Olmayan bölümün olmayan rafı.

10.7K 504 318
                                    

Ne olduğundan habersiz olduğumuz birçok  varlık ile aramızda bir nefes kadar fark var
~
Hala buradaydım.

Hayallerimde evimde uyanmak vardı ama ben hala buradaydım. Burada kalmaya mecburdum üstelik. Kalkarak banyoya girdim. Aynayı görmem ile bir adım geri gitmem bir oldu. Rüyamda da bir ayna karşısındaydım.

Gözlerimi açana kadar ne hareket ettim ne de başka bir şey gördüm. Hep aynı görüntü. Sadece rüyanın sonunda aynadaki görüntümde bir değişiklik oluyordu. Gözle görülebilir bir şey değildi, değişiklik görmemiştim de.

Ama bir şeylerin değiştiğini hissetmiştim. Sadece bir rüya.. Uzanarak suyu açtım. Yüzümü yıkarken aynaya bakmamaya çalışıyordum. Kafamı kaldırmak yerine aynanın aşağısına bakıyordum. Görüntüm ile göz göze gelmekten korkuyordum çünkü.

Arkamdaki kapının aralandığını gördüm aynada. Dönüp kontrol etmek istesem de kapının yeniden kapalı olduğunu farkettim. Muhtemelen kendimi fazla zorluyordum. Musluğu kapattığım zaman arkamda dikilen iki bacak gördüm.

Eti kemiğine yapışmış ve kanlı bir bacak. Gözlerimi aynanın aşağısından ayırıp kendim ile göz göze geldim. Ben gibi bakan saçları dağınır, gözleri kanlanmış bir kadın ile. 

Çığlık atarak yere çömdüm. Omuzlarımda iki el hissettim. ''Maria neden bağırıyorsun ne oldu?'' Rita'nın sesiydi bu. Ona olanları anlatmayı düşündüm, beni anlardı ama içeri Rain girince anlatmamaya karar verdim.

''Bö- böcek vardı. Lavaboda.'' Rita'dan destek alarak ayağa kalktım. Rain gülümsedi. ''Kötü bir şey oldu sandım. Nerede şu böcek öldüreyim korkun geçecekse.''

Bir böcek olmadığını ancak kaçmış olabileceğini söyleyerek ifade edebilirdim. ''Lavabonun içindeydi ama kaçmış olmalı. Çok hızlı hareket ediyordu.

Rain lavaboya baktı. ''Çok şanslısın ki kaçamamış henüz.'' elini kaldırdığı zaman avcunda bir böcek olduğunu gördüm. ''Na- nasıl olur bu?''

''Böceğin kaçmamış olması o kadar da tuhaf değil bence. Hadi derslere geç kalacaksın.'' Rita'ya baktığım zaman bir şeyler olduğunu anladığını farkettim.

Hemen üzerimi giyinerek çantamı kaptım. Bu şartlar altında okumak mümkün değildi. Lise hayatımın bu şekilde sonlanacağı aklıma gelmezdi ama sanırım sınıfı geçemeyecektim. Zaten konulardan geri bir halde okula başlamıştım. Üstüne yalnız ben değil kimse dersi dinlemiyordu.

Sınıfa gelerek dün oturduğum yere geçtim. Herkesin belirli bir yeri olmadığını o an anladım. Benim yanıma oturup da kalemi olmadığını söyleyen çocuk şimdi en ön sıradaydı.

Etrafıma baktığım zaman tüm kızların saçının ya çok uzun olduğunu yada omuzlarında olduğunu farkettim. Bende uzun saçlılardan oluyordum. Bir moda akımı etkisinde miydiler yoksa okulun kurallardan birisi miydi bu da?

Önümde duvarı karalayan kızı aradı gözlerim. Bu sefer yerinde başka bir kız vardı ve o görünmüyordu. Duvara neden öyle bir şey yazdığını ona sormam gerekti. Kapıdan onun yerine hoca girdiği zaman hayal kırıklığına uğradım.

Adam elindeki kağıtları önde oturan bir çocuğa verdi ve çocuk kağıtları dağıtmaya başladı. ''Arkadaşlar, habersiz bir yazılı olacaksınız.''

Tek bir kelime bile bilmeyen ben için kötü bir haberdi. Adam masasına oturdu ve gözlerini sınıfta gezdirdi. ''Herkes burada'' diyerek bir şeyler yazdı. Ama o kız daha gelmemişti. Elimi kaldırdım.

Yatılı Okul 2Where stories live. Discover now