Zawgyi
ဒီေန႔ အလုပ္နားရက္မို႔ ေအးေအးလူလူ အိပ္ေနခဲ့မိ၏။အိပ္ရာႏိုးလာခ်ိန္မွာေတာ့ အရိပ္ေရာ သမီးေရာ အခန္းထဲ မ႐ွိ။နာရီမွာ ျပေနသည္က မနက္၈နာရီ။ဒီသားအဖ ေစာေစာစီးစီး ဘယ္သြားၾကျပန္ပါလိမ့္။အရိပ္ဆိုတာေလ တစ္ခ်က္မွ အၿငိမ္မေနခ်င္သည့္ လူစား။ကိုေယၠတာ့ သူ႔က်န္းမာေရးေၾကာင့္ စိတ္ပူၿပီး အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္။သူကေတာ့ အေျခအေနေပးရင္ေပးသလို လုပ္ခ်င္တာကို စြတ္လုပ္တတ္၏။ေမြးထားသည့္သမီးဆိုတာကလည္း အရိပ္နဲ႔ တေထရာတည္း။ကိုယ္ေတြ ေယာက်ာ္းဘယ္ေလာက္ခ်စ္သလဲဆိုတာ စဥ္းစားသာၾကည့္။
"ဟာ...ကိုကို ႏိုးေနၿပီလား"
အိပ္ရာက ထဟန္ျပင္ဆဲမွာပင္ အခန္းတံခါးကိုတြန္းဖြင့္လ်က္အရိပ္တို႔သားအဖဝင္လာေလသည္။မ်က္ႏွာေပၚသနပ္ခါးတင္ရမည္ဆို မ်ိဳးစံုေသာင္းက်န္းတတ္သည့္ သမီးကလည္း သစ္ရြက္ပံုပါးကြက္ၾကားျဖင့္။သူ႔သမီးကို ဘယ္လိုေတာင္ေခ်ာ့ေမာ့လူးထားေပးသည္မသိ။
"အင္း..ခုမွႏိုးတာပါ။အရိပ္က ဘယ္ၾသား''
တည္တံ႔အေမးကို ျပန္မေျဖရေသးခင္ သမီးရဲ႕ဂါဝန္ႀကိဳးစကို အက်အနခ်ည္ေပးေနေသးသည္။ၿပီးမွ...
"ကိုကို႔အတြက္မနက္စာသြားဝယ္တာေလ။ကိုကိုပဲ မုန္႔ဟင္းခါးစားခ်င္တယ္တဖြဖြေျပာေနၿပီး..''
"ေၾသာ္..၃ေယာက္ အတူတူသြားစားခ်င္တယ္ေျပာတာေလ ကိုကိုက"
အလိုမက်သည့္ေလသံျဖင့္ တည္တံကဆိုေတာ့ ခပ္ေျပေျပအျပံဳးတစ္ခုကို ႏႈတ္ခမ္းထက္မွာတင္ရင္း..
"သမီးနဲ႔သြားစားဖို႔ကဘယ္လြယ္မလဲလို႔၊သမီးကဟိုဆြဲဒီဆြဲအရြယ္ေလကိုကိုရယ္။ေရေႏြးပူေတြဘာေတြဆြဲခ်မိေတာ့ဘယ္ႏွယ့္လုပ္ပါ့မလဲ။ကဲပါ...ထေတာ့။မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး ေအာက္ဆင္းလာေတာ့ေနာ္၊ကြၽန္ေတာ္..ကိုကို႔အတြက္ျပင္ေပးထားမယ္''
အရိပ္ေျပာသည္က မမွားေပ။သမီးက မိန္းကေလးသာဆိုေပသိ တစ္ခ်က္ေလးမွအၿငိမ္ေနတာမဟုတ္။
"ကဲ...ေထတာ့ဆို''
မေထသးဘဲ ေနေနျခင္းကို စိတ္မ႐ွည္လာဟန္ျဖင့္ တည္တံ့လက္ကိုလာဆြဲထူေတာ့ သမီးကပါကုတင္ေပၚကုတ္ကပ္တက္လာၿပီး အရိပ္ႏွင့္အၿပိဳင္ဆြဲကာ ခိုးခိုးခစ္ခစ္ရယ္ေနေလေတာ့သည္၊
YOU ARE READING
ခ်စ္ျခင္းအသေခ်ၤ (ချစ်ခြင်းအသချေၤ)
Romanceသမီးေလးနဲ႔ အေဖႏွစ္ေယာက္တို႔ရဲ႕မိသားစုေလးတစ္ခုမွာ ျဖစ္တည္လာမဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔အတူ ေျဖ႐ွင္းရမဲ့ အခက္အခဲေတြကို စိတ္ကူးယဥ္ၿပီ ေရးခဖြဲ႔ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ကိုယ္သာ...ဒီလိုမိသားစုေလး ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ေလးနဲ႔ေပါ့..... စတင္သည့္ရက္..17.2.202...
