Bad at forgetting [ Book 2 ]

Τύψεις {27}

Amelia

Ξυπνάω και ο Αχιλλέας δεν είναι στο κρεβάτι, βασικά δεν είναι γενικά στο σπίτι. Που στο καλό είναι; Τον παίρνω τηλέφωνο, αλλά προφανώς μάταια καθώς δεν πρόκειται να απαντήσει. Απορώ γιατί το έχει αφού ποτε δεν απαντάει.

Αποφασίζω λοιπόν να κάνω ένα ντουζ.
Την στιγμή που βγαίνω από το μπάνιο με την πετσέτα, μπαίνει στο σπίτι χαλαρός ο Αχιλλέας.

« Που ήσουν;» λέω και τον ακολουθώ καθώς πάει στην κουζίνα

« Πήγα στο φούρνο για φέρω να φάμε τίποτα.» λέει και βγάζει κάποια φαγητά έξω, αφού πρώτα με "γδύνει" με τα μάτια του

Σηκώθηκε για να πάει στον φούρνο; Δεν είναι κάτι που θα έκανε ο Αχιλλέας. «Ναι, αλλά γιατί το έκανες;» αναρωτιέμαι

« Τι εννοείς γιατί το έκανα;» απορεί, αλλά γνωρίζει τι εννοώ

« Δεν είναι κάτι που συνηθίζεις να κανεις.» λέω με καχυποψία, « Εξάλλου έχουμε δημητριακά.» συμπληρώνω

« Και;» περιμένει να καταλήξω κάπου

« Έχεις κάποιον λόγο που το έκανες.» λέω και εκείνος ξεφυσάει

« Δεν μπορώ να κάνω κάτι όμορφο για εσένα;» αναρωτιέται

« Κάτι όμορφο ναι,αυτό είναι περίεργο για εσένα.» του λέω. Ξέρω,ίσως το αναλύω πολύ αλλά δεν είναι κάτι που θα έκανε εκείνος.

« Απλά νιώθω άσχημα που σου φώναξα χθες.» απολογείται

« Και σκέφτηκες πως πηγαίνοντας στον φούρνο θα νιώσεις καλύτερα;» τον δουλεύω

« Ο βλάκας, ο Ραφαηλ, μου το πρότεινε.» λέει εκνευρισμένος

« Είμαστε εντάξει,Αχιλλέα. Δεν χρειάζεται να τα κανεις όλα αυτά,ξέρω πως δεν είναι του τύπου σου.» του λέω

« Αλλά είναι του δικού σου τύπου;» αναρωτιέται

Δεν θα το'λεγα. « Ίσως,σε κάποιο άλλο σύμπαν.» τον πειράζω

« Και τώρα τι; Δηλαδή είμαστε εντάξει;» ρωτάει και νιώθει αμήχανα συζητώντας το

« Δεν μπορούμε να αλλάξουμε το τι συνέβη χθες,όποτε ναι,είμαστε εντάξει. Απλά το μόνο που σου ζητάω είναι να μην ξανά επαναληφθεί.» λέω ήρεμα

« Και αν ξανά γίνει;» αναρωτιέται, « Με ξέρεις,δεν μπορώ να σου υποσχεθώ πως δεν θα ξανά γίνει.. Θα προσπαθήσω,αλλά ίσως δεν-» ξεκινάει έναν μονόλογο

Παίρνω τα χέρια του και τα βάζω στους γοφούς μου.

« Μου είναι αρκετό μόνο και μόνο που θα προσπαθήσεις να το αλλάξεις. Νομίζεις δεν ξέρω πως σου είναι δύσκολο; Λοιπόν,ξέρω.» λέω φιλώντας τον