştüm.''

''Ya devrilmiş mi?'' kafasını iki yana salladı. ''Rita'ya devrilmemiş ama devrilmişti. Kırıkların arasından geçerek Rita'ya ulaştım.''

Önceki gece tuvalette yaşadığım tuhaf olay aklıma geldi. Rae huzursuzlanmaya başlamıştı. ''Şu aynalardan ne istiyorsunuz bilmiyorum. Duymadığım kadar ayna lafı duydum şu zamanlarda.''

Belki Rita'yı merak ediyor olmasam buna karşılık verirdim ama şimdilik sadece sustum. Rita' nın yanına ulaştığımızda durumu iyi görünüyordu. Rain onu öyle görünce nasıl korkutuğu anlatsa ne olduğunu sorsa da Rita anlatmayı reddetti.

Rae ve Rain'in çıktığı bir sırada Rita'yı yalnız yakaladım. ''İyisin değil mi?'' kafasıyla onayladı. Ne olduğunu sorsam anlatmak istemeyecekti muhtemelen.

''Biliyorum söylemeyeceksin ama.. nasıl oldu tüm bunlar. Oraya gittiğinde aynanın devrileceğini hissedip geri mi çekildin yoksa?'' önüne bakmaya devam etti. Cevap vermeyeceğine ikna olmuştm ki konuşmaya başladı.

''Ben bir ses duydum.. o yüzden girdim içeri. Daha sonra kimse yoktu.. arkam kapıya dönük bir şekilde beklemeye başladım. Neden yaptım bilmiyorum sanki çivilenmiş gibiydim. Ağlamaya başladım. Birinin kapıyı açtığını duydum, kimseyle konuşmak istemedim. Bir kabine girip kapıyı kilitlemek istedim ama bunu yapamadan içim geçti.''

Ona bir şey olmamasına sevinmiştim. Belki de o kabine girmek istemese orta yerde bayılacaktı, ayna da üzerine düşecekti. ''Anlattığın için teşekkür ederim.''

Sandalyeden kalkıp dışarı çıkmayı düşünmüştüm. Elim başındaki rapora çarpınca yere düştü. ''Ah, afedersin istemeden oldu.'' Rita'nın bunu sorun edeceğini sanmıyordum, yine de söyleme gereği duydum.

Kitap şeklindeki raporun ilk sayfasını açıp dona kaldım. Derin bir nefes alana kadar nefesimi tuttuğumu anlamamıştım. Onu bulmuştum.

Rita White.

Bu kişi gerçekten Rita mıydı? Başka bir white olamaz mıydı, olabilirdi değil mi? Olmalıydı. ''Maria, sorun nedir?''

Onu koridorda gördüğüm gün aklıma geldi. Saçlarını kısa kesmişti. Daha sonrasıda Chris'in tuhaf davranışları artmıştı ve öleceğime kadar gelmişti bu. ''Neden saçlarını kestin Rita?''

Anlamsız bir ifade ile baktı. ''Model değişikliği deme bana, neden saçlarını kestin.'' gözlerini benden ayırarak odada gezdirdi. Ağladığını fark ettim. ''Maria.. anlatsam inanmazsın ki.''

Benim okul ile ilgili öğrendiğim bilgilerin az olduğu fikrindeydi. ''İnanırım, bu okulun ruhlu olduğuna bile inandım. Gerçekten daha tuhaf ne olabilir?''

''Ölüyordum Maria, anlıyor musun ölüyordum.'' elimde tuttuğum raporu yere düşürdüm. Bir şey söylemeden kendimi dışarı attım. Bir arkadaşımın yaşamını bir arkadaşım almıştı ve bir arkadaşım her şekilde ölecekti.