ခ်စ္ျခင္းအသေခ်ၤ (ချစ်ခြင်းအသချေၤ)

အပိုင္း ၁၃ (Z & U)

Zawgyi

ေလယာဥ္စီးရတာနဲ႔ တစ္ေနကုန္ လည္ရပတ္ရနဲ႔ဆိုေတာ့ သမီးခမ်ာ ေမာၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြား႐ွာေလၿပီ။အဝတ္အစားလည္း မလဲႏိုင္။ေျခေထာက္က ေျခအိတ္ပင္ မခြၽတ္ဘဲ ကုတင္ေပၚ ေမွာက္ရက္ႀကီး ကို တ႐ွဴး႐ွဴး အသံေပးလ်က္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေတာ့၏။

"ကိုကိုေရ...သမီးကို အိပ္ရာေပၚ လာတင္ေပးပါဦး။ဒီမယ္ သမီးရယ္ေလ ပင္ပန္းတာမ်ားအဝတ္အစားေတာင္မလဲႏိုင္ေတာ့။''

တည္တံ႔ကိုလွမ္းေျပာၿပီး အရိပ္ကိုယ္တိုင္လည္း သမီးရဲ႕ေျခအိတ္ေတြကိုခြၽတ္လို႔ သိမ္းဆည္းေနေလသည္။သမီးခႏၶာကိုယ္ေလး အိပ္ရာေပၚကိုေနသားတက်ျဖစ္မွ ေစာင္ကိုအေပၚပိုင္းအထိလႊမ္းျခံဳေပးၿပီး..

"တစ္ေနကုန္ဝတ္ထားတဲ႔အဝတ္အစားနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ ။ညက်ထလဲလို႔အဆင္ေျပေအာင္ အဝတ္အစားႀကိဳထုတ္ထားေပးရမယ္၊ကိုကိုလည္း ေရသြားခ်ိဴးေတာ့ေလ။ကိုကိုၿပီးရင္ ကြၽန္ေတာ္ခ်ိဳးမယ္''

ငယ္စဥ္ကေတာ့ အျပင္ေလ်ွာက္လည္ၿပီး ျပန္လာရင္ အရိပ္တစ္ေယာက္တည္းပဲ သမီးကိစၥအဝဝကို လုပ္ေပးေပမဲ့ ခုက်သမီးကအရြယ္လာတာေရာ၊ဖြံ႔ၿဖိဳးလာတာေရာေၾကာင့္ လုပ္ေပးလို႔ မသင့္ေတာ္ေတာ့ေပ။အရိပ္က တည္တံ႔အတြက္ပါ ညဝတ္ထုတ္ေပးၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲအထိ ေရပူေရေအး စမ္းေပးေနေသးသည္။အရိပ္ကေလ တည္တံ႔ထက္ အမ်ားႀကီး ငယ္ေပမဲ့ ဘယ္အရာကိုမဆို ပူပူပင္ပင္ စိတ္ေလးနဲ့ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ကိုင္ရမွ ေက်နပ္တတ္သည့္ သူမ်ိဳး။ခုလည္းျကည့္။သမီးကို သူမ်ားေနရာမွာ အခန္းသီးသန္႔ သိပ္ရမွာ စိတ္မခ်ဘူးဆိုလာ၍  အခန္းက်ယ္ကို တစ္ခါတည္းယူလိုက္ရျခင္းသာ။

ေရထိလိုက္မွ လူလည္းလန္းသြားေတာ့၏။တစ္ေနကုန္ သမီးေနာက္ကိုေလ်ွာက္လိုက္ရတာလည္း လြယ္သည့္အလုပ္ေတာ့မဟုတ္။ျမန္မာျပည္မွာဆို အျပင္ထြက္ခဲလွေပမဲ့ ဒီလိုေရေျမျခားမွာေတာ့ အရိပ္တို႔ကို လက္ညိဳးထိုးကဲ့ရဲ႕မည့္သူမ႐ွိဘူးေလ၊ဒီေတာ့ သမီးစိတ္ႀကိဳက္ လည္ပတ္ေစခဲ့သည္၊အသံတိတ္ေနလို႔အရိပ္ကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ ကုတင္ေျခရင္းက ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္ရက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလၿပီ။