အခန္း-၁၇

9.1K 1.6K 111
                                    

"ခရီးစထြက္ၿပီ"

"လင္အာ" သူသိမ္းျပီသည္နွင့္ ခ်န္ဖုန္းအခန္းထဲ၀င္လာသည္..

"အကိုၾကီး" ခ်န္လင္သန္းလိုက္သည္..

ခ်န္ဖုန္းကရယ္လိုက္ကာ " ခုထိမနိုးေသးဘူးလား"

"မေန႔ညက ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္ဘူး.." သူ႔ကိုခ်န္လင္ေရေႏြးတခြက္ငွဲ႕ေပးလိုက္သည္.. "အကိုၾကီးဘာလိုလို႔လဲ"

"ေရွာင္ယြီနဲ႕အတဴ ေတာင္ဘက္ကို သြားခိုင္းေတာ့မယ္လို႔ အေဖ့ဆီကၾကားလို႔" ခ်န္ဖုန္းကဆက္ေျပာသည္.. "ခရီးတေလ်ွာက္မင္းကို တိတ္တိတ္ေလးကာကြယ္မယ့္သူေတြ စီစဥ္ထားတယ္.. မေတာ္တဆ တခုခု အေရးေပၚဆိုရင္ မင္းသူမ်ားကိုပဲအားကိုးေနလို႔မရဘူး"

ခ်န္လင္ တုန္႔ဆိုင္းသြားသည္.. "သိုင္းသင္ေပးဦးမလို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္"

"မလုိေတာ့ဘူး" ခ်န္ဖုန္းက ေခါင္းခါျပီးေျပာသည္..
"ဥာဏ္နိမ့္တယ္.. တတ္မွာမဟုတ္ဘူး"

ခ်န္လင္ "....."

အဲ့ေလာက္ဒဲ့ၾကီးေတာ့မေျပာပါနဲ႔..

"ဒါညီေလးကိုေပးမယ္" ခ်န္ဖုန္းက ေသတၱာေလးတစ္ခုေပးသည္..

"ဘာလဲ" ခ်န္လင္ ဖြင့္ဖို႔လုပ္လိုက္ေပမယ့္ ခ်န္ဖုန္းကတားလိုက္သည္..

"အခုမဖြင့္နဲ႕"

"လွိ်ဳ႕၀ွက္လက္နက္လား" ခ်န္လင္ ခ်က္ခ်င္းစိတ္၀င္စားသြားသည္..

"ဟုတ္တယ္" ခ်န္ဖုန္းက သူ႔ေခါင္းကိုပုတ္သည္..

"အကိုၾကီးကိုယ္တိုင္လုပ္ထားတာ.. အႏၱရယ္ၾကံဳျပီဆိုရင္ ရန္သူဘက္ကိုလွည့္ျပီးဖြင့္လိုက္... ထြက္ေျပးဖို႔ အခ်ိန္တခုရေအာင္လုပ္ေပးနိုင္တယ္"

"ဒီခရီးက အဲ့လိုအႏၱရာယ္မ်ားမွာလား" ခ်န္လင္ အျပစ္ရွိသလိုခံစားရသည္.. သူ႔ေၾကာင့္အားလံုးအလုပ္ရႈပ္ကုန္ျပီ..

"မမ်ားပါဘူး.. လင္အာ ခရီးတေလွ်ာက္လံုး အဆင္ေျပမွာ" ခ်န္ဖုန္းက သူ႔ပါးကိုပြတ္ျပီးေျပာသည္ "အကိုက လိုက္မကာကြယ္ေပးနိုင္ေတာ့ သက္သက္ထည့္ေပးလိုက္တာ"

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အစ္ကိုၾကီး" ခ်န္လင္ ေက်းဇူးတင္သည့္မ်က္၀န္းမ်ားနွင့္ၾကည့္မိသည္..

Everywhere in Jianghu is bizarre (သိုင္းေလာကရဲ႕ ဘယ္ေနရာမဆို ဗ႐ုတ္သုတ္ခပဲ)Where stories live. Discover now