Guard the Heart

Kabanata 21

KABANATA 21

Stay

The day I've been waiting for has finally come. I feel so emotional as it finally sinks into me that all my hard work has paid off. The graduation march song is music to my ears. Suot ang togang itim at graduation cap, I climb the stairs up to the stage while my name is being called.

"Fajardo, Santina Krisanta B., Magna Cum Laude."

I remove my cap as the University President put on my medal. I shook his hand and the other dignitaries, too.

"Thank you po."

I face the crowd and smile. Nagkaroon ng mabilisang picture taking. Pagkatapos ay tumuloy na ako sa kabilang side ng stage. I hold the medal on my neck tightly and sighed.

"Ay!" Napatili na lang ako nang may biglang humila sa akin papunta sa makakapal na tela ng backstage.

I gasped when I saw who it was. Juancho's grinning. Nahampas ko tuloy siya.

Pinanlakihan ko siya ng mata. "Ano'ng ginagawa mo rito? Akala ko ba mamaya ka pa?"

Nangingiti na ako.

"I can't miss the chance to see my girlfriend walk on stage."

I rolled my eyes. Hindi na naman maawat ang pagkabog ng dibdib ko.

He crouched to give me a shallow kiss. I closed my eyes and just when I was almost about to get lost in the sweet sensation, he ended the kiss.

"Go back to your seat now. I'll see you later," he whispered in my ear.

"I'll see you later."

I bit my lip and nodded. Mabilis akong bumaba ng backstage. Parang ayaw ko ng bumalik sa upuan ko at tapusin ang program. Pagdating ko sa upuan ko ay nakatingin sa akin ang mga kaklase. They are probably wondering bakit ang tagal kong nakabalik. I just shrugged it off and tried to focus.

Natapos ang graduation right. Magulo at maingay ang mga tao sa kaliwa't kanan na batian. Sinalubong ako ng aking pamilya. Ito ang unang beses na tumapak sila dito sa eskwelahan. Kailan man ay hindi pa sila nakabisita sa akin.

May maaliwas na ngiti sina nanay. Si tatay naman ay mukhang maiiyak pa. Isa-isa nila akong sinabitan ng mga dala nilang garland.

"Anak, proud na proud kami sa'yo," ani tatay at pinunasan ang gilid ng mata.

"Salamat po."

Niyakap nila ako. Sa magulong paligid ay nagpalinga-linga ako para hanapin si Juancho. Kinakabahan ako habang iniisip na mayamaya lang ay ipapakilala ko na siya.

Lumapit sa akin sina Als at Lucky. Pinakilala ko naman sila sa pamilya ko. Kilala naman na sila nila nanay at tatay dahil sa mga kwento ko. Nagpasalamat pa sila tatay sa kanila. Nagpaalam din sila kalaunan at bumalik sa kanya-kanyang pamilya.

"Uhm, nay, tay... m-may ipapakilala po ako sa inyo." Pinagpapawisan ang kamay ko.

"Sino, anak?"

I swallowed the lump in my throat. Sakto naman at nakita ko nang papalapit si Juancho, may dalang malaking bouquet. He walks towards my side. He handed me the flowers. Agad silang napatingin sa kanya.

"Thank you."

I turned to my parents.

"Si J-Juancho po... boyfriend ko."

I saw how their jaw sagged. Ang mga ngiti ay bahagyang nabitin. Their eyes move to Juancho then to me. Halata namang gulat sila.

"Good afternoon, ma'am, sir," Juancho greeted my parents politely.